انواع تلسکوپ را بشناسید

در بازار انواع تلسکوپ‌ برای علاقه‌مندان به کاوش آسمان شب وجود دارد. انواع تلسکوپ‌ ها در طرح‌ها و سبک‌های مختلفی تولید می‌شوند. اولین تلسکوپ در دهه 1600 ساخته شد. تلسکوپ‌های ساده معمولا کوچک و قابل‌ حمل هستند درحالی که تلسکوپ‌های حرفه‌ای اغلب ابعاد بسیار بزرگ و قیمت بالایی دارند. در این مقاله با انواع تلسکوپ و کاربرد آن‌ها بیشتر آشنا می‌شویم، پس همراهمان باشید.

تلسکوپ‌های اولیه

اولین تلسکوپی که طراحی شد، یک عدسی نورشکن بود. این تلسکوپ را یک عینک‌ساز در هلند در سال 1608 طراحی کرد. مدت کوتاهی بعد، گالیله این تلسکوپ انکساری اولیه را ارتقا داد و از کاربردهای فراوان آن در علم نجوم بهره برد. سه نوع اصلی از انواع تلسکوپ عبارتند از تلسکوپ‌های بازتابشی (انکساری)، تلسکوپ‌های بازتابی و تلسکوپ‌های کاتادیوپتری (بازتابی-شکستی یا مرکب). برای هر کدام از این تلسکوپ‌ها تنوع و طرح‌های هیبریدی زیادی وجود دارد.

 

1. تلسکوپ بازتابشی (انکساری)

این تلسکوپ یکی از انواع تلسکوپ است که در بازار جهانی موجود است. تلسکوپ‌های بازتابشی یک عدسی شیئی شیشه‌ای کانونی برای جمع آوری نور در جلوی یک لوله بلند دارند. این عدسی شیئی از دو یا چند عدسی کوچک‌تر تشکیل شده است تا نور هنگام عبور از لوله خم یا شکسته شود و تصویری واضح تولید کند و کژدیسی را کاهش دهد.

تلسکوپ‌های بازتابشی مدرن در دو نوع وجود دارند: آکروماتیک و آپوکروماتیک. هر یک از این سبک‌ها برای کاهش ابیراهی فامی (انحراف رنگی یا پراکندگی رنگ) طراحی شده‌اند. یک مشکل رایج در عدسی‌ها زمانی است که رنگ‌ها به درستی دچار شکست یا خمیدگی نمی‌شوند.

مزایای انواع تلسکوپ‌ های بازتابشی

• اگرچه مشکل انحراف رنگ در این نوع تلسکوپ‌ها وجود دارد ولی نسبت به دیگر انواع تلسکوپ‌ ها قابل اعتمادتر هستند. سامانه اپتیکی آن‌ها در مقایسه با انواع تلسکوپ بازتابگر، در برابر انحراف مقاومت بیشتری از خود نشان می‌دهد.
• سطح شیشه‌ای داخل لوله نیز با اتمسفر پوشیده شده و از نشستن گرد و غبار و بر لنز محافظت می‌کند.
• عدسی‌های نورشکن باکیفیت می‌توانند تصاویر واضح و با کنتراست بالا را با بزرگنمایی بیشتری ارائه دهند. همین ویژگی باعث می‌شود این تلسکوپ برای عکاسی‌ های نجومی و رصد سیاره‌ ها و ماه مناسب باشد.
• این تلسکوپ‌ها بسیار کوچکتر و قابل حمل‌تر از سایر تلسکوپ‌ ها هستند.

برای اطلاع از مقاله خورشیدگرفتگی چیست؟ روی لینک کلیک کنید.

معایب تلسکوپ‌های بازتابشی

اگرچه انواع تلسکوپ‌ های بازتابشی قابل‌حمل و بادوام هستند و در مقایسه با سایر تلسکوپ‌ ها به تعمیر و نگهداری زیادی نیاز ندارند، ولی چند جنبه منفی دارند که باید در نظر داشته باشید. از جمله:

• انحراف رنگی: تلسکوپ‌ های بازتابشی به دلیل ایجاد انحراف رنگی که نوعی کژدیسی است، شناخته می‌شوند. این انحراف منجر به متمرکز نشدن طیف‌های مختلف نور در یک نقطه و منجر به پدیدار شدن حاشیه‌های بنفش یا هاله‌هایی در اطراف اشیا در تصاویر می‌شود.
• میدان دید وسیع: میدان دید تلسکوپ بازتابشی نسبت به سایر تلسکوپ‌ ها نسبتا وسیع است.
• قیمت تلسکوپ: تلسکوپ‌های بازتابشی با کیفیت به‌ ویژه در مقایسه با انواع تلسکوپ‌ های بازتابنده با دیافراگم یکسان، قیمت بالایی دارند. قیمت تلسکوپ بازتابشی نسبت به قیمت انواع تلسکوپ ها خیلی بالا نیست.

این نکات منفی در یک تلسکوپ بازتابشی آپوکروماتیک با کیفیت که برای کاهش انحراف رنگی طراحی شده است، وجود ندارند.

2. تلسکوپ بازتابی (نوری)

برخلاف تلسکوپ بازتابشی، یک تلسکوپ نوری از آینه‌هایی که به داخل خم شده‌اند استفاده می‌کند تا نوری را که از لوله عبور کرده است به آینه ثانویه نزدیک بالای لوله که نور را به عدسی چشمی هدایت می‌کند، منعکس کند. تلسکوپ نوری بهترین و بیشترین دیافراگم را دارد. بیشتر تلسکوپ‌ های نوری برای تماشای سیاره‌هایی مثل مریخ، زحل و مشتری مناسب هستند. رایج‌ترین نوع این تلسکوپ، تلسکوپ نیوتنی است که توسط نیوتن اختراع شد.

فرایند موازی‌سازی در تلسکوپ‌های بازتابی (نوری)

به‌ طور کلی، تلسکوپ‌های بازتابی نسبت ‌به سایر انواع تلسکوپ‌ ها نیاز به نگهداری و مراقبت بیشتری دارند. بازتابگرها باید به‌ طور منظم باهم هماهنگ شوند و در یک راستا قرار بگیرند تا به بهترین شکل عمل کنند. فرایند هم‌سویی تلسکوپ‌های بازتابی شامل تراز کردن دقیق آینه‌های تلسکوپ با استفاده از ابزارهای تخصصی و پیچیده است.

 

3. تلسکوپ کاتادیوپتری (بازتابی-شکستی یا مرکب)

تلسکوپ کاتادیوپتری (یا مرکب)، هم از لنز و هم آینه استفاده می‌کند. جذابیت این نوع از انواع تلسکوپ‌ ها در طول لوله‌های آن‌ها است که دو تا سه برابر عرضشان و کاملا فشرده هستند. این تلسکوپ دیافراگم عریضی دارد و حمل آن بسیار آسان است. این تلسکوپ‌ ها برای تماشای ماه و سیاره‌هایی مثل عطارد، زهره و مریخ در طول روز مناسب هستند.

چه تلسکوپی برای تماشای سیارات مناسب است؟

اگر به تماشای سیاره‌های منظومه‌شمسی از نزدیک علاقمند هستید، یک تلسکوپ با دیافراگم پهن گزینه مناسبی است.

بهترین تلسکوپ‌ها کدام هستند؟

انتخاب بهترین تلسکوپ به ترجیحات، اهداف و بودجه شخصی شما بستگی دارد. البته تلسکوپ‌های بازتابی (نوری) دیافراگم‌ عریض‌تری دارند و در نتیجه تصاویر بهتر و با جزئیات بیشتری از سیاره‌ ها، ماه و حتی اجرام در آسمان مانند کهکشان‌ها و سحابی‌ها نمایش می‌دهند.

 

بهترین تلسکوپ برای تماشای کهکشان‌ها

از آن‌ جایی که بیشتر کهکشان‌ها از دید ما کوچک و کم‌نور به‌ نظر می‌رسند، تلسکوپ‌هایی با دیافراگم عریض گزینه‌های بهتری هستند. زیرا نور بیشتری را در خود متمرکز می‌کنند. تلسکوپ‌ های نوری نیوتنی انتخابی عالی برای کسانی هستند که بودجه کمی دارند و می‌خواهند جزئیات بیشتری از درخشان‌ترین کهکشان‌های آسمان شب را ببینند. قیمت انواع تلسکوپ را می توانید در سایت آسمان شب استعلام کنید.

با کدام تلسکوپ می‌توان حلقه‌های زحل را تماشا کرد؟

تماشای حلقه‌های نمادین زحل با استفاده از تلسکوپ یکی از به‌ یادماندنی‌ترین تجربه‌ها در ستاره‌شناسی است. معمولا بیشتر تلسکوپ‌ ها قادر به مشاهده سیاره زحل هستند ولی برای دیدن جزئیات آن‌ها، تلسکوپ با بزرگ‌نمایی متوسط ​​تا زیاد توصیه می‌شود.

برای اطلاع از مقاله نظریه بیگ بنگ چیست؟ روی لینک کلیک کنید.

بهترین تلسکوپ برای رصد ماه چیست؟

دیدن ماه با استفاده از تلسکوپ بسیار راحت است. هر تلسکوپ نجومی برای مشاهده ماه مناسب است. یک تلسکوپ بازتابشی که به‌ درستی تنظیم شده باشد، بهترین تصاویر از ماه را نمایش خواهد داد. یک تلسکوپ بازتابشی آپوکروماتیک (بدون انحراف رنگ) میان‌ برد با دیافراگم 100 میلی‌متری، نماهای دقیق و خاصی از ماه را نمایش می‌دهد. اگر می‌خواهید تصاویر دقیق‌تری از سطح ماه ببینید، تلسکوپ بزرگتری مانند تلسکوپ نوری نیوتنی انتخاب بهتری است.

مشخصات کلیدی و مهم یک تلسکوپ

• فاصله کانونی (بزرگ‌نمایی)
• نسبت کانونی (قابلیت گردآوری نور)
• دیافراگم (اندازه عدسی چشمی یا آینه اصلی)

فاصله کانونی، میدان دید را تعیین می‌کند و بر میزان دید شما از طریق تلسکوپ تاثیر می‌گذارد. دیافراگم اندازه نور و میزان جزئیات را تعیین می‌کند. این دو عامل، یک تجربه منحصر به‌ فرد را برای شما رقم می‌زنند.

نتیجه

در پایان، می‌توان گفت که تلسکوپ‌ها ابزارهای قدرتمندی هستند که به ما این امکان را می‌دهند تا مرزهای دانش خود را گسترش دهیم. آن‌ها به ما کمک کرده‌اند تا به درک عمیق‌تری از جهان اطرافمان برسیم. همچنین به کشف پدیده‌های جدیدی در فضا منجر شده‌اند. در نظر داشته باشید که انتخاب بهترین تلسکوپ برای شما به استفاده‌ای که از آن دارید بستگی دارد.

سایت موسسه طبیعت آسمان شب انواع تلسکوپ خانگی و انواع تلسکوپ فضایی را به شما معرفی می کند و شما می توانید خرید تلسکوپ مد نظر خود را در سایت ما با روشی کاملا راحت و ایمن انجام دهید. خرید تلسکوپ باید با تحقیقات زیادی انجام شود بنابراین شما می توانید با مراجعه به قسمت مقالات سایت ما در مورد انواع تلسکوپ خانگی و انواع تلسکوپ فضایی اطلاعات کافی را به دست آورید.

برای دانلود مقاله انواع تلسکوپ را بشناسید روی لینک کلیک کنید.

منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و انواع تلسکوپ را بشناسید

سحابی مفهوم موقعیت و انواع آن

سحابی‌ ها ابرهای غول‌پیکری از گازهای میان‌ستاره‌ای هستند که نقش مهمی در چرخه زندگی ستارگان دارند. در این مقاله به بررسی بیشتر سحابی ها می‌پردازیم، پس همراهمان بمانید.

سحابی چیست؟

سحابی چیست؟ سحابی یک کلمه لاتین به معنای «ابر» است اما از دیدگاه ستاره‌شناسی، به هر جرم آسمانی گفته می‌شود که هنگام مشاهده با تلسکوپ، شبیه ابر به نظر برسد. زمانی که تلسکوپ‌ ها به‌ اندازه امروز قدرتمند نبودند، این اصطلاح به کهکشان‌هایی در همسایگی ما گفته می‌شد که پیش‌تر با نام «سحابی آندرومدا» شناخته می‌شدند.

با این‌ حال امروزه با بهره‌مندی از تلسکوپ‌ های مدرن می‌دانیم که کهکشان‌ها اصولا ابر مانند نیستند، بلکه از میلیاردها ستاره تشکیل شده‌اند. به‌ عبارت دیگر ستاره‌شناسان اکنون کلمه سحابی را برای ابرهای واقعی که متشکل از گاز و غبار هستند و در داخل کهکشان خودمان قرار دارند، به کار می‌برند.

ابرهای گازی غول پیکر معمولا در فضای خالی بین ستاره‌ها که به‌ عنوان محیط میان ستاره‌ای شناخته می‌شود، یافت می‌شوند. به‌ طور تقریبی، این منطقه تنها دربردارنده یک اتم در هر سانتی‌متر مکعب است. با وجود این، در مکان‌هایی خاص چگالی می‌تواند به‌ طرز قابل توجهی بیشتر و به اندازه‌ای بالا باشد که از طریق تلسکوپ قابل مشاهده است. این ابرهای غول پیکر از دیدنی‌ترین مناظر در نجوم هستند. در واقع بسیاری از نمادین‌ترین تصاویر گرفته شده با تلسکوپ هابل، مانند «ستون‌های آفرینش»، تصاویری از یک ابر واقعی به‌ شمار می‌روند.

  

انواع سحابی

انواع سحابی‌ ها بسته به روش تشکیل و ترکیب آن‌ها وجود دارد. بیشتر این ابرهای غول پیکر عمدتا از گاز ساخته شده‌اند. آن‌ ها توانایی ساطع کردن نور از خود را دارند و می‌توانند نمایشگرهای رنگارنگی را ایجاد کنند. ابرهای دیگر مانند «سحابی تاریک» از نظر ترکیب بسیار غبارآلودتر هستند و این غبار به جای درخشیدن، نور اجرام بسیار دورتر و فراتر از خود را مسدود می‌کند.

برای اطلاع از مقاله خورشیدگرفتگی چیست؟ روی لینک کلیک کنید.

 

سحابی گسیلشی: سحابی جبار

سحابی جبار یک ابر غیرمتراکم است که به‌ طور مداوم ستاره‌زایی می‌کند. گازها در اینجا به اندازه‌ای داغ هستند که با نور ساطع‌شده از خودشان می‌درخشند. این ابرها چه در زمان تولد و چه در هنگام مرگ نقش کلیدی در چرخه زندگی ستارگان دارند. ستارگان از توده‌های متراکم گاز، غبار و مواد دیگر در داخل سحابی‌های گسیلشی نامتراکم متولد می‌شوند. معمولا به آن‌ها «مهد کودک‌های ستاره‌ای» نیز می‌گویند.

ستون‌های آفرینش هابل مانند ابر معروف جبار که احتمالا آن را با استفاده از تلسکوپ یا دوربین‌های شکاری دیده اید، نیز در این دسته قرار می‌گیرند. نیروی اصلی به کار رفته در اینجا گرانش است. گرانش باعث می‌شود تا محیط ناپایدار میان ستاره‌ای به یک ابر تبدیل شود. همچنین این گرانش است که باعث می‌شود توده‌های درون ابری به شکل ستاره در بیایند.

نوع دیگری از مرگ‌های ستاره‌ای، شکلی متفاوت از سحابی گسیلشی هستند. ستارگانی مانند خورشید به شکل کوتوله‌های سفید با تراکم بالا از بین می‌روند. آن‌ها با وارد شدن به این مرحله (فاز)، ابرهای گازی‌شکلی را آزاد می‌کنند که اصطلاحا به آن‌ها ابرهای سیاره‌نما گفته می‌شود.

این نام نسبتا گمراه‌کننده است، زیرا چنین ابرهایی هیچ ارتباطی با سیاره‌ها ندارند. برخلاف سحابی‌های گسیلشی نامتراکم، این ابرها ظاهر واضح‌تری دارند. آن‌ها معمولا دایره‌ای شکل هستند. زمانی که «ویلیام هرشل» در سال 1780 برای اولین بار این ابرها را مشاهده کرد آن‌ها را با سیاره‌ها اشتباه گرفت.

همه ستارگان زندگی خود را در آرامش مثل یک ابر گازی سیاره‌نما به پایان نمی‌رسانند. ستاره‌ای که بسیار بزرگ‌تر از خورشید است، در نهایت به شکل یک آذرسحاب (ابرنواختر) منفجر می‌شود و بقایایی که از آن انفجار به بیرون پرتاب می‌شوند، نوع دیگری از ابرها به نام بازمانده ابرنواختر را تشکیل می‌دهند. مشهورترین آن‌ها، خرچنگ است که باقی‌ مانده یک ابرنواختر دیدنی است. این ابر توسط ستاره‌شناسان چینی در سال 1054 دیده شد.

 

ثبت تصاویر ابرهای گازی

برای ثبت طبیعت تماشایی ابرها، تلسکوپ‌هایی مانند تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ فضایی جیمز وب از تشعشعات فروسرخ ساطع شده از آن‌ها برای ایجاد تصاویر استفاده می‌کنند.

نور مرئی ساطع‌شده از ستارگانی که درون و اطراف یک ابر تشکیل می‌شوند، می‌تواند توسط ابرهای متراکم کیهانی متشکل از گاز و غبار که یک ابر غول پیکر گازی را می‌سازند مسدود شود. بنابراین، دانشمندان باید به سایر طول موج‌های نوری مانند تشعشعات فروسرخ که از ابرهای غول پیکر گازی ساطع می‌شوند نیز توجه کنند.

دوربین‌های مادون قرمز روی تلسکوپ جیمز وب بعضی از دقیق‌ترین تصاویر ابرها مانند سیاره‌ای حلقه جنوبی را نیز ثبت کرده‌اند.  حلقه جنوبی که با نام NGC 3132 نیز شناخته می‌شود، در فاصله 2500 سال نوری از زمین و خانه یک ستاره در حال مرگ است. با استفاده از دوربین فروسرخ و مادون قرمز میانی یکی از دقیق‌ترین تصاویر از یک ابر ثبت شده است.

برای اطلاع از مقاله اتمسفر: حقایقی درباره سد دفاعی سیاره ما روی لینک کلیک کنید.

نتیجه

بر اساس اطلاعات آورده شده در سطرهای قبلی به این نتیجه رسیدیم که ابرهای گازی موجود در آسمان چگونه ایجاد می شوند و به چه معنایی دارند. همچنین متوجه شدیم که در دوران قبل از اختراع تلسکوپ این ابرها را با کهکشان ها اشتباه می گرفتند. ستاره شناسان و اختر شناسان بعد از اختراع تلسکوپ متوجه عجایب جدیدتری از آسمان شدند. مردم نیز با خرید تلسکوپ توانستند با شگفتی های آسمان و فضا آشنا شوند. علاقمندان به نجوم و فضا می توانند با مراجعه به سایت موسسه طبیعت آسمان شب خرید تلسکوپ مد نظر خود را با خیالی راحت و آسوده انجام دهند.

برای دانلود مقاله سحابی مفهوم، موقعیت و انواع آن روی لینک کلیک کنید.

منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و سحابی مفهوم، موقعیت و انواع آن

قطب جنوب اطلاعاتی که باید درباره این منطقه شگفت‌انگیز بدانید

قطب جنوب در پایین‌ترین نقطه روی زمین قرار دارد. این نقطه دقیق تقاطع جنوبی محور و سطح زمین محسوب می‌شود. وقتی در قطب جنوب باشید، به هر طرف که بروید در جهت شمال خواهد بود. عرض جغرافیایی این منطقه 90 درجه جنوبی است و تمام خطوط طول جغرافیایی در آن جا و همچنین قطب شمال به یکدیگر می‌رسند. در این مقاله شما را با سردترین و مرموزترین نقطه زمین بیشتر آشنا می‌کنیم، پس همراهمان باشید.

قطب جنوب در کجا واقع شده است؟

قطب جنوب در آنتارتیکا (جنوبگان)، یکی از هفت قاره کره‌ زمین قرار دارد. اگر چه سطح خشکی در جنوبگان تنها حدود صد متر بالاتر از سطح دریا است، اما یخ‌پهنه بالای آن حدودا 2700 متر ضخامت دارد. این ارتفاع باعث می‌شود که جنوبگان بسیار سردتر از قطب شمال که در وسط اقیانوس منجمد شمالی قرار دارد، باشد. در حقیقت، گرم‌ترین دمای ثبت شده در مرکز محور جنوبی زمین، منفی 12.3 درجه سانتیگراد بوده است.

مرکز محور جنوبی زمین به سردترین نقطه روی زمین نزدیک است. کمترین دمای ثبت شده در جنوبگان، 82.8- درجه سانتیگراد است. این دما در ایستگاه تحقیقاتی وستوک روسیه، در فاصله 1300 کیلومتری ثبت شد.

  

طلوع آفتاب در قطب جنوب

از آن‌ جایی که زمین در هنگام چرخش به دور خورشید بر روی یک محور کج می‌چرخد، نور خورشید با شدت زیاد در قطب‌ها می‌تابد. در واقع، مرکز محور جنوبی زمین هر سال تنها یک طلوع و یک غروب خورشید را تجربه می‌کند. از جنوبگان، خورشید در تابستان همیشه بالای افق و در زمستان زیر افق است. این بدان معناست که این منطقه تا 24 ساعت روشنایی در تابستان و 24 ساعت تاریکی در زمستان را تجربه می‌کند.

تکتونیک‌های صفحه‌ای

به دلیل تکتونیک‌های صفحه‌ای، موقعیت دقیق قطب جنوب دائما در حال تغییر و جا به‌ جایی است. تکتونیک صفحه‌ای فرایندی است که در آن صفحات بزرگ پوسته زمین به آرامی دور سیاره حرکت می‌کنند، به یکدیگر برخورد کرده و از یکدیگر جدا می‌شوند.

طی میلیاردها سال، قاره‌های زمین با هم جا به‌ جا شده و یا از هم دور شده‌اند. میلیون‌ها سال پیش، سرزمینی که الان ساحل شرقی آمریکای جنوبی است، در جنوبگان قرار داشت. امروزه، ورقه یخی بالای قطب جنوب هر سال حدود 10 متر جا به‌ جا می‌شود.

برای اطلاع از مقاله خورشیدگرفتگی چیست؟ روی لینک کلیک کنید.

اکوسیستم در قطب جنوب

اگر چه سواحل جنوبگان مملو از حیات آبزیان است ولی این زیستگاه برای بسیاری از موجودات زنده بسیار خشن است. در اصل، جنوبگان در وسط بزرگترین، سردترین، خشک‌ترین و بادخیزترین بیابان روی زمین قرار دارد.

بخش‌های معتدل‌تر این بیابان زیستگاه گیاهان بومی مانند خزه و گلسنگ و موجوداتی مثل کنه‌ و مگس است. خود جنوبگان اصلا گیاه بومی یا حیات جانوری ندارد. با این‌ حال، گاهی مرغ‌های دریایی مانند اسکویا در صورتی که راهشان را گم کنند، در قطب جنوب مشاهده می‌شوند.

اکتشافات در قطب جنوب

در اوایل قرن بیستم رقابت بر سر کاوش قطب جنوب شروع شد. بعد از سفر اکتشافی کاپیتان انگلیسی به اسم «رابرت فالکون اسکات» در سال 1994، دیگر کاشفان آمریکایی و اروپایی نیز در تلاش بودند تا هر طور شده است خود را به جنوبگان برسانند. کاپتان اسکات و دیگر دوستان مکتشف او از جمله «ارنست شکلتون»، به 660 کیلومتری قطب رسیدند اما به دلیل شرایط آب و هوایی و کمبود امکانات مجبور به بازگشت شدند. آن‌ها قصد داشتند از بهترین تکنیک‌ها برای جمع آوری اطلاعات و نمونه‌گیری استفاده کنند.

ارنست شکلتون در سفری دیگر در سال 1907 به 160 کیلومتری جنوبگان رسید اما دوباره به دلیل آب و هوا مجبور به بازگشت شد. اکتشاف‌های او بیشتر با هدف رسیدن به قطب جنوب بودند.

در تلاشی دوباره، کاپتان اسکات با جمع‌ آوری بودجه عمومی برای اکتشاف بعدی خود در سال 1910 تدارکات و تجهیزات علمی بسیاری را آماده کرد. علاوه‌بر ملوانان و دانشمندان تیمش، این اکتشاف شامل گردشگرانی نیز می‌شد. مهمانانی که در ازای شرکت، به تامین بودجه این سفر کمک کردند.

 

حمل و نقل به قطب جنوب

تقریبا تمام دانشمندان و پرسنل پشتیبانی و همچنین تجهیزات، از راه هوایی به جنوبگان منتقل می‌شوند. هواپیماهای نظامی مقاوم بیشتر از ایستگاه مک موردو، یک تاسیسات آمریکایی در سواحل قطب جنوب و پرجمعیت‌ترین منطقه این قاره به پرواز در می‌آیند. آب و هوای بد و غیر قابل پیش‌بینی در اطراف قطب معمولا باعث به تاخیر افتادن پروازها می‌شود.

در سال 2009، ایالات متحده ساخت و ساز مسیر پیمایش قطب جنوب را به پایان رساند. این جاده آسفالت‌ نشده که بزرگ‌راه مک موردو-قطب جنوب نیز نامیده می‌شود، بیش از 1600 کیلومتر روی صفحه یخی جنوبگان، از ایستگاه مک موردو تا ایستگاه قطب آموندسن-اسکات طول دارد.

حدود 40 روز طول می‌کشد تا منابع از مک موردو به قطب برسند اما این مسیر بسیار قابل اعتمادتر و کم هزینه‌تر از پروازهای هوایی است. این بزرگراه همچنین تجهیزات بسیار سنگین‌تر (مانند تجهیزات مورد نیاز آزمایشگاه‌های اترفیزیک قطب جنوب) نسبت به هواپیماها را تامین می‌کند.

منابع و مناقشه‌های ارضی

به‌ طور کلی قاره قطب جنوب هیچ مرز سیاسی و رسمی ندارد. 7 کشور قبل از معاهده قطب جنوب در سال 1959 ادعاهای مشخصی نسبت به قلمرو قطب جنوب داشتند که از نظر قانونی هیچ ادعایی به رسمیت شناخته نشد.

چند دانستنی جالب در مورد قطب جنوب

• بزرگراه پیمایشی سرد و دورافتاده جنوبگان سنگ‌فرش نشده است. این بزرگراه با پر کردن شکاف‌های عمیق در لایه یخی قطب ساخته شده است. تنها وسایل نقلیه موجود در این بزرگراه تراکتورهای مخصوص مجهز به سورتمه‌های یدک‌کش تخصصی هستند.
• معدود مکتشفانی که در ایستگاه آموندسن-اسکات قطب جنوبی می‌مانند، یک سنت سالانه دارند. بعد از اینکه آخرین هواپیمای تدارکاتی مرکز را ترک کرد (این هواپیما به مدت شش ماه دیگر برنمی‌گردد)، آن‌ها دو فیلم را تماشا می‌کنند.

اولی The Thing درباره یک موجود ناشناخته انگلی است که یک مرکز تحقیقاتی در جنوبگان را نابود می‌کند و دیگری The Shining درباره سرایداری است که در هتلی دورافتاده در یک شهر گیر می‌کند.

• در جنوبگان زمان با استفاده از طول جغرافیایی محاسبه می‌شود. مثلا زمانی که خورشید مستقیما بالای سر قرار می‌گیرد، زمان محلی حدودا ظهر است. با این‌ حال، تمام خطوط طول جغرافیایی در قطب‌ها به هم می‌رسند و خورشید فقط دو بار در سال (در اعتدالین) بالای سر است.

به‌ همین دلیل، دانشمندان و کاوشگران در قطب‌ها اطلاعات مرتبط با زمان را با استفاده از هر منطقه زمانی که می‌‌خواهند ثبت می‌کنند.

نتیجه

در این مقاله به شگفتی ها و عجایب قطب جنوب پرداختیم و همچنین به این سوال که قطب جنوب کجاست نیز پاسخ دادیم. عجایب قطب جنوب هنوز به طور کامل کشف نشده زیرا که دسترسی به آن منطقه بسیار سخت و دشوار است. 

دانشمندان نجوم و فضا نیز با وارد شدن به این منطقه و اسکان تلسکوپ در قطب به مطالعات خود در مورد آسمان می پردازند. همچنین افرادی که به صورت مهمان و برای تامین مخارج این سفرهای اکتشافی پای به این مناطق می گذارند نیز با تلسکوپ می توانند شگفتی های آسمان را تماشا کنند.

اگر شما هم علاقمند به نجوم و ستاره شناسی هستید می توانید با خرید تلسکوپ از آسمان و عجایب آن مطلع شوید. خرید تلسکوپ در سایت آسمان شب بسیار ایمن و راحت انجام می شود.

برای دانلود مقاله قطب جنوب اطلاعاتی که باید درباره این منطقه شگفت‌انگیز بدانید روی لینک کلیک کنید.

منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و قطب جنوب اطلاعاتی که باید درباره این منطقه شگفت‌انگیز بدانید

انواع میکروسکوپ‌های الکترونی و چگونگی تشکیل تصویر

انواع میکروسکوپ‌های الکترونی و چگونگی تشکیل تصویر

آیا تا به‌حال نام میکروسکوپ‌های الکترونی بازتابی، روبشی یا پروب روبشی را شنیده‌اید؟ به نظر شما هر کدام از آن‌ها مناسب مشاهده چه موجودات زنده یا اشیائی هستند؟

علاوه‌بر این، اگر این سوال برایتان ایجاد شده است که تصویرهای بسیار بزرگ از اجسام چگونه در میکروسکوپ ساخته می‌شوند و چه فرآیندی برای ساخت این تصاویر طی می‌شود، در این مقاله به سوالتان پاسخ می‌دهیم. بنابراین همراه ما باشید تا با انواع میکروسکوپ‌های الکترونی و چگونگی تشکیل تصویر آشنا شوید.

انواع میکروسکوپ الکترونی

امروزه ‌‌میکروسکوپ‌‌‌‌های الکترونی از قوی‌ترین ‌‌میکروسکوپ‌‌‌‌های در دسترس دانشمندان هستند و به آن‌‌‌ها اجازه مشاهده تصاویر در اندازه نانومتر را ‌‌می‌دهند.

این میکروسکوپ‌ها بزرگ و پر هزینه هستند، نیاز به تعمیر و نگهداری دارند و به لرزش و میدان مغناطیسی بسیار حساس هستند. با وجود این معایب، ‌‌میکروسکوپ‌‌‌‌های الکترونی یک دارایی بزرگ برای آزمایشگاه‌‌‌‌های تحقیقاتی به‌حساب ‌‌‌می‌‌آیند. انواع آن‌ها را در ادامه معرفی می‌کنیم.

‌‌1. میکروسکوپ الکترونی بازتابی Microscope Electron Reflection (MER)

از نظر ساختاری ‌‌میکروسکوپ الکترونی بازتابی (MER) بسیار شبیه به میکروسکوپ‌های الکترونی نگاره کار ‌‌می‌کند. در این میکروسکوپ الکترون‌‌‌‌های بازتابی شناسایی شده و برای مطالعه سطح نمونه گردآوری می‌شوند. این میکروسکوپ‌ها به‌طور معمول در همراهی پلاریزه چرخشی با انرژی پایین دارند و برای گرفتن تصویر ساختار ‌‌میکروسکوپ‌‌‌‌های الکترونی مورد استفاده قرار ‌‌‌می‌‌گیرند.

2. ‌‌میکروسکوپ الکترونی انتقالی روبشی  Scanning Transition Electron Microscope (STEM)

درست مانند میکروسکوپ‌های سنتی الکترونی گذاره، ‌‌میکروسکوپ الکترونی انتقالی روبشی (STEM) یک شعاع الکترون را از میان یک برش بسیار نازک از یک شی عبور ‌‌‌می‌‌دهند. در STEM‌‌ها به جای الکترون‌‌‌‌های عبوری از نمونه، پرتو‌‌‌‌های الکترونی پیش از عبور از نمونه سبب تشکیل تصویر روی صفحه نمایش ‌‌می‌شوند.

سیگنال‌‌‌‌های مختلفی که از سطح مشخصی از نمونه تولید ‌‌می‌شوند، ‌‌می‌توانند به‌طور جداگانه یا همزمان جمع‌آوری شوند و برای به‌دست آوردن اطالاعات تکمیلی از نمونه مورد استفاده قرار گیرند.

قابلیت مهم دستگاه‌‌‌‌های STEM تشکیل باریکه‌‌‌‌هایی با روشنایی بالا است. ویژگی جالب دیگر STEM انعطاف‌پذیری بسیار زیاد آن در سیستم آشکارسازی است. این تصاویر ترکیبی از بزرگنمایی بالای STEM و جزئیات سطحی بهتر حاصل در STEM است. STEM‌ها معمولا برای انجام تجزیه و تحلیل‌‌‌‌های بسیار پیچیده‌ای از اشیا و نمونه‌‌هایی که تنها با استفاده از STEM ممکن است، استفاده ‌‌‌می‌‌شوند.

لیست و قیمت تمام میکروسکوپ ها در سایت 

3. میکروسکوپ الکترونی گذاره Transition Electron Microscope (TEM)

میکروسکوپ الکترونی گذاره اولین نسل از میکروسکوپ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های الکترونی است که دانشمندان توسعه دادند. پرتویی از الکترون‌‌‌‌‌‌‌‌ها به سمت یک شئ فرستاده می‌شود و تصاویر بلافاصله پس از اینکه از خلال یک برش نازک از نمونه عبور می‌کنند، ثبت می‌شوند.

بعضی از الکترون‌‌‌‌‌‌‌‌ها ممکن است منعکس شوند، در حالی که بعضی از آن‌ها احتمال دارد که از میان جسم عبور کنند. الکترون‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که از میان نمونه عبور می‌کنند، شناسایی می‌شوند و برای ایجاد تصویر نمونه به‌کار می‌روند.

4. میکروسکوپ الکترونی نگاره Scanning Eletron Microscope (SEM)

میکروسکوپ الکترونی نگاره (SEM) نوع ساده‌تر میکروسکوپ الکترونی است. این نوع میکروسکوپ‌‌‌‌‌‌‌‌ها حدود ۱۰ برابر قدرت کمتری نسبت به TEM‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها دارند، اما تصویری واضح با رزولوشن بالا و سیاه و سفید از نمونه به دست می‌دهند. برای بررسی نمونه با این میکروسکوپ نمونه با لایه‌ای نازک از فلز سنگین به‌صورت یکنواخت پوشیده شود.

5. ‌‌میکروسکوپ پروب روبشی Scanning Probe Microscope (SPM)

‌‌میکروسکوپ پروب روبشی مجموعه‌ای از تکنیک‌‌‌‌هایی است که سطح ماده را با قدرت تفکیک بالا در محدوده نانومتر و حتی آنگستروم بررسی می‌کند و تصاویری از یک خاصیت فیزیکی یا شیمیایی یا مکانیکی سطح یا توپوگرافی آن ارائه ‌‌می‌دهد. علاوه‌بر این در این ‌‌میکروسکوپ‌‌‌ها امکان جمع آوری اطلاعاتی غیر از وضعیت سطح ماده نیز وجود دارد.

خرید میکروسکوپ دیجیتال

در این تکنیک مانند سایر روش‌‌‌‌های ‌‌میکروسکوپی روبشی مانند ‌‌میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، سطح نمونه توسط یک سوزن با پروب روبش داده می‌شود. سپس با اندازه‌گیری و پردازش سیگنال به‌دست آمده از نقاط مختلف سطح روبش شده روی نمونه، تصویر آن سطح را تهیه می‌کنند.

قدرت تفکیک و بزرگنمایی ‌‌میکروسکوپ پروب رویشی بهتر از ‌‌میکروسکوپ‌‌‌‌های الکترونی متداول است و توانایی تهیه تصاویر سه بعدی از اتم‌‌ها را نیز فراهم می‌کند. علاوه‌بر تهیه تصویر این تکنیک امکان جابجایی اتم‌‌ها را نیز ایجاد می‌کند.

نحوه تشکیل و مشاهده تصویر در میکروسکوپ

نور به‌صورت موج سینوسی پیوسته انتشار نمی‌‌یابد ولی ‌‌می‌توان تصور کرد که یک فوتون مانند یک بار ولی با سرعت ۳۰۰۰۰۰ کیلومتر در ثانیه حرکت ‌‌می‌کند. از طرفی چون این ذرات به‌طور پی در پی در حال تعقیب یکدیگر هستند، در عمل راهی جز نمایش آن‌‌‌ها به‌صورت یک موج پیوسته نیست.

 فوتون‌‌‌‌های نوری ‌‌‌می‌‌توانند طول موج‌‌‌‌های متفاوتی داشته باشند. رنگ نور را طول موج آن مشخص می‌کند. مخلوط نور‌‌‌‌های مختلف شبکیه چشم را تحریک می‌کند و انسان احساس می‌کند رنگ را سفید می‌بیند.

اکثرا اشیایی که توسط ‌‌میکروسکوپ مشاهده ‌‌می‌شوند نسبت به نور شفاف هستند و اجزای آن‌‌‌ها تنها وقتی قابل مشاهده است که نسبت به زمینه کنتراست در شدت یا رنگ داشته باشند.

وقتی نور سفید به یک جسم قرمز بتابد، تما‌‌‌می ‌‌طول موج‌‌‌‌های موجود در نور سفید به جز نور قرمز در آن جذب ‌‌می‌شوند. بنابراین یک جسم با ناحیه قرمز را در یک زمینه سفید به این خاطر که دارای کنتراست رنگی است، ‌‌می‌توان دید.

عدسی شیئی در ‌‌میکروسکوپ که یک عدسی همگرا با فاصله کانونی کوچک است، تصویر حقیقی، وارونه و بزرگ‌تر از شی را تشکیل ‌‌می‌دهد. برای این منظور شی باید بین FO کانون عدسی شیئی و ۲ FO قرار گیرد. توان عدسی شیئی بزرگ‌تر از توان عدسی چشمی است و تصویر اول را بزرگ‌تر ‌‌می‌کند.

عدسی چشمی مثل ذره بین عمل ‌‌می‌کند. تصویر حاصل از عدسی شیئی باید در فاصله کانونی عدسی چشمی ‌‌باشد. از این شی تصویر مجازی نهایی تشکیل ‌‌می‌شود که بزرگ‌تر است. شما می توانید برای خرید میکروسکوپ بر روی لینک خرید میکروسکوپ در سایت موسسه طبیعت آسمان شهر کلیک کنید و از تمام میکروسکوپ ها دیدن بفرمائید.

برای دریافت پی دی اف مقاله انواع میکروسکوپ‌های الکترونی و چگونگی تشکیل تصویر کلیک کنید

منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و انواع میکروسکوپ‌های الکترونی و چگونگی تشکیل تصویر

ماه گرفتگی چیست و چگونه رخ می‌دهد؟

ماه گرفتگی زمانی اتفاق می‌افتد که زمین بین خورشید و ماه قرار می‌گیرد و سایه آن روی ماه می‌افتد. خسوف فقط در طول ماه کامل رخ می‌دهد. این پدیده بین تماشاگران آسمان در سراسر جهان بسیار محبوب است. زیرا برای لذت بردن از آن، برخلاف خورشیدگرفتگی، نیازی به تجهیزات تخصصی نیست. در سال ۲۰۲۴، زمین دو ماه گرفتگی را تجربه خواهد کرد. یک ماه گرفتگی نیم‌سایه‌ای در ۲۵ مارس و یک ماه گرفتگی جزئی که در ۱۷ تا ۱۸ سپتامبر رخ خواهد داد. برای شناخت بیشتر این پدیده زیبا تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

ماه گرفتگی چیست؟

ماه گرفتگی زمانی رخ می‌دهد که زمین مانع رسیدن نور خورشید به ماه می‌شود و روی سطح ماه سایه می‌اندازد. وقنی زمین خورشید را مسدود می‌کند، دو سایه ایجاد می‌کند که در طول خسوف روی ماه می‌افتد. سایه اول یا آمبرا کامل و تیره است و سایه دوم که به‌ عنوان نیم‌سایه شناخته‌ می‌شود، بیرونی و جزئی است. خسوف بسته به محل قرار گرفتن خورشید، زمین و ماه در زمان وقوع، در یکی از سه دسته زیر قرار می‌گیرد.

• ماه گرفتگی کامل: سایه زمین روی کل ماه می‌افتد.
• ماه گرفتگی جزئی: در این حالت، فقط بخشی از ماه زیر سایه زمین قرار می‌گیرد. سایه زمین در سمت ماه رو به زمین تاریک به نظر می‌رسد. به گفته ناسا، اینکه چه مقدار از سایه را می‌بینیم به همترازی خورشید، زمین و ماه بستگی دارد.
• ماه گرفتگی نیم‌سایه‌ای: قسمت بیرونی رنگ‌ پریده سایه زمین روی ماه می‌افتد. این نوع خسوف به اندازه دو نوع دیگر قابل ‌مشاهده نیست.

 

چرا ماه گرفتگی رخ می دهد؟

خسوف زمانی اتفاق می‌افتد که ماه هنگام کامل بودن در آسمان زمین دقیقا در مقابل خورشید قرار بگیرد. با این‌ حال هر ماه، یعنی در هر ماه کامل، یک خسوف نداریم. دلیل این امر ساده است. مدار ماه کمی بیش از ۵ درجه به سمت مدار زمین متمایل است. بنابراین، ماه کامل معمولا از بالا یا پایین سایه زمین می‌گذرد. وقتی خورشید، زمین و ماه در یک راستا قرار بگیرند و ماه به‌ طور جزئی یا کامل از زیر سایه زمین عبور کند، خسوف رخ می‌دهد.

ماه گرفتگی کامل چیست؟

وقتی که ماه به‌ طور کامل وارد مخروط سایه تاریک زمین (آمبرا) می‌شود، ماه گرفتگی کامل اتفاق می‌افتد. در فاصله متوسط ماه از زمین که ۲۳۹۰۰۰ مایل (۳۸۳۰۰۰ کیلومتر) است،‌ قطر آمبرا تقریبا به ۵۸۰۰ مایل (۹۳۳۴ کیلومتر) می‌رسد. قطر ماه نزدیک به ۲۲۰۰ مایل (۳۵۴۰ کیلومتر) است، بنابراین به‌ راحتی در سایه زمین پنهان می‌شود.

برای اطلاع از مقاله خورشیدگرفتگی چیست؟ روی لینک کلیک کنید.

در طول ماه گرفتگی چه اتفاقی می‌افتد؟

در طول خسوف، خورشید، زمین و ماه به‌ صورتی در یک راستا قرار می‌گیرند که زمین مانع رسیدن نور خورشید به ماه می‌شود و سایه‌ای روی سطح ماه می‌اندازد. این‌که ماه در نیم‌سایه قرار بگیرد یا سایه کامل، نوع خسوف را تعیین می کند. مثلا در طول خسوف کامل، سایه زمین به‌ طور کامل سطح ماه را می‌پوشاند.

چرا ماه در طول خسوف قرمز می‌شود؟

در طول خسوف کامل، سطح ماه قرمز به ‌نظر می‌رسد و به‌ همین دلیل لقب ماه خونی را آن داده‌اند. ظاهر قرمز وهم‌انگیز ماه در این شرایط به دلیل تعامل نور خورشید با جو زمین است. وقتی نور خورشید به زمین می‌رسد، جو طول موج‌های مختلفی را پراکنده کرده و فیلتر می‌کند. طول موج‌های کوتاه‌تر مانند نور آبی به بیرون پراکنده می‌شوند، در حالیکه طول‌موج‌های بلندتر مانند قرمز به سمت سایه زمین خم یا شکسته می‌شوند.

وقتی که ماه در طول خسوف کامل از سایه کامل زمین عبور می‌کند، نور قرمز از سطح ماه منعکس می‌شود و به آن ظاهر قرمز خونی می‌دهد. به گفته دانشمندان ناسا، اینکه ماه در طول خسوف کامل چقدر طلایی، نارنجی یا قرمز به نظر برسد، به مقدار غبار، آب و سایر ذرات در جو زمین بستگی دارد. سایر عوامل جوی مانند دما و رطوبت نیز بر ظاهر ماه هنگام خسوف تاثیر می‌گذارند.

 

ماه گرفتگی هر چند وقت یک بار اتفاق می‌افتد و چقدر طول می‌کشد؟

از نظر نجوم، خسوف پدیده نسبتا رایجی است و طبق گفته موزه تاریخ ملی، هر سال حدود سه ماه گرفتگی رخ می‌دهد. طبق آمار، تقریبا ۲۹ درصد از ماه گرفتگی‌ها کامل هستند.

خسوف کامل را می توان از هر جایی به‌ طور متوسط هر ۲.۵ سال یک بار مشاهده کرد. این پدیده معمولا چند ساعت طول می‌کشد و تمام مدت آن (مدت زمان تاریکی کامل ماه) بین ۳۰ دقیقه تا بیش از یک ساعت است. خسوف راحت‌تر از خورشیدگرفتگی قابل‌ مشاهده است. زیرا از هر جایی را که ماه در آن در بالای افق قرار دارد، با چشم غیرمسلح می‌توان دید.

تفاوت خسوف با کسوف چیست؟

خورشیدگرفتگی یا کسوف زمانی رخ می‌دهد که ماه از مقابل خورشید عبور می‌کند. در مقابل، خسوف زمانی اتفاق می‌افتد که ماه از سایه زمین عبور می‌کند. جالب است که بدانید خورشیدگرفتگی همیشه حدود دو هفته قبل یا بعد از ماه گرفتگی رخ می‌دهد. فراموش نکنید که هیچ وقت نباید به‌ طور مستقیم به خورشید نگاه کنید، حتی در زمان خورشیدگرفتگی کامل. برای تماشای کسوف باید از محافظی مانند عینک خورشیدگرفتگی تاییدشده یا دوربین‌های فیلتردار استفاده کنید.

چگونه می‌توان ماه گرفتگی را مشاهده کرد؟

خسوف یکی از پدیده‌هایی است که به‌ راحتی می‌توان آن را رصد کرد. برای تماشای خسوف کافی است بیرون بروید، به بالا نگاه کنید و از جلوه زیبای آن لذت ببرید. هیچ نیازی به تلسکوپ یا تجهیزات خاص دیگر نیست. با این‌ حال، دوربین‌های دوچشمی یا تلسکوپ‌های کوچک جزئیات سطح ماه را نشان می‌دهند. اگر خسوف در زمستان است و می‌خواهید کل فرایند را تماشا کنید، نوشیدنی گرم و پتو یا صندلی برای راحتی همراه داشته باشید.

برای اطلاع از مقاله نپتون: همه چیز در مورد هشتمین سیاره منظومه شمسی روی لینک کلیک کنید.

نتیجه

دانشمندان نیز علاقه زیادی به تماشای خسوف دارند. نوآ پترو، دانشمند پژوهشی در مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا در مریلند می‌گوید: «ما می‌توانیم از آنچه در طول خسوف کامل روی سطح ماه می‌افتد، اطلاعات بسیار مفیدی به‌دست آوریم. درسته که برای دیدن خسوف نیازی به تجهیزاتی مثل تلسکوپ نیست ولی با تلسکوپ می توانید جزئیات بیشتری را از تغییرات ماه در زمان خسوف ببینید. در ضمن خرید تلسکوپ باعث می شود شما با دنیای جدیدی از این دنیا آشنا شوید و شگفتی های جدیدی را مشاهده کنید. اگر علاقمند به ستاره شناسی و نجوم هستید با خرید تلسکوپ از سایت موسسه طبیعت آسمان شب رویاهای خود را به حقیقت نزدیک کنید.

برای دانلود مقاله ماه گرفتگی چیست و چگونه رخ می‌دهد؟ روی لینک کلیک کنید.

 منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و ماه گرفتگی چیست و چگونه رخ می‌دهد؟