هم خط کردن تلسکوپ شکستی نیوتنی آسان است، ولی چرا در ابتدا کار سختی به نظر میرسد؟ اگر از گوگل کمک بگیرید و هر چیزی را که پیدا کردید چند بار بخوانید، قطعا در دریایی از اطلاعات گم خواهید شد. بعضی از آنها به شدت فنی و بعضی حتی متناقض هستند. گاهی واقعا هرچه کمتر، بهتر.
بسیاری از راهنماهای هم خط کردن تلسکوپ سرشار از جزئیات گیجکننده هستند، زیرا با در نظر گرفتن افراد مبتدی نوشته نمیشوند. آنها معمولا برای کاربران حرفهای تلسکوپ که به جزئیات نحوه کار دستگاه خود علاقهمند هستند، نوشته میشوند.
چگونه راهنمای بیش از حد پیچیده را تشخیص دهیم؟ سادهترین روش این است که اگر مرحله اول گونیا کردن فوکوسر است، مسیر سختی را در پیش دارید. هم خط کردن تلسکوپ مثل کارهایی است که برای نگهداری از ماشین انجام میدهید. هر چند وقت یکبار باید روغن را عوض کرده و باد لاستیک را تنظیم کنید تا ماشین درست کار کند.
این کارها برای برخی حکم سرگرمی را دارد. آنها ترجیح میدهند روز تعطیل را زیر کاپوت ماشین بگذرانند و صرفا از ور رفتن با قطعههای مختلف آن لذت میبرند. در رابطه با تلسکوپ، هم خط سازی ممکن است به نوعی ور رفتن تبدیل شود که لزومی ندارد. بیشتر وقتها هم خط کردن یک یا دو دقیقه بیشتر زمان نمیبرد. بنابراین اگر به تازگی تلسکوپ خریدهاید و دستورالعملهای آن برایتان گیجکننده است، ادامه مقاله را بخوانید تا راحتترین روش تنظیم و راهاندازی آن را یاد بگیرید.
تلسکوپ بازتابی ظاهر پیچیدهای دارد ولی در واقع فقط از سه بخش اپتیکی تشکیل شده است: آینه اصلی (که معمولا آینه اولیه نامیده میشود)، یک آینه کوچک و صاف نزدیک بالای لوله (معروف به آینه مورب یا ثانویه) و چشمی بزرگنمایی که به داخل آن نگاه میکنید.
نکته جالب این است که فقط چشمی و آینه اصلی اجزای اپتیکی فعال هستند. آینه ثانویه صرفا یک قطعه شیشه بازتابنده است. این نکته مهمی است که بعدا باید در نظر بگیرید. وقتی تلسکوپ را هم خط میکنیم، چه کاری میخواهیم انجام دهیم؟ پاسخ ساده است: مطمئن شویم که چشمی با مرکز آینه اصلی و آینه اصلی با مرکز چشمی منطبق است.
این اولین کاری است که باید برای تراز کردن تلسکوپتان انجام دهید و وقتی آن را یاد بگیرید، به ندرت بیشتر از یک یا دو دقیقه طول میکشد. در واقع بیشتر شبها اصلا لازم نیست کاری انجام دهید، فقط باید مطمئن شوید که همه چیز سر جایش است.
قبل از هر چیز، به ابزار مناسب نیاز دارید. به طور خلاصه، یک درپوش هم خط سازی ساده، مثل درپوش تلسکوپ، کارتان را راه میاندازد. سپس باید مطمئن شوید که مرکز آینه اصلی تلسکوپ به نحوی مشخص شده است. از جلوی تلسکوپ به انتهای لوله نگاه کنید. آیا یک حلقه کاغذی کوچک روی آینه میبینید؟ اگر نه، خودتان باید یکی را در مرکز آینه قرار دهید.
هم خط سازی یک فرایند سه مرحلهای است. مرحله اول تراز کردن آینه اولیه و مرحله دوم تنظیم آینه ثانویه است. در نهایت، در مرحله سوم باید همترازی آینه اولیه را دقیقتر تنظیم کنید. بیشتر شبها فقط باید مرحله سوم را انجام دهید. اگر همه این کارها را برای اولین بار انجام میدهید، قطعا بهتر است چند بار در طول روز تمرین کنید. همه چیز در تاریکی کمی پیچیدهتر است.
درپوش هم خط سازی را در فوکوسر قرار دهید و از درون آن نگاه کنید. سعی کنید تمام قسمتهای نشاندادهشده در تصویر زیر را شناسایی کنید.
اگر خوششانس باشید، همه چیز کاملا صاف و تنظیمشده به نظر میرسد ولی به احتمال زیاد چیزی شبیه تصویر زیر خواهید دید.
اگر به درون درپوش هم خط سازی نگاه کنید، میبینید که سطح زیرین آن در آینه اصلی منعکس شده است. به انعکاس حفره کوچک درپوش روی آینه اصلی دقت کنید که مثل نقطهای سیاه به نظر میرسد. شیب آینه اصلی را با چرخاندن پیچهای هم خط سازی تنظیم کنید تا نقطه سیاه در مرکز دونات کاغذی قرار گیرد.
در تلسکوپهای بزرگتر، بهتر است فرد دیگری پیچها را بچرخاند و شما تغییرات را زیر نظر داشته باشید. نکتهای که باید در نظر داشته باشید این است که با چرخاندن دو پیچ از سه پیچی که پشت آینه قرار دارند، میتوانید نقطه سیاه را روی مرکز حلقه کاغذی تنظیم کنید. وقتی فقط با دو پیچ سروکار داشته باشید، کار کمی سادهتر خواهد بود.
بسته به اینکه کمک دارید یا نه، این کار یک یا دو دقیقه بیشتر طول نمیکشد. برای اینکه متوجه شوید هر پیچ چه کاری انجام میدهد، از روش آزمون و خطا استفاده کنید. یکی از پیچها را بچرخانید. آیا نقطه را به مرکز حلقه نزدیک میکند؟ اگر بله، آن را بیشتر بچرخانید. اگر نه، آن را به سمت مخالف بچرخانید یا یکی دیگر را امتحان کنید. اگر آهسته و با قاعده پیش بروید، بالاخره موفق میشوید.
اگر مرحله اول را درست انجام داده باشید، شاید نیازی به مراحل بعدی نداشته باشید. با این حال بهتر است مطمئن شوید که آینه ثانویه تلسکوپ نیز درست تنظیم شده است.
حتی اگر تلسکوپ را طوری هم خط سازی کرده باشید که چشمی منطبق با مرکز آینه اصلی و آینه اصلی منطبق با مرکز چشمی باشد (کاری که در مرحله اول انجام دادید)، باز هم باید مطمئن شوید که آینه ثانویه ۱۰۰درصد نور آینه اولیه را به چشمی منتقل میکند.
دوباره از سوراخ درپوش نگاه کنید و این بار تمرکزتان را روی دایره دور آینه اصلی و لبه بیرونی آینه ثانویه بگذارید. برای اینکه آنها را راحتتر تشخیص دهید، یک تکه کاغذ را داخل لوله، پشت آینه ثانویه و مقابل فوکوسر بچسبانید.
آیا آینه اصلی در مرکز آینه ثانویه قرار دارد؟ در بیشتر تلسکوپهای نو، آینه ثانویه درست تنظیم شده است. اگر دستگاه شما اینطور نبود، باید تشخیص دهید که آینه ثانویه را به کدام جهت حرکت دهید. بیشتر نگهدارندههای آینه ثانویه تنظیمات گیجکنندهای دارند و به همین دلیل تراز کردن این آینه صاف کار سختی به نظر میرسد.
واقعیت این است که فقط باید با سه حرکت کار کنید. میتوانید آینه ثانویه را در لوله تلسکوپ عقب و جلو ببرید، آن را نسبت به فوکوسر بچرخانید یا شیب آن را تغییر دهید.
اولین کاری که باید انجام دهید این است که میزان دقیق عقب یا جلو بردن آینه ثانویه را پیدا کنید. از متر یا خطکش برای اندازهگیری فاصله سر لوله تلسکوپ تا مرکز فوکوسر استفاده کنید. فاصله سر لوله تا مرکز آینه ثانویه هم باید همین قدر باشد.
سادهترین راه برای پیدا کردن مرکز آینه ثانویه این است که این نقطه را پشت نگهدارنده با مداد علامت بزنید. با شلکردن پیچ مرکزی بزرگ عنکبوتی میتوانید آینه ثانویه را عقب و جلو ببرید. اگر نمیتوانید این کار را کاملا دقیق انجام دهید، نگران نباشید. چند میلیمتر جلوتر یا عقبتر اشکالی ندارد.
اگر هم حوصله ندارید آن را دستکاری کنید، میتوانید آن را به حال خود رها کنید و فرض کنید در کارخانه درست تنظیم شده است. بعد نوبت چرخاندن آینه است. از دهانه تلسکوپ به درون آن نگاه کنید و مطمئن شوید که آینه ثانویه به سمت فوکوسر قرار گرفته است. در آخر باید شیب را طوری تنظیم کنید که لبه بیرونی آینه اصلی با لبه بیرونی آینه ثانویه هممرکز باشد. این کار معمولا با آچار آلن کوچک یا پیچگوشتی انجام میشود.
مجددا اگر نگهدارنده آینه ثانویه سه پیچ تنظیم دارد، سعی کنید فقط با دو پیچ کار کنید. ابتدا فوکوسر را کاملا داخل ببرید و وقتی به همخطی نزدیک شدید، آن را بهتدریج بیرون بکشید تا لبه آینه اصلی با لبه آینه ثانویه مماس شود.
به خاطر داشته باشید که اگرچه تنظیم کردن آینه ثانویه پیچیدهترین بخش همخطسازی است، کمترین اهمیت را دارد. تا زمانی که کل آینه اصلی را در ثانویه ببینید، همه چیز خوب است. در بعضی از تلسکوپها، شاید چند سال نیازی به دستکاری آینه ثانویه نداشته باشید. یادتان باشد که این فقط یک تکه شیشه صاف و بدون قدرت نوری است و تنها کاری که میکند این است که نور را از آینه اصلی به سمت لوله منحرف میکند.
اگر با آینه ثانویه حسابی دست و پنجه نرم کردهاید، به احتمال زیاد باید آینه اصلی را هرچند خیلی کم، دوباره تنظیم کنید. دوباره مرحله اول را تکرار کنید. وقتی مرحله سوم را تکمیل کردید، با خیال راحت از تلسکوپ استفاده کنید و مطمئن باشید که بهترین تصویری را که میتواند ارائه میکند.
برای اطلاع از مقاله چگونه دوربین دوچشمی را تمیز کنیم روی لینک کلیک کنید. |
آماده تجربهای جدید با تلسکـوپ هستید؟ با قابلیتهای گوشی موبایل خود آسمان شب را رصد کنید. با تلسکوپهای جدید 8 و 10 اینچی دابسونی سری StarSense Explorer شرکت سلسترون. تلسکـوپهایی با دهانه بزرگ که ارتباط شما با آسمان شب را بسیار بهتر خواهند کرد.
با تکنولوژی جدید و انحصاری تلسکوپهای سری StarSense Explorer نیازی به آموزش ندارید و به راحتی میتوانید مکان سیارهها، ستارههای دوتایی، خوشههای ستارهای، سحابیها و کهشکانها و سایر اجرام را پیدا کنید و البته همه اینها در همان شب اول رصد اماکن پذیر است.
تکنولوژیStarSense Explorer در کنار دهانه بزرگ در این تلسکـوپها باعث میشود تا تصاویری بسیار روشن با جزئیات بسیار خوب داشته باشید این تلسکـوپهای بازتابی دارای آینههای بزرگ سهمی شکل با پوشش XLT برای افزایش روشنایی و وضوح تصویر بالا هستند. تلسکـوپها روی پایههای بسیار مستحکم دابسونی قرار دارند، پایهها، پیچ تنظیم برای بالانس ارتفاع تلسکـوپ دارند و همچنین بلبرینگ تفلونی برای چرخش نرم دارند.
استفاده از تلسکـوپهای دابسونی «اِستارسنس» بسیار راحت است. ابتدا، گوشی موبایل را در جای مخصوص آن قرار دهید و بعد اپلیکیشن StarSense Explorer را جرا کنید. برخلاف سایر اپلیکیشنهای نجومی، اپلیکیش «استارسنس» از دوربین موبایل شما برای تشخیص آسمان شب و موقعیت اجرام آن بهره میبرد و با تلسکوپ شما کاملا همخط میشود به این ترتیب موقعیت دقیق اجرام را در آسمان شب پیدا میکند.
دستورالعملی بسیار ساده را انجام میدهید و بلافاصله اپلیکیشن فهرستی از اجرام قابل مشاهده در آسمان شب را ایجاد میکند یک جرم آسمانی را از این فهرست انتخاب کنید و با توجه به جهتی که صفحه نمایش نشان میدهد، تلسکـوپ را بچرخانید. درحالیکه تلسکـوپ را به سمت هدف حرکت میدهید اپلیکیشن موقعیت جدید را مرتبا به روزرسانی میکند وقتی دایره هدفگیری به رنگ سبز تغییر کرد هدف شما آماده رصد از پشت چشمی است.
اپلیکیشن «STARSENSE EXPLORER»در هر جایی از جهان کار میکند نیازی نیست تا گوشی شما آنتن داشته باشد برای همین چه در حیاط خانه خود باشید یا در جایی دور از شهر آسمان شب در اختیار شما است تا درون آن اکتشاف کنید.
*قابلیت کنترل با موبایل و اپلیکیشن*: استفاده از فناوری منحصربفرد و برنده جوایز جهانی StarSense همراه با اپلیکیشن مربوطه برای تعیین مکان اجرام آسمانی در زمان واقعی.
*آینه اولیه سهمی شکل ۱۰ اینچی*:آینه بزرگ ۱۰ اینچی (۲۵۰ میلیمتری) با قابلیت جمع آوری نور و پوشش انحصاری XLT شرکت سلسترون با کمترین پراکندگی نوری باعث رسیدن به وضوح تصویر استثنایی میشود.
*پایه مستحکم به سبک دابسونی*: مجهز به بلبرینگ های با قطر بالا و با حرکت و کنترل بسیار نرم و روان.
*لوازم جانبی کاربردی و کامل*: شامل چشمی 25 میلی متری Plössl، فوکوس کننده 2 اینچی کریفورد، داک تلفن هوشمند StarSense و موارد دیگر برای رصدهایی آموزنده و لذت بخش.
چه فردی مبتدی اما جدی باشید و یا یک ستاره شناس باتجربه، تلسکـوپ دابسونی Celestron StarSense Explorer 10 ابزاری کاربرپسند است که رصدهایی دقیق ارائه می دهد. آینه ۲۵۰ میلیمتری بزرگ آن تضمین می کند که هرچه بیشتر درون اجرام آسمان شب بروید شگفتیهای بیشتری کشف خواهید کرد.
*آسمان شب را به شکلی متفاوت از گذشته تجربه کنید*: با تکنولوژی جدید و کارآمد StarSense Explorer جداول و نقشههای پیچیده اجرام آسمانی و یا برنامه و اپلیکیشنهای کامپیوتری نه چندان دقیق به چیزهایی مربوط به گذشته تبدیل می شوند. این تلسکـوپ را راه اندازی کنید و در عرض چند دقیقه، با اطمینان در آسمان حرکت خواهید کرد. این برنامه به طور خودکار لیستی از اجرام قابل مشاهده در حال حاضر را ایجاد می کند و به شما امکان می دهد سیارات، سحابی ها، کهکشان ها، خوشه های ستاره ای و ستاره های دوتایی را به راحتی مشاهده کنید.
*طراحی شده برای راحتی و قابلیت حمل*: با وچود اندازه بزرگ، طراحی تلسکوپ به گونهای است که امکان تنظیمات دقیق و فوکوس دقیق را فراهم می کند و این اطمینان را به شما می دهد که بیشترین بهره را از ساعات رصدی خود ببرید. با وجود آینه بزرگ، تلسکوپ همچنان قابل حمل است و به شما امکان می دهد آن را به مناطقی با آسمان تاریک ببرید تا مناظری شگفت داشته باشید.
*عصر جدید تلسکـوپهای دابسونی*: شرکت سلسترون با تلسکـوپهای سری StarSense Explorer در واقع عصر جدیدی را در تلسکـوپهای دابسونی اعلام کرد و آنها را دوباره اختراع کرد. شرکت سلسترون سادگی یک دابسونی کلاسیک را با فناوری پیشرفته ترکیب کرده است. مانند این است که راهنمای تور شخصی خود را در آسمان شب داشته باشید که آماده است تا از باشکوه ترین اسرار جهان پرده برداری کند.
خرید تلسکوپ داسونی ۱۰ اینچ سلسترون سر Star Senese Explorer |
اگر کارتی را مقابل آینه اصلی تلسکوپتان نگه دارید بدون اینکه نور ورودی را مسدود کنید، تصویری را روی آن کارت خواهید دید که از آینه اصلی منعکس شده است. با نزدیک و دور کردن کارت از آینه، نقطهای را پیدا میکنید که واضحترین تصویر را از هر چیزی که آینه به سمت آن باشد نشان میدهد.
جایی که این تصویر در آن قرار دارد، صفحه کانونی نامیده میشود. مشکل این است که آینه تلسکوپ شما واضحترین تصاویر خود را فقط در مرکز صفحه کانونی تولید میکند. بنابراین باید مطمئن شوید که همان بخش از تصویر را با چشمی بزرگنمایی میکنید.
اگر چشمی را کمی از مرکز صفحه کانونی منحرف کنید، تصویر تاحدودی به دلیل یک خطای اپتیکال ناخوشایند به نام کما تار میشود. در نتیجه جزئیات کمتری را میبینید. به نحوی که کمربندهای مشتری ممکن است ناپدید شوند، تشخیص دهانههای کوچک ماه سخت خواهد بود و ستارههای دوتایی به صورت یک نقطه نورانی به نظر میرسند. به همین دلیل باید تلسکوپ را همخطسازی کنید تا مطمئن شوید که از بهترین بخش صفحه کانونی استفاده میکنید.
اگر آینه ثانویه را طوری تنظیم کردهاید که لبه بیرونی آینه اصلی با آن متحدالمرکز است، بهاندازه کافی آن را تراز کردهاید. در واقع به بیان دقیقتر، آینه ثانویه واقعا روی همخطسازی اثر نمیگذارد و موقعیت آن فقط بر روشنایی صفحه کانونی تاثیرگذار است.
برای اطلاع از مقاله بهترین زمان برای رصد آسمان روی لینک کلیک کنید. |
هیچ نیازی به آن ندارید. هم خط کننده لیزری در دست یک مبتدی ممکن است به جای کمک، اوضاع را بدتر کند. وقتی هم خط سازی را با استفاده از درپوش ساده یاد گرفتید، در صورت تمایل میتوانید سراغ چشمی Cheshire بروید. بعد، اگر واقعا دلتان خواست، هم خط کننده لیزری بگیرید. واقعا نیازی به آن نخواهید داشت ولی برخی نمیتوانند در برابر نورهای روشن مقاومت کنند.
این یک تصور غلط رایج است که فوکوسر برای هم خط کردن کامل باید کج شود. فوکوسر کجشده هیچ اثری روی کیفیت تصویر نخواهد داشت. فوکوسری که خیلی کج شده باشد ممکن است الگوی روشنایی صفحه کانونی را خیلی نامحسوس تغییر دهد، به طوری که تشخیص بصری آن غیرممکن باشد. اگر از مراحلی که توضیح دادیم پیروی کنید، اپتیک تلسکوپ شما کاملا تراز خواهد شد.
نتیجه
اگر مراحلی را که در مقاله عنوان شد را به خوبی رعایت کنید و دست انجام دهید به راحتی می توانید تلسکـوپ خود را هم خط کنید. در زمان خرید تلسکوپ نیز می توانید یک هم خط کننده هم سفارش دهید تا کارتان آسان تر شود. خرید تلسکوپ و هم خط کننده در سایت موسسه طبیعت آسمان شب با بهترین قیمت و کیفیت در دسترس شماست.
برای دانلود مقاله راهنمای هم خط کردن تلسکوپ برای مبتدیها روی لینک کلیک کنید. |
توضیحات بیشتر : تلسکوپ ، خرید تلسکوپ، دوربین تک چشمی، خرید دوربین تک چشمی، آسمان نما، میکروسکوپ، خرید دوربین شکاری، خرید میکروسکوپ، تلسکوپ دانش آموزی، دوربین شکاری، میکروسکوپ دانش آموزی
منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و راهنمای هم خط کردن تلسکوپ برای مبتدیها
اگر در شبهای بدون ماه از مکانی تاریک به آسمان صاف نگاه کنید، منظرهای شگفتانگیز از ستارهها را خواهید دید. وقتی با دوربین دو چشمی به آسمان شب نگاه کنید، پسزمینهای حیرتانگیز از نقاط نوری بیشماری را میبینید که در تاریکی میدرخشند و در فضا و زمان عقب و جلو میروند. این جهانی است که در عصر کیهانشناسی کنونی موسوم به عصر ستارهسازی، در آن زندگی میکنیم. چرخه حیات کیهان شامل ۵ دوره مجزا است که در ادامه این مقاله آنها را توضیح میدهیم. پس با ما همراه باشید.
راههای زیادی برای فکر کردن و بحث درباره گذشته، حال و آینده جهان وجود دارد ولی یکی از آنها بیشتر از بقیه توجه ستارهشناسان را به خود جلب کرده است. در سال ۱۹۹۹، «فرد آدامز» و «گرگوری لاولین» در کتاب پنج عصر جهان: درون فیزیک ابدیت، برای اولین بار داستان زندگی جهان را به پنج دوره تقسیم کردند:
برخی از دانشمندان این تقسیمبندی را قبول ندارند. مثلا «اتان سیگل»، نویسنده مشهور اخترفیزیک، معتقد است در حال حاضر در دوره ششم و پایانی جهان هستیم. با این حال، بسیاری از ستارهشناسان معتقد هستند این پنج دوره کمک میکنند عمر بسیار طولانی کیهان را بهتر درک کنیم.
جهان حدود ۱۳.۸ میلیارد سال پیش با بیگ بنگ آغاز شد. آنچه قبل از بیگ بنگ وجود داشت و چه چیزی باعث آن شد هنوز نامشخص است. فرض بر این است که بلافاصله بعد از پیدایش کیهان، برای مدت بسیار کوتاهی، فضازمان و قوانین فیزیک وجود نداشت. این بازه عجیب و ناشناخته دوره پلانک است که ۴۴-۱۰ثانیه طول کشید.
آنچه درباره دوران پلانک میدانیم تا حد زیادی نظری و بر اساس ترکیبی از نظریههای نسبیت عام و کوانتومی به نام گرانش کوانتومی است. در عرض یک ثانیه پس از پایان بیگ بنگ، تورم کیهانی آغاز شد و جهان ناگهان به ۱۰۰ تریلیون تریلیون برابر اندازه اولیه خود رسید.
بعد از چند دقیقه، پلاسما شروع به سرد شدن کرد و ذرههای زیراتمی شروع به تشکیل و چسبیدن به هم کردند. ۲۰ دقیقه بعد از بیگ بنگ، اتمها شروع به شکلگیری در جهان داغ کردند. سپس، دما به سرعت پایین آمد و کیهانی باقی ماند که حاوی ۷۵درصد هیدروژن و ۲۵درصد هلیوم بود. الکترونها فوتونها را بلعیدند و جهان را مات کردند.
تقریبا ۳۸۰ هزار سال بعد از بیگ بنگ، جهان به اندازه کافی سرد شده بود تا اولین اتمهای پایداری که قادر به زنده ماندن بودند، تشکیل شوند. از آنجایی که الکترونها در اتمها گیر افتادند، فوتونها به شکل درخشش پس زمینه آزاد شدند که امروزه اخترشناسان آن را به عنوان تابش زمینه کیهانی تشخیص میدهند.
برای اطلاع از مقاله چگونه دوربین دوچشمی را تمیز کنیم روی لینک کلیک کنید. |
تصور بر این است که انبساط کیهانی به دلیل ثبات کلی قابل توجهی رخ داده است که ستارهشناسان در تابش زمینه کیهانی اندازهگیری کردهاند. «فیل پلیت»، اخترشناسی آمریکایی، پیشنهاد میکند که تورم مثل کشیدن روتختی بود و ناگهان انرژی جهان را یکدست کرد.
بینظمیهای کوچکتری که زنده ماندند، در نهایت بزرگتر شده و در نواحی با تراکم بالاتر انرژی جمع شدند که به نوعی به عنوان بذر ستارهها عمل کردند. نیروی گرانش این نواحی ماده تاریک و ماده را به سمت خود میکشید که در نهایت ادغام شدند و اولین ستارهها را بهوجود آوردند.
در عصر ستارهسازی، دورهای که در آن هستیم، بیشتر مواد موجود در کیهان به شکل ستارهها و کهکشانها درمیآیند. ستاره زمانی به وجود میآید که یک توده گاز مدام فشردهتر میشود تا جایی که همراه ماده نزدیک خود به سمت درون دچار فروپاشی میشود که گرمای کافی برای همجوشی هستهای در مرکز آن که منبع بیشتر انرژی جهان در حال حاضر است، ایجاد میکند.
ستارههای اولیه بسیار عظیم بودند. آنها در نهایت به عنوان ابرنواختر منفجر شدند و ستارههای بسیار بیشتر و کوچکتری را بهوجود آوردند. این ستارهها بهلطف گرانش گرد هم جمع شدند و کهکشانها را تشکیل دادند.
قاعده کلی عصر ستارهسازی این است که هرچه ستاره بزرگتر باشد، انرژی خود را سریعتر میسوزاند و سپس میمیرد که البته باز هم چند میلیون سال طول میکشد. ستارههای کوچکتر که آهستهتر انرژی مصرف میکنند مدت بیشتری فعال میمانند. در هر صورت، ستارهها و کهکشانها در این دوره از عمر کیهان مدام در حال به وجود آمدن و از بین رفتن هستند.
دانشمندان پیشبینی میکنند که کهکشان راه شیری حدود ۴ میلیارد سال دیگر با کهکشان آندرومدا برخورد میکند و با آن ترکیب میشود و کهکشان جدیدی به وجود میآید که اخترشناسان آن را کهکشان میلکومدا مینامند.
منظومه شمسی ما ممکن است به طرز شگفتانگیزی از این ادغام جان سالم به در ببرد، ولی مشکل دیگری وجود دارد. حدود یک میلیارد سال بعد، خورشید به پایان سوخت هیدروژنی خود میرسد و به غول سرخ تبدیل میشود. سپس زمین و سیارههای نزدیک را میبلعد و در نهایت به یک کوتوله سفید تبدیل میشود.
این تلسکوپ با فاصله کانونی 400 میلیمتر و قطر عدسی شیئی 40 میلیمتر، قابل حملترین و شاید بتوان گفت کوچکترین تلسکوپ حرفهای رصد خورشید در بازار است و این امکان را به کاربر میدهد تا به راحتی آن را برای مشاهدات خورشیدی در هر مکانی همراه خود داشته باشد. استفاده از فیلتر با پهنای باند عبوری بسیار کوچک برای امواج نور معادل 0.5 آنگستروم (0.05 نانومتر) این تلسکوپ را برای مشاهده زبانههای خورشیدی ، لکههای خورشید، گرانول خورشیدی و غیره که در تصویر زیر میبیند به ابزاری ایدهآل تبدیل کرده است.
نصب این تلسکوپ معمولاً بسیار ساده بوده و از پیچیدگیهای نصب تلسکوپهای بزرگتر خبری نیست. این بدان معناست که در هنگام مشاهده خورشید، کاربران میتوانند تمرکز خود را بر روی مشاهده و تجزیه و تحلیل دادهها معطوف کنند.
مهم است که ذکر کنیم امکان مشاهده خورشید بدون استفاده از تجهیزات مناسب میتواند به شدت آسیبزننده به چشمان باشد. در تلسکوپ PST این امر به خوبی و با ایمنی بالا لحاظ شده است.
به دلیل داشتن فیلتر با پهنای بند باریک برای عبور نور در طول موج هیدروژن-آلفا قرمز رنگ H-Alpha (656.28 nm) این تلسکوپ قادر به مشاهده جزئیات دقیقتری نسبت به تلسکوپهای خورشیدی با پهنای باند بیشتر است. این امر باعث شده است تا این تلسکوپ خورشیدی به ابزاری محبوب در بین علاقهمندان به نجوم و کسانی که در زمینه فیزیک خورشیدی تحقیق میکنند تبدیل شود.
مقر ردیاب اتوماتیک خورشید اسکای واچر سبک و به شکل عجیبی کاربردی آسان و سریع دارد. نگران هم خط کردن تلسکوپ از شب قبل یا ابتدای صبح نباشید. تنها با فشردن یک کلید مقر منحصربفرد اسکای واچر مدل هلیوفایند HelioFind و جیپیاس GPS داخلی آن به طور خودکار محل شما را شناسایی کرده و ردیاب آن سمت و ارتفاع خورشید را تشخیص داده و برای ساعتها آن را دنبال میکند. ردیاب گوتوی اسکای واچر بویژه برای رصدگران خورشیدگرفتگی عالی و مناسب است یا آموزگارانی که نجوم تدریس میکنند بویژه درباره خورشی
هشدار بسیار جدی:
مقر ردیاب اتوماتیک خورشیدی اسکای واچر طراحی و ساخته شده تا با تلسکوپهای خورشیدی یا تلسکوپهایی که فیلتر خورشیدی مناسب و استاندارد دارند استفاده شود. نگاه کردن از درون تلسکوپ بدون فیلتر خورشید حتی برای یک لحظه، صدمات جدی و جبران ناپذیر به چشم شما خواهد زد. یعنی کور شدن! علاوه بر این حتی نشانه گرفتن تلسکوپی بدون فیلتر به سمت خورشید ممکن است سبب آسیب به تلسکوپ و یا حتی آتش گرفتن تلسکوپ و تجهیزات جانبی آن شود.
خرید تلسکوپ خورشیدی کورونادو مدل Coronado 0.5 PST
عصر انحطاط حدود یک کوینتیلیون سال بعد از بیگ بنگ آغاز میشود و تا یک دودسیلیون پس از آن ادامه خواهد داشت. در این دوره، بقایای ستارههایی که امروزه میبینیم بر کیهان تسلط خواهند داشت.
اگر در این دوره به آسمان نگاه کنیم، البته قطعا مدتها قبل توسط خورشید بلعیده شدهایم، آسمان بسیار تاریکتری را میبینیم که فقط تعداد انگشتشماری از نقاط کمنور در آن باقیمانده است. یعنی کوتولههای سفید، کوتولههای قهوهای و ستارههای نوترونی.
این ستارهها بسیار سردتر و کمنورتر از ستارههایی هستند که در حال حاضر در آسمان شب میبینیم. گاهی اجساد ستارهای در مارپیچهای مرگ جفت میشوند و هنگام برخورد بارقه زودگذاری از انرژی ایجاد میکنند. جرم ترکیبشده آنها ممکن است تبدیل به ستارههایی با روشنایی کم شود که در مقیاس زمانی کیهانی، مدت کوتاهی دوام میآورند. در مجموع، آسمان در این دوره نوری در طیف مرئی نخواهد داشت.
برای اطلاع از مقاله دلایلی که ممکن است دوربین تک چشمی را به دوربین دوچشمی ترجیح دهید روی لینک کلیک کنید. |
در این دوره، کوتولههای قهوهای کوچک با نگه داشتن هیدروژن موجود بزرگ میشوند. سیاهچالهها نیز از بقایای ستارهها تغذیه میکنند و بزرگ و بزرگتر میشوند. از آنجایی که هیدروژن کمی برای شکلگیری ستارهها وجود دارد، کیهان تاریکتر و سردتر خواهد شد. سپس پروتونها که از آغاز جهان وجود داشتهاند، شروع به مردن میکنند. ماده از هم میپاشد و جهانی از ذرههای زیراتمی، تشعشعهای بلاتکلیف و سیاهچالهها باقی میماند. برای مدت قابلتوجهی، سیاهچالهها بر کیهان تسلط خواهند داشت و جرم و انرژی باقیمانده را جذب خواهند کرد.
در نهایت، سیاهچالهها نیز به آرامی تبخیر میشوند و تکههای کوچکی از محتویات خود را بیرون میریزند. پلیت تخمین میزند که یک سیاهچاله کوچک با جرم ۵۰ برابر خورشید حدود ۱۰۶۸ سال طول میکشد تا از بین برود. یک سیاهچاله بزرگ چه؟ یک با ۹۲ صفر!
وقتی سیاهچاله در نهایت به آخرین قطره محتویات خود میرسد، انفجار نور کوچکی رخ میدهد که بخشی از تنها انرژی باقیمانده را در کیهان خارج میکند. در این نقطه، در ۱۰۹۲، کیهان تقریبا از بین خواهد رفت و فقط حاوی فوتونها و ذرههای زیراتمی کمانرژی و بسیار ضعیف خواهد بود. اگر بخواهیم خلاصه بگوییم، جهان برای همیشه خاموش خواهد شد.
نتیجه
امشب، اگر آسمان کیهان صاف است، بیرون بروید، چند نفس عمیق بکشید و به بالا نگاه کنید. به این فکر کنید که چقدر خوششانس هستیم که در این زمان و مکان حضور داریم. خوشبختانه، بیشتر از آنچه نیاز داریم فرصت داریم. نگران نباشید، ستارهها تا مدت خیلی طولانی جایی نمیروند.
برای اینکه بتوانید ستاره ها و کهکشان های بیشتری را ببینید حتما به خرید تلسکوپ فکر کنید. شما می توانید با خرید تلسکوپ از سایت موسسه طبیعت آسمان شب شگفتی های بیشتری از آسمان را رصد کنید.
برای دانلود مقاله چرخه حیات کیهان ۵ دوره مجزا دارد و ما در حال حاضر در دوره دوم هستیم روی لینک کلیک کنید. |
توضیحات بیشتر : تلسکوپ ، خرید تلسکوپ، دوربین تک چشمی، خرید دوربین تک چشمی، آسمان نما، میکروسکوپ، خرید دوربین شکاری، خرید میکروسکوپ، تلسکوپ دانش آموزی، دوربین شکاری، میکروسکوپ دانش آموزی
منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و چرخه حیات کیهان ۵ دوره مجزا دارد و ما در حال حاضر در دوره دوم هستیم
تلسکوپ ارزان نیست. بنابراین منطقی است که قبل از خرید تحقیق کنید که وقتی با این وسیله نگاه میکنید، چه چیزی را میتوانید ببینید.
احتمالا تصاویر جذاب و فوقالعادهای که در مجلهها و وبسایتها دیدهاید شما را به نجوم علاقهمند کرده است. با این حال، واقعیت این است که این رنگ یا جزئیاتی نیست که هنگام استفاده از تلسکوپ با چشمانمان میبینیم. بنابراین وقتی با تلسکوپ نگاه میکنیم چه چیزی را میتوانیم ببینیم؟ در ادامه مقاله به این سوال پاسخ خواهیم داد. برای شروع از جدول زیر کمک بگیرید و اگر جزئیات بیشتری میخواهید، تا انتها با ما همراه باشید.
تلسکوپ شکستی ۳ اینچی با بزرگنمایی ×۲۵ تا ×۱۲۵:
خورشید/سیارهها
لکههای خورشیدی اما بدون جزئیات (از فیلتر استفاده کنید.)
دهانههای ماه به قطر چهار مایل
فازهای زهره و عطارد
مریخ به شکل دیسک
کمربندهای ابری برجسته و قمرهای گالیلهای مشتری
حلقههای زحل ولی نه گسیختگی کاسینی
اورانوس و نپتون بهرشکل ستارههای رنگی
اجرام اعماق آسمان
ستارههای دوتایی که با جدایی زاویهای دو ثانیه قوسی
ستارهها تا قدر ۱۱
خوشههای ستارهای بزرگتر
همه اجرام مسیه به جز کمنورترینها
تلسکوپ شکستی ۴ اینچی و شکستی یا ترکیبی ۵-۴ اینچی با بزرگنمایی تا ×۲۵۰:
خورشید/سیارهها
جزئیات ساختار لکههای خورشیدی
شیارها و دهانههای ماه با قطر ۳ مایل
کلاهکهای قطبی مریخ و ویژگیهای برجسته آن وقتی در کمترین فاصله از زمین قرار دارد.
نوارهای کمرنگتر روی مشتری با جزئیات کم
گذر سایه ماه گالیله
گسیختگی کاسینی در حلقههای زحل و قمرهای درخشان
اورانوس و نپتون به صورت دیسک
اجرام اعماق آسمان
ستارههای دوگانه با جدایی زاویهای ۱.۵ ثانیه قوسی
ستارهها تا قدر ۱۲
تمام اجرام مسیه
دهها سحابی و کهکشان NGC دیگر
بعضی از جزئیات درخشانترین سحابیها
تلسکوپ شکستی ۵ اینچی و شکستی یا ترکیبی ۶ اینچی با بزرگنمایی تا ×۳۰۰:
خورشید/سیارهها
چالههای روی ماه با قطر ۲ مایل
نقاط روی سطح زهره (از فیلتر آبی استفاده کنید.)
ویژگیهای مریخ در فواصل دورتر
جزئیات بیشتر کمربند ابری مشتری
تفاوت سایههای سطحی زحل و درخشانترین قمر آن تیتان
اجرام اعماق آسمان
ستارههای دوگانه با جدایی زاویهای ۱ ثانیه قوسی
ستارهها تا قدر ۱۳
ستارههای بیشتر در خوشههای کروی
عناصر ساختاری کهکشانهای پرنورتر
جزئیات زیادی در سحابیهای درخشانتر
تعداد بیشتری از اجرام NGC و IC قابلمشاهده
تلسکوپ شکستی ۶ اینچی و شکستی یا ترکیبی ۹-۸ اینچی بزرگنمایی تا ×۴۰۰:
خورشید/سیارهها
جزئیات روی ماه با عرض فقط یک مایل
ابرهای مریخ در زمانهای مساعد
قمرهای گالیله به صورت دیسکهای بدون جزئیات
حداکثر نه قمر زحل
پلوتون به شکل ستارهای کوچک
رصد محدود به جزئیات قابل مشاهده اجرام است نه تلسکوپ
اجرام اعماق آسمان
ستارههای دوگانه با جدایی زاویهای کمتر از ۱ ثانیه قوسی
ستارهها تا قدر ۱۴ یا بهتر
بعضی از خوشههای کروی تقریبا به طور کامل قابلمشاهده هستند.
جزئیات بسیار زیاد در سحابیها
جزئیات بیشتر در ساختارهای کهکشانی
تلسکوپ شکستی یا ترکیبی بزرگتر از ۱۰ اینچ بزرگنمایی بیشتر از ×۴۰۰ (بسیار نادر بهدلیل تلاطم جوی):
خورشید/سیارهها
ویژگیهای سطح ماه با عرض کمتر از یک مایل
جزئیات قابل توجه سطح مریخ
قمرهای مریخ، فوبوس و دموس
شکاف انکه در حلقههای زحل
تریتون، قمر نپتون
شرایط رصد جزئیات قابل مشاهده را محدود میکند.
اجرام اعماق آسمان
ستارههای دوگانه با جدایی زاویهای نیم ثانیه قوسی
ستارهها تا قدر ۱۴.۵
تقریبا تمام اجرام NGC و IC
امکان دیدن رنگ در سحابیهای درخشانتر
فقط تلسکوپ نیست که تعیین میکند چه چیزی را میتوانید از طریق آن ببینید. چند عامل دیگر نیز وجود دارند که آنچه را که میتوانید در آسمان تاریک بدون ابر رصد کنید، محدود میکنند.
سه نوع اصلی تلسکوپ وجود دارد:
احتمالا نام تلسکوپ دابسونی را شنیدهاید. تلسکوپ دابسونی در واقع نوعی بازتابی است ولی چیزی که آن را متمایز میکند، مقری است که روی آن نصب میشود نه طراحی خود دستگاه.
هر مدلی را که انتخاب کنید، قانون ساده است: نور بیشتر کمک میکند اجرام کمنورتر را با جزئیات بیشتری ببینید. اولین چیزی که تعیین میکند چقدر باید از تلسکوپ انتظار داشته باشید اندازه دیافراگم است. بعد از دیافراگم، باید نقاط قوت و ضعف دستگاه را در نظر بگیرید. اجازه دهید نقاط قوت و ضعف انواع اصلی تلسکوپ را بررسی کنیم.
اگر وضوح و کنتراست چیزی است که به آن نیاز دارید، مدلهای شکستی با عدسی عالی هستند. برخلاف بازتابیها یا ترکیبیها، هیچ آینه ثانویهای برای کاهش کنتراست وجود ندارد. علاوه بر این، از آنجایی که نور قبل از رسیدن به چشم فقط از عدسیها و چشمی عبور میکند، مقدار بیشتری از آن (تا ۹۳ درصد) به چشم میرسد. بنابراین، تصاویر روشنتری را با تلسکوپ شکستی میبینیم.
این دستگاه برای رصد ماه، خورشید و سیارهها ایدهآل است و شما را قادر میکند جزئیات بسیار کوچک را با بزرگنمایی بالا تشخیص دهید. یک تلسکوپ شکستی کوچک به ویژه اگر با کیفیت باشد، به اندازه یک بازتابی بزرگتر قادر به نمایش جزئیات است. شکستیها همچنین به دلیل وضوح کنتراست، گزینه خوبی برای رصد ستارههای دوتایی هستند.
حالا میرسیم به نقطه ضعفهای تلسکوپهای شکستی: مدلهای خوب گران و بزرگ هستند. عدسیها از اعوجاج رنگی رنج میبرند، یعنی رنگها روی یک نقطه متمرکز نمیشوند و هاله روشنی دور اجرام دیده میشود.
تولیدکنندگان برای حل این مشکل دو یا سه عدسی باکیفیت را به هم وصل میکنند که هزینه ساخت را بالا میبرد. هزینه بالای ساخت به این معنی است که انتخاب خوبی برای تماشای کهکشانها و سحابیها نیستند. آنها به قدری کمنور هستند که بهتر است دیافراگم را به حداکثر برسانید و تا حد امکان نور جمعآوری کنید.
تلسکوپ شکستی بزرگتر از ۶ اینچ گران خواهد بود، ولی یک بازتابی دابسونی ۱۴ اینچی گزینه مقرون به صرفهای است. مدلهای شکستی ارزان معمولا بیکیفیت هستند و دستگاههای عالی قیمت بالایی دارند. با این حال، باید اولین انتخاب شما برای تماشای جزئیات منظومه شمسی یا ستارههای دوتایی باشند.
تلسکوپهای بازتابی گزینه خوبی برای مبتدیها و رصد اجرام اعماق آسمان، از جمله کهکشانها و سحابیها هستند. آنها نسبتا ارزان هستند و در ازای قیمت خود دیافراگم بیشتری فراهم میکنند.
قطعا وضوح تصویر بازتابیها به اندازه شکستیها نیست، ولی تفاوت آنقدر نیست که برای تازهکارها گزینه مناسبی نباشد. بازتابیها همچنین برای تماشای اعماق آسمان عالی هستند، زیرا با هزینهای معقول دیافراگم بزرگی در اختیارتان میگذارند.
وقتی میخواهید جزئیات ساختارهای کهکشانی یا مارپیچهای درون یک سحابی را ببینید، بیش از هر چیز دیگری به قدرت جمعآوری نور نیاز دارید. یک تلسکوپ بازتابی و دیافراگم بزرگ ارزانترین ترکیب برای رصد این پدیدهها است.
مثلا میتوانید یک تلسکوپ ۱۶ اینچ دابسونی خرپا با مقر GoTo با قیمت حدود ۴ هزار دلار بخرید. بله، این پول زیادی است ولی آن را با مدلهای ترکیبی ۱۶ اینچی مقایسه کنید. به معنای واقعی کلمه میتوانید چهار تلسکوپ دابسونی ۱۶ اینچی را به قیمت یک ترکیبی ۱۶ اینچی بخرید!
کنتراست و خطای کما دو مورد از بزرگترین نقاط ضعف بازتابیها هستند. آینه ثانویه در این تلسکوپها کنتراست را کاهش میدهد و مشاهده جزئیات دقیقتر را سختتر میکند. آینهها همچنین مستعد خطای کما هستند، یعنی وقتی ستارههای نزدیک لبه دنبالهدار میشوند و شبیه ویرگول به نظر میرسند. این خطا در مرکز تصویر و مدلهای پیشرفته کمتر است.
نکته دیگری که باید درباره بازتابیها به خاطر داشته باشیم این است که بزرگتر و سنگینتر از همتایان شکستی خود هستند. همچنین، آینهها باید هر از چندگاهی تنظیم شوند تا فوکوس تصویر حفظ شود. مدلهای بزرگتر به سیستم خنککننده نیاز دارند تا آینه و لوله با دمای محیط مطابقت داشته باشند و عملکرد بهینه دستگاه تضمین شود.
مدلهای ترکیبی شامل عدسی و آینه هستند. عدسی نور را جمعآوری کرده (مثل شکستی) و آن را روی آینه متمرکز میکند (مثل بازتابی). آنها به صورتی طراحی شدهاند که فاصله کانونی بسیار بیشتر از بدنه باشد. بنابراین با دیافراگم بزرگتر و بدنه کوتاه، سطوح بالایی را از بزرگنمایی فراهم میکنند. در نتیجه بزرگترین مدلها هم روی سهپایه نصب میشوند و نگهداری و حملونقل آنها راحت است. تقریبا همه تلسکوپهای ترکیبی پایه Goto و ردیاب موتوری دارند. مدلهایی که مقر دوبازویی دارند، بسیار ایمن هستند و لرزش کمتری دارند.
ترکیبیها در مقایسه با بازتابیها و شکستیها، خطای کما و اعوجاج رنگی کمتری را تجربه میکنند. آنها دیافراگمهای بزرگ، کنتراست بالا (اما نه به اندازه یک شکستی) و کمترین میزان اعوجاج را ارائه میکنند و تقریبا همهکاره هستند.
با این حال، این تلسکوپها به طور قابل توجهی گرانتر از بازتابیها هستند. مثلا، مدلهای هماندازه بزرگترین دستگاههای دابسونی تجاری چهار برابر قیمت دارند. هیچ محدودیتی برای آنچه میتوانید با تلسکوپ ترکیبی با دیافراگم بزرگ ببینید وجود ندارد. اگر پول کافی دارید و میخواهید انواع اجرام آسمانی را ببینید، حتما دنبال مدل ترکیبی باشید.
هرچقدر روی این موضوع تاکید کنیم کم است: بزرگنمایی مهمترین عامل تعیینکننده آنچه میتوانید با تلسکوپ ببینید نیست! دستگاههای کوچک هم میتوانند بزرگنمایی بالا داشته باشند (که با تقسیم فاصله کانونی تلسکوپ بر فاصله کانونی چشمی محاسبه میشود)، ولی بزرگنمایی بالا بدون نور زیاد کاملا بیفایده است.
برای دریافت نور زیاد به دیافراگم بزرگ نیاز دارید. بنابراین، بزرگنماییهای بالا اصلا در مدلهای کوچک کار نمیکنند. تصویر بزرگنماییشده در واقع گسترش یافته است و اگر نور کافی وجود نداشته باشد، کمنور، کنتراست پایین و غیر قابل تشخیص خواهد بود.
خوشبختانه، به ندرت به بزرگنمایی بیشتر از ۱۰۰ برابر برای دیدن مناظر خیرهکننده نیاز داریم. فقط زمانی به بزرگنمایی بالاتر نیاز داریم که به اجسام درخشان مثل ماه و سیارهها نگاه میکنیم یا تلسکوپ بزرگتری داریم که میتواند نور کافی جمعآوری کند.
وقتی تصاویر تلسکوپ ها درباره دیدن حرف میزنند، منظورشان کیفیت هوایی است که از درون آن نگاه میکنند. هوای متلاطم مدام به اطراف حرکت میکند. جریانها توسط تلسکوپ جمعآوری و بزرگنمایی میشوند و در نتیجه، تصاویر تار دیده میشوند یا مدام از فوکوس خارج میشوند. این موضوع در بزرگنمایی بالاتر مشهودتر است. یعنی هر چه جزئیات بیشتری را بخواهید ببینید، دیدتان آشفتهتر میشود. دید ضعیف در تلسکوپ بزرگتر نیز محتملتر است.
لولههای اپتیکی بزرگ حاوی هوای زیادی هستند که خنک شدن و رسیدن آن به دمای محیط به زمان نیاز دارد و همین طور آینههای بزرگ در بازتابیهای بزرگ. هر دوی اینها گرمتر از هوای اطراف هستند و باعث ایجاد گرماهای کوچک (جریان هوا) در لوله میشوند که کیفیت دید را کاهش میدهد.
وقتی یک تلسکوپ بزرگ دارید، جزئیاتی که میتوانید ببینید در نهایت با شرایط دیدن تعیین میشود. ممکن است دستگاه شما از نظر فنی بزرگنمایی مفید ۶۰۰ برابر ارائه دهد، ولی جو زمین به ندرت اجازه میدهد از ۴۰۰ برابر فراتر بروید. زیرا تصویر مختل میشود.
میزان تاریک بودن آسمان نقش مهمی در آنچه میتوانید با تلسکوپ ببینید، ایفا میکند. هرچه آسمان تاریکتر باشد، اجرام و جزئیات بیشتری را مشاهده خواهید کرد. برعکس اگر در منطقهای با آلودگی نوری بالا زندگی میکنید، اجرام کمنورتر در دسترستان نیستند و اجسام روشنتر جزئیات کمتری را نشان میدهند.
مثلا شاید بتوانید بیش از ۷ هزار جرم اعماق فضا را در آسمان شب ببینید که در آسمانهای آلوده به نور به زیر هزار کاهش مییابد. آلودگی نوری به طور قابل توجهی تعداد ستارههای قابل مشاهده را نیز کاهش میدهد. در شرایط روشنایی شهر فقط ۴۰۰ ستاره قابل مشاهده هستند، در حالیکه در آسمان تاریک بیش از ۴ هزار ستاره وجود دارد.
تلسکوپ شکستی 62 میلیمتری اسکایواچر مدل Evolux 62ED متعلق به سری تلسکوپهای Evolux است که منحصرا برای عکاسان نجومی جدی و مشتاق آسمان شب طراحی و ساخته شده است. کسانی که به دنبال تلسکوپی بسیار کوچک، سبک و در همین حال قدرتمند هستند تا به راحتی آن را برای سفرهای رصدی با خود همه جا همراه داشته باشند و به سرعت آماده عکاسی از آسمان شب شوند. سری Evolux بر پایه و ساختار تلسکوپهای محبوب سری Evostar طراحی شده است.
تلسکوپ شکستی 62 میلیمتری اسکایواچر مدل Evolux 62ED ابزاری ایدهآل برای رصد است. مناسب عکاسی و رصد محدودههای بزرگی از آسمان شب . عدسی شیئی دوتایی آپوکرومات تلسکوپ متشکل از یک شیشه ED با کمترین میزان پراکندگی نور است که در نتیجه تصاویری روشن، شفاف و با کنتراست بالا و در همین حال با کمترین انحراف رنگی تولید میکند. سطوح همه لنزها پوشش ضد انعکاس نور انحصاری شرکت اسکای واچر با نام تجاری (MHTC™) دارند تا میزان عبور نور تا 99.6 درصد برسد.
خرید تلسکوپ شکستی 62 میلیمتری اسکایواچر مدل Evolux 62ED
شاید عجیب به نظر برسد ولی با تمرین نگاه کردن، در دیدن اجرام و جزئیات بهتر خواهید شد. افراد بی تجربه پیچیدگی بسیار کمتری را در یک منظره نسبت به آسماننگارهای با تجربه مشاهده میکنند. سادهترین راه برای بهبود آنچه میبینید، تمرین نگاهکناری است. در این روش به جای نگاه کردن مستقیم، از گوشه چشم و با استفاده از دید محیطی به یک شی نگاه میکنید.
کارآمدی نگاهکناری به دلیل ساختار چشم است. قسمت مرکزی چشم سرشار از مخروط ها است که سلولهای حسگر رنگ هستند، در حالیکه حاشیه آن با میلههایی اشباع شده است که در نور کم بهترین عملکرد را دارند.
تقریبا بخش زیادی از آنچه با چشمی میبینیم کمنور است. بنابراین، وقتی به سلولهای میلهای متخصص اجازه دهیم کار خود را انجام دهند جزئیات را بهتر درک خواهیم کرد. راه دوم برای دیدن جزئیات بیشتر، تمرین و تکرار است. هرچه بیشتر یک شی را مشاهده کنید، جزئیات بیشتری را روی آن خواهید دید. به ویژه اگر آن را در شبهای متوالی رصد کنید.
در طول زمان، به دیدن جنبههای خاص عادت میکنید و مغزتان دیگر درگیر شناسایی آنها نمیشود. بنابراین، متوجه جزئیات ظریفتری میشوید که قبلا ندیده بودید.
قدر، معیار روشنایی یک جسم است. با این حال، وقتی صحبت از آنچه میتوانید در تلسکوپ ببینید میشود، قدر همه ماجرا نیست. روشنایی سطحی معیار مهمتری برای اجرام پراکنده بزرگ مانند سحابیها و کهکشانها است.
قدر کهکشانها و سحابیها بر اساس مجموع نور خروجی آنها اندازهگیری میشود، در حالیکه روشنایی سطح قدر به ازای هر واحد سطح است. این یعنی وقتی نور در یک منطقه بزرگتر پخش میشود، درخشندگی سطح نسبت به زمانی که همان مقدار نور در یک منطقه کوچکتر پخش میشود، کمتر است.
هنگام استفاده از تلسکوپ، کهکشانهایی که درخشندگی سطح بالاتر دارند راحتتر دیده میشوند، حتی اگر قدر کمتری نسبت به بقیه داشته باشند.
مثلا، M31، کهکشان آندرومدا، قدر بالایی دارد ولی منطقه بزرگی را پوشش میدهد. بنابراین روشنایی سطح آن پایین است. در مقایسه، M57، سحابی حلقه، قدر کمتری دارد ولی بسیار کوچکتر است. بنابراین روشنایی سطح بالاتری دارد که دیدن آن را بسیار آسانتر میکند.
برای اطلاع از مقاله چگونه دوربین دوچشمی را تمیز کنیم روی لینک کلیک کنید. |
آخرین موردی که بر جزئیاتی که میتوانید با تلسکوپ ببینید اثر میگذارد، فیلترها هستند. فیلترها لوازم جانبی هستند که جلوی ورود نوری را که نمیخواهیم میگیرند.
هر فیلتری کار متفاوتی را انجام میدهد. فیلترهای خورشیدی و ماه جلوی نور را میگیرند تا وقتی با تلسکوپ به این اجرام درخشان نگاه میکنیم، دچار آسیب چشمی نشویم. فیلترهای آلودگی نوری، طول موجهای خاصی را از نور مسدود میکنند، مثل نور چراغهای خیابانی سدیمی، تا تصاویر را در شرایط آلودگی نوری واضحتر کنند.
فیلترهای رنگی نیز برای نشان دادن تضاد روی سطح سیاره استفاده می شوند، مانند لکه سرخ مشتری، کلاهکهای یخی مریخ یا ششضلعی زحل. در نهایت، فیلتر مخصوص اجرام اعماق آسمان، به ویژه سحابیها، برای دیدن بهتر جزئیات ابرهای گازی بهکار میرود. این فیلترهای باند باریک یا خطوط نشری به دقت تنظیم شدهاند تا فقط نور سحابی را از خود عبور دهند و کنتراست فوقالعادهای ارائه میدهند.
بعد از آشنایی با عواملی که روی جزئیات قابلمشاهده در تلسکوپ اثر میگذارند، اجازه دهید نگاهی به انواع مختلف اجرام آسمانی و نحوه مشاهده آنها با دستگاههای مختلف بندازیم.
حتما میدانید که هنگام رصد خورشید باید بسیار مراقب باشید. خورشید به قدری درخشان است که نگاه کردن به آن با چشم غیرمسلح باعث آسیب میشود. اگر مستقیما با دوربین دوچشمی یا تلسکوپ به خورشید نگاه کنید کور میشوید و دستگاه هم خراب میشود.
از فیلترهای خورشیدی مناسب یا تلسکوپهای خورشیدی مخصوص برای رصد مستقیم این ستاره بزرگ استفاده کنید. فیلترها نسبتا ارزان هستند و روی دیافراگم هر تلسکوپی نصب میشوند. فیلترهای H-alpha با طراحی خاص و قیمت بالاتر، بهترین تصاویر و جزئیات را فراهم میکنند.
لکههای خورشیدی را حتی با کوچکترین تلسکوپها یا دوربینهای دوچشمی نجومی خواهید دید. مدلهای بزرگتر ویژگیهای ظریفتری را نشان میدهند، از جمله شکل لکههای خورشیدی، سایههای مدرج روی سطح آنها و همچنین سوزنهها و دانههای ناشی از سلولهای همرفتی روی سطح خورشید.
اگر چه خورشید درخشانترین جرم در دسترس ما است، بهتر است برای تماشای آن از یک شکستی با کیفیت، مثلا مدلی با عدسی دوتایی (اسکایواچر) یا سهتایی (Orion APO) استفاده کنید. زیرا قدرت تفکیک بهتری نسبت به یک شکستی بزرگ در طول تلاطم جوی فراهم میکنند.
ماه بزرگترین و درخشانترین جرم در آسمان شب است و محبوبیت زیادی بین ستارهشناسان مبتدی و باتجربه دارد. حتی تلسکوپ کوچک کودکان نیز دهانهها و سایر ویژگیهای سطحی ماه را بیش از آنچه فکر میکنید نشان میدهد.
سطح ماه همیشه جذاب است. مهم نیست تلسکوپتان چقدر بزرگ است یا چقدر تجربه دارید، همیشه جزئیات بیشتری برای کشف کردن وجود دارد. ستارهشناس فقید بریتانیایی «سر پاتریک مور»، به خاطر علاقهاش به مطالعه ماه شهرت داشت.
با این حال، هر چقدر تجهیزات و لوازم جانبی فوقالعاده داشته باشید، هیچ مدرکی از فرود روی ماه نخواهید دید. بهترین و بزرگترین تلسکوپ روی زمین تنها میتواند به وضوح ۰.۴ ثانیه قوسی برسد که معادل ۵۰۰ متر روی سطح ماه است. این بسیار بزرگتر از هر تجهیزات یا علامتی است که توسط انسان باقی مانده است. در مجموع، ماه یک جرم بسیار درخشان است که برای نگاه کردن به آن در فازهای گیبوس بهتر است از فیلتر استفاده کنید.
برای اطلاع از مقاله ۹ حقیقت جالب درباره تلسکوپ فضایی جیمز وب روی لینک کلیک کنید. |
سیارههای منظومه شمسی اجرام موردعلاقه مبتدیها و بسیار متنوع هستند. همچنین، میزان جزئیات قابل مشاهده آنها بسیار متفاوت است. مثلا زهره تقریبا هیچ ویژگی ندارد، در حالیکه مشتری از آنها غنی است. مریخ به نوعی بین این دو است، یعنی ویژگیهای سطحی زیادی دارد، اما فقط زمانی که به نزدیکترین فاصله از زمین میرسد (یعنی هر دو سال یکبار) قابل مشاهده هستند.
هرچه دیافراگم تلسکوپ بیشتر باشد، جزئیات بیشتری را میتوانید ببینید. اگر به جزئیات سطحی علاقه دارید، یک تلسکوپ شکستی با کیفیت ظریفترین ویژگیها را نشان خواهد داد.
این اجرام درخشان ممکن است بسیار بزرگ باشند، ولی آنقدر دور هستند که حتی بزرگترین تلسکوپها نیز آنها را به صورت نقطههای نور نشان میدهند. با این حال حتی کوچکترین و ارزانترین تلسکوپها، نیز ستارههای بیشتری را نسبت به آنچه با چشم غیرمسلح میتوان دید، نشان میدهند. همه تلسکوپها به ویژه دوربینهای بزرگتر، نور کافی را برای تشخیص رنگهای ستارهای جذب میکنند.
دستگاههای بزرگتر ستارههای کم نورتر را نشان میدهند. چشم غیرمسلح ستارههایی با قدر ۶ را میبیند که تعداد آنها حدود ۹ هزار عدد است. یک تلسکوپ کوچک ستارههایی با قدر ۱۱ را (زیر آسمان تاریک) نشان میدهد که تعداد آنها به ۱.۸ میلیون میرسد!
اگر دستگاه با کیفیتی با دیافراگم شش اینچی دارید، میتوانید بیش از ۱۵ میلیون ستاره درخشانتر از قدر ۱۱ ببینید. یک مدل ۱۲ اینچی نیز ۴۵ میلیون ستاره را با قدر کمتر از ۱۴ نشان میدهد.
هرچقدر دیافراگم بزرگتر باشد، ستارههای کمنورتر بیشتری را خواهید دید. در حالیکه شش اینچ قدر ۱۳ را نشان میدهد، برای رسیدن به قدر ۱۴ به ۱۲ اینچ و برای رسیدن به قدر ۱۵ به ۲۰ اینچ نیاز داریم. در این حالت، ۱۳۰ میلیون ستاره را در اختیار خواهید داشت.
مساله مهمتر هنگام انتخاب تلسکوپ برای تماشای ستارهها این است که چقدر به ستارههای دوتایی یا دیدن جزئیات در خوشههای ستارهای علاقه دارید. شفافیت یک تلسکوپ شکستی باکیفیت با وجود دیافراگم کوچکتر نسبت به مدل بازتابی، تصویر شفافی فراهم خواهد کرد.
تلسکوپهای کوچکتر خوشههای کروی ستارهها را تار و رنگپریده، یعنی تکهای از نور غیرقابلتشخیص نشان میدهند. در مقاب، یک مدل ترکیبی بزرگ، ستارههای دوتایی و ستارههای داخل خوشه کروی را به خوبی از هم تفکیک میکند.
گاهی اوقات، کوچک زیباتر است. خوشههای ستارهای بزرگتر مثل پروین، در بزرگنمایی کم بهتر به نظر میرسند. به این دلیل که در بزرگنمایی کم میدان دید وسیعتری دریافت میکنید، بنابراین از زیبایی کل خوشه لذت خواهید برد که در بزرگنمایی های بالاتر از بین میرود.
صدها هزار ستاره دوتایی بالای سر ما وجود دارد و یک تلسکوپ کوچک میتواند بعضی از آنها را از هم تفکیک کند. یک شکستی ۴ اینچی ستارههایی را که فاصله آنها بیشتر از ۱.۵ ثانیه قوسی باشد، به صورت مجزا نشان میدهد. بنابراین با مدلهای بزرگتر جفتهای نزدیکتری قابل مشاهده خواهند بود.
اگر به دنبال تلسکوپی با بالاترین کارایی ممکن، طراحی زیبا و ارگونومیک، بسیار قدرتمند و همه کاره هستید تلسکوپ 8 اینچی کامپیوتری سلسترون مدل CPC Deluxe 800 HD و یا یکی از تلسکوپهای سری CPC Deluxe از شرکت سلسترون را انتخاب کنید. ناسا NASA از تلسکوپ 9.25 اینچی کامپیوتری سلسترون مدل CPC Deluxe 925 HD در ایستگاه فضایی بینالمللی استفاده میکند و پرفسور استیون هاوکینگ در منزل خود در کمبریج، تلسکوپ 11 اینچی کامپیوتری سلسترون مدل CPC Deluxe 1100 HD داشت.
خرید تلسکوپ 8 اینچی کامپیوتری سلسترون مدل CPC Deluxe 800 HD
سحابیها ابرهای گازی هستند که در فضای بین ستارهها قرار دارند. آنها معمولا کمنور هستند، اگرچه تعداد انگشت شماری به اندازه کافی روشن هستند که با چشم غیرمسلح در آسمان بسیار تاریک دیده میشوند. علیرغم تصاویری که دیدهاید، سحابیها با تلسکوپ فقط سیاه و سفید دیده میشوند. زیرا نور کافی برای تحریک گیرندههای رنگ در چشم تولید نمیکنند.
تلسکوپهای کوچک سحابیهای درخشان را مانند سحابی حلقه یا سحابی شکارچی، به صورت یک لکه تار نشان میدهند. در مقابل، دستگاههای بزرگتر به شما کمک میکنند تا ویژگیهایی مثل مارپیچها و خطوط گرد و غبار را نیز ببینید، به ویژه اگر از فیلتر مناسب استفاده کنید.
اجسام کمنور معمولا در بزرگنمایی کم بهترین ظاهر را دارند، حتی در تلسکوپهای بزرگتر که نور بیشتری را جمعآوری میکنند و جزئیات بیشتری را نشان میدهند. از قدرت جمعآوری نور دستگاه استفاده کنید و شکوه تصویر را با بزرگنمایی بیش از حد از بین نبرید.
کهکشانها به طور غیرقابلتصوری عظیم هستند و صدها میلیارد ستاره را در خود جا دادهاند. علاوه بر این، فاصله غیرقابلتصوری از ما نیز دارند. بنابراین همه آنها در تلسکوپ کوچک و کمنور به نظر میرسند.
مدلهای کوچکتر میتوانند درخشانترین کهکشانها را از جمله آندرومدا نشان دهند، البته فقط به شکل یک لکه کمرنگ در پسزمینه ستارهها. مدلهای بزرگتر بازوها و خطوط گرد و غبار را نشان میدهند، اما ولی هیچ مدلی بهاندازهای بزرگ نیست که بتواند ستارههای منفرد را در این فاصله نشان دهد. مدلهای بزرگتر همچنین کهکشانهای کوچکتر و کمنورتر را نشان میدهند. اگر هدفتان تماشای کهکشانها است، روی تلسکوپی با دیافراگم بزرگ سرمایهگذاری کنید.
این اجرام فضایی هر از گاهی از آسمان عبور میکنند. بسته به اینکه چقدر از ما دور هستند، میتوانیم آنها را در طول چند ساعت یا چند روز در پسزمینه ستارهها ببینیم. دنبالهدارها با نزدیک شدن به خورشید جزئیات خیرهکنندهای را نشان میدهند. گرمای خورشید باعث میشود مواد یخی که از آن ساخته شدهاند ذوب شده و در جهت مخالف حرکت آنها ریخته شود. در نتیجه به نظر میرسد دمی بلندی شبیه ابر دارند.
از طرف دیگر، سیارکها تودههای سنگی هستند و همیشه در چشمی مثل ستاره به نظر میرسند. چیزی که باعث میشود آنها را تشخیص دهیم این است که نسبت به ستارههای واقعی حرکت میکنند.
چیزی را که میتوانید با تلسکوپ ببینید به عوامل زیادی بستگی دارد. وقتی صحبت از خود تلسکوپ باشد، اندازه دیافراگم مهمترین عامل است ولی نوع آن نیز بر جزئیاتی که میبینید تاثیر دارد. علاوه بر این، باید آسمان تاریک، دید عالی و تمرین زیادی داشته باشید تا تعداد اجسامی را که میتوانید ببینید و کیفیت ظاهر آنها را به حداکثر برسانید.
زمانی که قصد خرید تلسکوپ را داشتید به مسائلی که عنوان شد خوب دقت کنید تا مدل مناسب را خریداری کنید. خرید تلسکوپ با بهترین قیمت و کیفیت در سایت موسسه طبیعت آسمان شب در دسترس شماست.
برای دانلود مقاله چه چیزی را میتوانید در تلسکوپ ببینید؟ روی لینک کلیک کنید. |
توضیحات بیشتر : تلسکوپ ، خرید تلسکوپ، دوربین تک چشمی، خرید دوربین تک چشمی، آسمان نما، میکروسکوپ، خرید دوربین شکاری، خرید میکروسکوپ، تلسکوپ دانش آموزی، دوربین شکاری، میکروسکوپ دانش آموزی
آشنایی با ویژگیهای تلسکوپ راه خوبی برای قدم گذاشتن در دنیای نجوم مبتدی است، زیرا به شما کمک میکند ابزار رصد خود را دقیقتر انتخاب کنید. اگر بدانید که مشخصات اپتیکی چه اثری روی تصویر میگذارد، به راحتی میفهمید که برای رصد ستارگان به چه مدلی نیاز دارید. در این مقاله، مهمترین مشخصات تلسکوپ را بررسی میکنیم. با ما همراه باشید.
مهمترین ویژگی تلسکوپ دیافراگم است. دیافراگم در واقع قطر لنز یا آینه اصلی است و معمولا به میلیمتر یا اینچ بیان میشود. در تلسکوپهای شکستی، دیافراگم قطر لنز است ولی در تلسکوپهای بازتابی و ترکیبی، به اندازه قطر آینه مقعر اصلی اشاره میکند.
دیافراگم بزرگ نور زیادی را جمعآوری میکند و تصویر روشنتری از اجرام ستارهای ارائه میدهد. دیافراگم به اندازه کافی بزرگ شما را قادر میکند اجرام کمنوری را ببینید که در تلسکـوپهای با قطر عدسی شیئی کوچک نامرئی هستند.
مثلا با چشم غیرمسلح حدود ۱۳۰۰ ستاره را در آسمان شب میبینیم، ولی تلسکـوپی با دیافراگم ۱۰۰ میلیمتر حدود ۲۷۰۰ ستاره نشان میدهد. یکی دیگر از مزایای قطر عدسی شیئی بزرگ این است که همراه دیافراگم بزرگتر جزئیات بیشتری را نشان میدهد.
برای اطلاع از مقاله ۹ تلسکوپی که مشاهده فضا را متحول خواهند کرد روی لینک کلیک کنید. |
درباره قیمت دیافراگم باید بگوییم تلسکوپهای بازتابی در مقایسه با شکستیها با دیافراگم مشابه ارزانتر هستند. شکستیها به دلیل هزینه تولید لنز گرانتر هستند. ساخت یک عدسی با قطر بزرگ برای تلسکوپ شکستی بسیار سختتر از ساخت آینهای با همان قطر برای بازتابی است. اگر دیافراگم بزرگتر میخواهید ولی بودجهتان محدود است، بهتر است دنبال تلسکوپ دابسونی باشید.
حداقل قطر عدسی برای کارآمد بودن تلسکوپ چقدر است؟ تلسکوپ مناسب برای یک ستارهشناس مبتدی باید دیافراگم حداقل ۷۰ میلیمتری داشته باشد.
مدلهای زیادی با دیافراگم کوچکتر نیز در بازار وجود دارند که معمولا به عنوان گزینههای مناسب بچهها یا تازهکارها تبلیغ میشوند. با این حال، بیشتر افراد از خرید آنها پشیمان میشوند. زیرا تصویری که نشان میدهند بسیار کمرنگ و تار است.
عدسی تلسکوپ پرتوهای موازی نور را میگیرد و آنها را همگرا میکند. فاصله عدسی یا آینه اصلی تا نقطهای که پرتوها به هم می رسند فاصله کانونی نامیده میشود. شاید فکر کنید که طول لوله تلسکوپ همیشه بیشتر از فاصله کانونی است، ولی این فقط درباره شکستیها صدق میکند.
در مدلهای شکستی نور یک بار از لوله عبور میکند. در مقابل، در بازتابیها مسیر نور روی خود تا میشود و در نتیجه طول لوله تقریبا دو برابر کمتر از فاصله کانونی است. در مدلهای ترکیبی یا کاسگرین مسیر نوری سه بار تا میشود، بنابراین کوتاهترین طول لوله را دارند. فاصله کانونی بر سایر ویژگیهای اصلی تلسکوپ مثل نسبت کانونی و بزرگنمایی که در ادامه توضیح میدهیم اثر میگذارد.
نسبت کانونی حاصل تقسیم فاصله کانونی بر قطر لنز و یکی از مشخصات مهم تلسکـوپ است. مقدار عددی نسبت کانونی معمولا با حرف f و خط اریب نوشته میشود. مثلا اگر تلسکـوپی با دیافراگم ۱۰۰ میلیمتر و فاصله کانونی ۵۰۰ میلیمتر داشته باشیم، نسبت کانونی آن f/5 است. چرا نسبت کانونی اینقدر مهم است؟ زیرا اندازه بخشی از آسمان شب را که میتوانید ببینید تعیین میکند.
اگر نسبت کانونی تلسکـوپ f/6 یا کمتر باشد، به آن میدان باز میگویند. زیرا بخش بزرگی از آسمان شب را نشان میدهد. مدلهای میدان باز برای کسانی مناسب هستند که میخواهند مناطق وسیعی از آسمان شب، صورتهای فلکی و اجرام گسترده فضایی را از جمله سحابیها و کهکشانها رصد کنند. تلسکـوپهای با نسبت کانونی f/9 یا بیشتر میدان باریک نامیده میشوند و برای رصد سیارهها و تماشای جزئیات ماه بهتر هستند.
تلسکوپ دابسونی ۱۱۴ میلیمتری مید مدل Eclipseview را میتوان یک شاهکار مدرن دانست. بهترین انتخاب برای کسانی است که مشتاق تماشای آسمان شب و خورشید هستند و در ابتدای راه یادگیری نجوم. تلسکوپ طوری طراحی و مهندس شده است که به راحتی آن را همراه خود به هر کجا که میخواهید ببرید و بلافاصله در روز یا شب به مشاهده آسمان مشغول شوید.
فیلتر خورشیدی آن داری گواهینامه ISO و CE است تا با خیال راحت و بدون نگرانی به تماشا و رصد خورشید مشغول شوید. اگر قصد تهیه یک تلسکوپ را دارید که مناسب همه اعضای خانواده باش، دابسونی 114 میلیمتری انتخابی عالی است چراکه کارکرد با آن بسیار ساده و حمل و نقل آن بسیار راحت است و مطمئنا نیازهای شما را برآورده خواهد کرد بهترین انتخاب برای هدیه به کسانی که دوستشان دارید تا قدم در مسیر زیبا و شگفت نجوم بگذارند.
تلسکوپ دابسونی ۱۱۴ میلیمتری مید مدل Eclipseview برای کسانی مناسب است که به دنبال تلسکوپی جمع و جور هستند که حمل و نقل و کارکرد با آن آسان باشد. استفاده از این نوع تلسکوپ بازتابی برای افراد مبتدی بسیار آسان است و نور زیادی را از اجرام نجومی جمع آوری میکند.
این تلسکوپ بازتابی دابسونی به طور کامل مونتاژ شده است. یعنی اینکه لازم نیست وقتی آن را از جعبه خارج میکنید مجددا آن را مونتاژ کنید و بلافاصله آماده کار است. تلسکوپ را از جعبه خارج کنید آن را به سادگی روی یک میز قرار دهید تا فوراً کاوش فضایی خود را شروع کنید. لوازم جانبی گستردهای برای نصب روی این تلسکوپ موجود است.
ویژگی خاص تلسکوپ دابسونی 114 میلیمتر رومیزی این است که لوله تلسکوپ از طریق ریل منشوری (دم چلچله) به پایه تک بازویی متصل میشود. در نتیجه، لوله را میتوان نه تنها برای حمل و نقل برداشت، بلکه به هر پایه نجومی مجهز به ریل منشوری (Prism Rail) نیز متصل میشود. همچنین برقراری تعادل تلسکوپ آسانتر است، چیزی که به ویژه در مورد دابسونیها اهمیت دارد.
**هرگز در نور روز و هنگام رصد خورشید فیلتر محافظ خورشیدی را از تلسکوپ جدا نکنید. تماشای خورشید بدون فیلتر، صدمات جبران ناپذیری به چشم شما خواهد زد**
چیزی که دیدن خورشید را بسیار لذتبخش میکند این است که خورشید ستارهای پویا است که همیشه در حال تغییرکردن است. هنگامی که خورشید را به وسیله فیلتر خورشیدی EclipseView رصد میکنید، آن را به صورت یک قرص زرد مایل به نارنجی و احتمالا با لکههای خورشیدی میبینید.
لکههای خورشیدی مناطق تیره موقتی روی سطح خورشید هستند که دمای آنها کمتر از اطرافشان است. میدان مغناطیسی خورشید در این مناطق مانع از رسیدن مواد داغ از اعماق به سطح میشود. لکههای خورشیدی، مداوم به صورت روزانه و گاهی اوقات حتی به صورت ساعتی در حال تغییر هستند و همیشه به صورت جفت مانند قطب N و S یک آهنربا پدیدار میشوند. هنگام رصد متوجه خواهید شد که لکههای خورشیدی اشکال و اندازههای متفاوتی دارند و هیچیک از لکههای خورشیدی مشابه یکدیگر نیستند.
خورشید ما یک چرخه یازده ساله را طی میکند که در این دوره فعالیت سطحی آن به طور چشمگیری تغییر پیدا میکند. هنگام افزایش فعالیت سطحی، لکههای خورشیدی بسیاری را میتوان در نزدیکی استوای خورشیدی مشاهده نمود.
با تداوم فعالیت خورشیدی، لکههای خورشیدی معمولاً نزدیک به قطب شمال و جنوب خورشید دیده میشوند. در طول دورههای فعالیت سطحی کم، تعداد لکههای خورشیدی بهشدت کاهش مییابد و اغلب هیچ لکهای دیده نمیشود.
از آنجایی که تعداد لکههای خورشیدی دائماً در حال تغییر است، اگر هنگام رصد خورشید لکهها را پیدا نکردید، ناامید نشوید. روز بعدی دوباره با دقت سطح خورشید را بررسی کنید.
گذرهای سیارهای یکی دیگر از رویدادهای هیجانانگیزی است که هنگام رصد خورشید میتوان از آن لذت برد. این رویداد که به ندرت رخ میدهد در زمانی قابل مشاهده است که سیاره عطارد یا زهره بین زمین و خورشید قرار گرفته و از مقابل خورشید میگذرند.
از داخل تلسکوپ EclipseView شما، این سیارات شبیه به یک نقطه سیاه کوچک به نظر میرسند که بسیار آهسته از مقابل قرص خورشید گذر میکنند. زمان گذرهای نادر سیارهای از قبل به خوبی پیشبینی شدهاند و وقوع آنها معمولا چند روز قبل در اخبار اطلاع داده میشوند.
خورشید گرفتگی زمانی رخ میدهد که کره ماه در طول سفر ماهانه خود به دور زمین، بین زمین و خورشید قرار میگیرد. این امر باعث میشود که سایه ماه بخش کوچکی از زمین را تاریک کند. این سایه از دو قسمت متفاوت تشکیل شده است، قسمت میانی و تاریکتر که سایه و ناحیه کمی روشنتر بیرونی که نیمسایه نام دارند.
ناحیه سایه یک منطقه بسیار باریک است که گاهی اوقات 60 تا 100 مایل عرض دارد. ناحیه نیم سایه منطقه بسیار بزرگتری را پوشش می دهد و میتواند تقریباً 4000 مایل عرض داشته باشد.
سه نوع مختلف خورشید گرفتگی وجود دارد:
خورشید گرفتگی جزئی زمانی اتفاق میافتد که ماه از مقابل خورشید میگذرد و تنها بخشی از قرص خورشید را میپوشاند. این نوع از خورشیدگرفتگی رایجترین نوع آن میباشد. در این حالت به نظر می رسد که بخشی از خورشید مانند یک بیسکوئیت گاز گرفته شده است.
خورشید گرفتگی حلقوی زمانی اتفاق میافتد که ماه مستقیماً از مقابل خورشید میگذرد، اما به دلیل اینکه اندازه ظاهری قرص ماه کوچکتر از خورشید است، نمیتواند قرص خورشید را به صورت کامل بپوشاند. در این شرایط تنها بخش مرکزی خورشید تاریک میشود. بنابراین در این نوع خورشیدگرفتگی لبه خارجی خورشید، یا ناحیه حلقه مانند، هنوز در اطراف ماه قابل مشاهده است.
خورشیدگرفتگی کامل زمانی اتفاق میافتد که ماه مستقیماً از مقابل خورشید بگذرد و کل قرص خورشید را بپوشاند. در طول این نوع از خورشیدگرفتگی، ماه و خورشید کاملاً با یکدیگر در یک راستا قرار خواهند گرفت. ناظرانی که در ناحیه سایه قرار دارند، «خورشیدگرفتگی کلی» را تجربه خواهند کرد.
در طول این اتفاق، آسمان روز میتواند به طور محسوسی در عرض چند دقیقه تاریک شود. این مهمترین نوع کسوف است و تعداد کمی از مردم در طول زندگی خود مشاهده این اتفاق را تجربه خواهند کرد. خورشیدگرفتگی جزئی، حلقوی و کامل، رویدادهایی هستند که هیچ کس دوست ندارد از دست بدهد!
برای رصد خورشیدگرفتگی، یک مکان رصدی با افق دید باز و تا حد امکان نزدیک به منطقه سایه کسوف انتخاب کنید. اغلب مردم به مکانهایی سفر میکنند که خورشید گرفتگی مشهودتر است و وضعیت هوا صاف و بدون ابر است.
مکانی را برای رصد انتخاب میکنید بهتر است روی چمن و به دور از آسفالت و بتن باشد. رصد روی چمن میزان جریان همرفت حرارتی کاهش میدهد. بنابراین دید و کیفیت تصویر بهتری را خواهید داشت.
از یک چشمی با بزرگنمایی کم مانند چشمی 26 میلیمتر استفاده کنید تا بتوانید کل قرص خورشید را در میدان دید ببینید.
خورشیدگرفتگی میتواند از آغاز تا پایان چندین ساعت طول بکشد، بنابراین از داشتن کرم ضدآفتاب، کلاه یا مکانی سایهدار مطمئن شوید تا در صورت نیاز از تابش مستقیم نور خورشید خارج شوید.
شما همچنین میتوانید خورشید را به وسیله عینکهای مخصوص رصد خورشید Mylar مشاهده کنید که امکان خرید آنها از فروشگاه آسمان شب وجود دارد. فیلترهای این عینکهای خورشیدی از مواد ایمن مشابه فیلترهای خورشیدی EclipseView ساخته شدهاند.
علاوه بر استفاده از تلسکوپ EclipseView راههای غیرمستقیم نیز برای رصد خورشید وجود دارد. یک جستجوی سریع در گوگل ایدههای مختلف خوبی را برای شما به همراه خواهد داشت. فقط به یاد داشته باشید که هرگز بدون فیلترهای خورشیدی مناسب به خورشید یا اطراف آن نگاه نکنید!
خرید تلسکوپ دابسونی ۱۱۴ میلیمتری مید مدل Eclipseview
بزرگنمایی نشان میدهد که تلسکـوپ تصویر یک جسم را در مقایسه با چشم غیرمسلح چند برابر بزرگ میکند. برای محاسبه بزرگنمایی باید فاصله کانونی دستگاه را بر فاصله کانونی چشمی تقسیم کنیم. این فرمولی ساده برای محاسبه بزرگنمایی بر اساس چشمی مورداستفاده است. همچنین نشان میدهد که میتوانید با استفاده از چشمیهایی با فاصله کانونی مختلف، بزرگنمایی را تغییر دهید.
بر اساس این فرمول، هرچه فاصله کانونی لنز طولانیتر باشد، بزرگنمایی بیشتر است. همچنین بزرگنمایی با فاصله کانونی چشمی نسبت عکس دارد. در تلسکوپهای مدرن، چشمیها به راحتی قابل تغییر هستند. بنابراین اگر به بزرگنمایی بیشتر نیاز دارید، از چشمی با فاصله کانونی کمتر استفاده کنید.
بزرگنمایی با اضافه کردن X بعد از مقدار عددی آن مشخص میشود. فرض کنید تلسکـوپی با فاصله کانونی ۱۰۰۰ میلیمتر دارید و از چشمی با فاصله کانونی ۱۰ میلیمتر استفاده میکنید. در این حالت، بزرگنمایی ۱۰۰ برابر را دریافت میکنید.
یک روش دیگر برای افزایش بزرگنمایی تلسکوپ استفاده از عدسی بارلو است. این لنز واگرا فاصله کانونی موثر عدسی شیئی را افزایش میدهد و به این ترتیب بزرگنمایی را بیشتر میکند.
متاسفانه نمیتوانیم بزرگنمایی را به طور نامحدود افزایش دهیم. اگر بخواهیم آن را انجام دهیم، از جایی به بعد به تصویری مبهم و تار میرسیم که بیفایده خواهد بود. بزرگنمایی توسط دیافراگم محدود میشود. این محدودیت با عنوان حداکثر (یا بالاترین) بزرگنمایی مفید در مشخصات تلسکوپ درج شده است. قانون کلی برای حداکثر بزرگنمایی مفید، دو برابر دیافراگم به میلیمتر یا ۵۰ برابر دیافراگم به اینچ است. مثلا تلسکوپی با دیافراگم ۱۰۰ میلیمتر، حداکثر بزرگنمایی مفید 200× دارد.
برای اطلاع از مقاله چگونه دوربین دوچشمی را تمیز کنیم روی لینک کلیک کنید. |
یکی دیگر از ویژگیهای مهم تلسکوپ قدرت تفکیک یا تفکیک زاویهای است. قدرت تفکیک به توانایی تلسکوپ در جدا کردن دو نقطه نزدیک در تصویر اشاره میکند. برای محاسبه قدرت تفکیک (برحسب ثانیه قوسی) باید ۱۴۰ را تقسیم بر دیافراگم دستگاه (برحسب میلیمتر) کنید.
این فرمول حداقل زاویه یا فاصله زاویهای را بین دو نقطه در تصویر از دیدگاه ناظر نشان میدهد. نکته جالب این است که هر چه این عدد کوچکتر باشد، قدرت تفکیک بیشتر است. با قدرت تفکیک بیشتر، ناظر تصاویر دقیقتری از اجرام آسمان شب دریافت میکند. این ویژگی زمانی که میخواهیم جزئیات دقیق سطح ماه، نوارهای ابر مشتری، سحابیها و غیره را مشاهده کنیم، مهم است.
فرمول ارائه شده قدرت تفکیک نظری را محاسبه میکند. در واقعیت، قدرت تفکیک واقعی تلسکوپ به دلیل اثر جو زمین کمتر میشود. پرتوهای نور توسط تلاطم جوی پراکنده میشوند و بنابراین قدرت تفکیک دستگاه کاهش مییابد.
در این مقاله، ویژگیهای اپتیکی اصلی تلسکـوپ را معرفی کردیم و چگونگی اثرگذاری آنها را روی تصویر توضیح دادیم. به طور کلی، هرچه دیافراگم بزرگتر باشد، تصویر بهتری دریافت میکنید. تلسکـوپهای با فاصله کانونی زیاد برای مشاهده جزئیات اجرام فضایی بهتر هستند ولی فاصله کانونی کوچک میدان دید وسیعی به شما میدهد. اگر چه مشخصات اپتیکی تلسکوپ اصلیترین ویژگیها هستند، سایر مشخصات مثل اندازه و وزن نیز اهمیت دارند و باید هنگام انتخاب مدل مناسب در نظر گرفته شوند.
هنگام خرید تلسکوپ حتما تحقیقات لازم را انجام دهید تا مدلی را به اشتباه خریداری نکنید و به دردسر نیفتید. کافیست برای خرید تلسکوپ به سایت موسسه طبیعت آسمان شب مراجعه کنید تا بهترین قیمت ها و بهترین کیفیت را تجربه کنید.
برای دانلود مقاله آشنایی با مهمترین مشخصات تلسکوپ روی لینک کلیک کنید. |
توضیحات بیشتر : تلسکوپ ، خرید تلسکوپ، دوربین تک چشمی، خرید دوربین تک چشمی، آسمان نما، میکروسکوپ، خرید دوربین شکاری، خرید میکروسکوپ، تلسکوپ دانش آموزی، دوربین شکاری، میکروسکوپ دانش آموزی
جهان هستی مثل هر چیز دیگری متولد شد، رشد کرد و سرانجام خواهد مرد. با این حال، چگونگی و زمان وقوع مرگ آن یکی از بزرگترین رازهای حوزه کیهانشناسی است. دانشمندان مختلفی زمان کیهانی را به دورههای مختلف طبقهبندی کردهاند. مثلا، «فرد آدامز» و «گرگ لافلین» کتاب علمی محبوبی با عنوان پنج عصر کیهان نوشتهاند. در این مقاله به بررسی دورههای مجزای عمر جهان و سرنوشت آن میپردازیم. با ما همراه باشید.
به گفته آدامز و لافلین، مرحله اول عصر نخستین بود که طی آن بیگ بنگ رخ داد و انبساط مداوم کیهان شروع شد. عصر بعدی که در حال حاضر در آن هستیم، به عنوان عصر پر ستاره شناخته میشود که در آن ماده به صورت ستارهها، سیارهها، سحابیها و ساختارهای بزرگتر مثل کهکشانها و خوشههای کهکشانی سازماندهی شده است. فرض بر این است که این دوره از حدود ۱۰۶ تا ۱۰۱۴ (یک میلیون تا صد تریلیون) سال پس از بیگ بنگ ادامه دارد.
وقتی همه ستارهها سوخت هیدروژن خود را تمام کنند و تاریک شوند، وارد عصر انحطاط خواهیم شد. فرض بر این است که این دوره بین ۱۰۱۵ و ۱۰۳۹ (یک کوادریلیون تا یک دودسیلیون) سال پس از بیگ بنگ رخ میدهد. در این دوره جهان پر از بقایای ستارهای مثل سیاهچالهها، کوتولههای سفید، کوتولههای قهوهای و ستارههای نوترونی خواهد بود. با گذشت زمان، جهان به سردشدن و تاریکشدن ادامه خواهد داد و در نهایت، زندگی و ماده به شکلی که ما درک میکنیم احتمالا به پایان خواهد رسید.
بعد از آن چه اتفاقی میافتد؟ انتظار میرود کوتولههای سفید، کوتولههای قهوهای و ستارههای نوترونی در نهایت از طریق فرایندی به نام واپاشی پروتون بمیرند، یعنی زمانی که ذرههای زیراتمی تشکیلدهنده آنها به معنای واقعی کلمه از هم جدا شوند.
کیهانشناسان پیشبینی میکنند که این اتفاق در اواخر عصر انحطاط رخ خواهد داد، زیرا نیمه عمر (زمانی که طول میکشد نیمی از یک ماده تجزیه شود) پروتون حدود ۱۰۳۴ سال است. وقتی آخرین بقایای ستارهها در مقیاس ذره از بین بروند، فقط سیاهچالهها باقی خواهند ماند که بر آنچه از کیهان باقی مانده است، غالب میشوند.
عصر سیاهچاله که پیشبینی میشود از ۱۰۴۰ تا ۱۰۱۰۰ (۱۰ دودسیلیون تا یک گوگول) سال پس از بیگ بنگ طول بکشد، حتی برای مقیاسهای زمانی نجومی به طور غیرقابل تصوری طولانی است.
جهانی را بدون ستارههای درخشان، بدون سیارهها و هیچ نوع حیات تصور کنید؛ این عصر سیاهچاله است. در این نقطه از زمان، گرما و نور بسیار کمی در کیهان باقی خواهد ماند. سیاهچالهها به قدری متراکم و عظیم هستند که اعوجاجهای عظیمی را در تار و پود فضا-زمان ایجاد میکنند و هر چیزی را که خیلی نزدیک شود برای همیشه میبلعند.
در طول دوران سیاهچاله، اثر گرانشی این هیولاهای تاریک با بلعیدن بقایای ماده معمولی شدیدتر میشود. با این حال، حتی آنها هم برای همیشه دوام نمیآورند. اگر چه تصور رایج این است که هیچ چیزی حتی نور نمیتواند از سیاهچاله بگریزد، دانشمندان کاملا مطمئن نیستند که این موضوع درست باشد. ستارهشناسان معتقد هستند که سیاهچالهها تششع ساطع میکنند. این تششعها به افتخار فیزیکدان مشهور «استیون هاوکینگ» که اولین بار این ایده را مطرح کرد، تابش هاوکینگ نامگذاری شدهاند.
اگر چه تابش هاوکینگ هنوز شناسایی نشده است، اگر سیاهچالهها واقعا نشت تابش داشته باشند، با این مکانیسم میتوانند از بین روند و به معنای واقعی کلمه در کیهان تبخیر شوند. با این حال، این فرایند حتی برای سیاهچالههای کوچک مدت غیرقابلتصوری طول خواهد کشید.
مثلا برای یک سیاهچاله جرم ستارهای ممکن است تا ۱۰۶۴ سال و برای بزرگترین سیاهچالههای کلانجرم ممکن است چند گوگول سال (۱ با ۱۰۰ صفر) یا حتی بیشتر طول بکشد. ستارهشناسان شواهد رصدی برای تعیین دقیق آن ندارند.
پس از محو شدن آخرین سیاهچاله، حتی درک این که جهان چگونه خواهد بود دشوار است. پس از ناپدید شدن آخرین ساختارها، مفاهیم مکان و زمان دیگر معنی نخواهند داشت. دوره پس از نابودی سیاهچالهها به عنوان عصر تاریکی شناخته میشود که انتظار میرود حدود ۱۰۱۰۱ سال پس از بیگ بنگ آغاز شود، اگرچه شروع آن به مدت ماندگاری سیاهچالهها بستگی دارد. بنابراین هیچ چیزی درباره احتمال به پایان رسیدن و زمان آن نمیدانیم.
در طول عصر تاریکی، کیهان فقط شامل چند ذره زیراتمی و احتمالا ماده تاریک خواهد بود. ماده تاریک به طور کامل شناخته نشده است، فقط میدانیم که تابش الکترومغناطیسی را جذب، ساطع یا منعکس نمیکند و ممکن است اصلا تجزیه نشود. با این حال هر چیزی که باقی بماند، بسیار پراکنده خواهد بود. زیرا کیهان با سرد شدن، احتمالا به انبساط ادامه خواهد داد.
دانشمندان هنوز درباره اینکه کیهان چقدر میتواند گسترش پیدا کند بحث میکنند. ولی در زمان عصر تاریک، فضایی بزرگتر از جهان قابل مشاهده کنونی ما ممکن است فقط حاوی یک ذره زیراتمی منفرد باشد.
با وجود اینکه فعل و انفعالها بین ذرههای زیراتمی بسیار نادر است، برخورد گاهبهگاه حتما رخ خواهد داد. در غیاب پروتونها و نوترونها، گاهی یک الکترون به پوزیترون، همتای پادماده با بار مثبت الکترون، برخورد میکند. این برخورد ممکن است به مدت کوتاهی اتمی از عنصر عجیب پوزیترونیوم تشکیل دهد که ناپایدار است و زمانی که ماده و پادماده یکدیگر را از بین ببرند به سرعت نابود خواهد شد.
بسیاری از کیهانشناسان معتقد هستند که جهان به سرد شدن ادامه میدهد و در نهایت به انجماد بزرگ میرسد، یعنی زمانی که هیچ گرمایی در هیچ نقطهای از جهان باقی نمانده است. کیهان در نهایت به نقطه ای از بی نظمی کامل یا حداکثر آنتروپی خواهد رسید. قانون دوم ترمودینامیک که میگوید آنتروپی یک سیستم بسته (مثل کل جهان) فقط میتواند افزایش یابد، در نهایت به نتیجه منطقی خود میرسد.
برای اطلاع از مقاله چگونه دوربین دوچشمی را تمیز کنیم روی لینک کلیک کنید. |
تلسکوپ 6 اینچ دابسونی جیاساو مدل GSO 6 MCRF یک تلسکوپ با کارایی بالا است که ساخته شده تا قابلیت مشاهده و رصد عالی از اجرام آسمانی در منظومه شمسی را برای شما فراهم کند و علاوه بر این برای رصد خوشههای ستارهای، سحابیها و کهکشان ها نیز طراحی شده است. تلسکوپ توسط کارخانه معتبر GSO در تایوان ساخته شده است. تلسکوپ دارای یک آینه اصلی درجه یک با شکل سهمی(پارابولوئید) با قطر 152 میلیمتر است. با فاصله کانونی 1200 میلیمتر و نسبت کانونی f/8. شرکت تایوانی GSO متعهد به تولید اپتیکهای درجه یک است. این تلسکوپ پیشرفته، آسمان شب را در برابر شما قرار میدهد تا شروع به کاوش عمیق در آن کنید.
تلسکوپ 6 اینچ دابسونی جیاساو مدل GSO 6 MCRF یکی از بهترین تلسکوپها برای رصد سیارات منظومه شمسی و شاید بتوان گفت بهترین برای رصد، تماشای دقیق و عکاسی از ماه و دهانههای برخوردی آن باشد. دهانه بزرگ 152 میلیمتری این تلسکوپ باعث ایجاد تصاویری بسیار روشن و با جزئیات فوقالعاده میشود و حرکت نرم و آسان مقر بسیار مستحکم آن باعث راحتی فوقالعاده در هنگام کار با این تلسکوپ است.
تلسکوپهای دابسونی از کاربردیترین تلسکوپها هستند. طراحی بسیار ساده اما قدرتمند دارند. تلسکوپ متشکل از دوبخش اصلی است. لوله تلسکوپ و پایه مستحکم چوبی که روی زمین قرار میگیرد. برای همین به سرعت آماده رصد میشوید و نیازی نیست تا ابتدا مقر را با وقت و زحمت آماده کنید.
ایده طراحی و ساخت این تلسکوپها نیاز و آرزوی داشتن تلسکوپی بزرگ و قدرتمند با قیمت پایین بود که سرانجام در سال 1965 توسط جان دابسونی به بهترین شکل ممکن انجام شد. علیرغم اندازه بزرگ، حمل و نقل تلسکوپهای دابسونی به واسطه طراحی و ساختار منحصربفرد آنها نسبتا آسان است. تلسکوپ 6 اینچ دابسونی جیاساو مدل GSO 8 MCRF انتخابی خوب برای منجمان تازه کار است و یک گزینه خوب برای خرید اولین تلسکوپ.
تلسکوپ 6 اینچ دابسونی جیاساو مدل GSO 6 MCRF با آینه ۱۵۲ میلیمتری اندازهای فوقالعادهای را هم برای رصدگران مبتدی و هم برای رصدگران باتجربه آسمان شب فراهم میکند. در اینجا تفکیک دقیق تری از آنچه می توانید با این نوع تلسکوپ رصد کنید شرح داده شده است:
**مشاهده ماه با وضوح بالا:** یک دابسونی 6 اینچی وضوح استثنایی برای مشاهده ماه ارائه میدهد. شما می توانید جزئیات خوبی را در سطح ماه تشخیص دهید، از جمله:
* دهانهها برخوردی در اندازهها و اشکال مختلف، از دهانههای برخوردی عظیم گرفته تا دهانههای کوچکتر.
* رشته کوه های برجسته قمری مانند Montes Apenninus و Montes Carpatus.
* دشت های تاریک بازالتی (ماریا) که در اثر فوران های آتشفشانی باستانی شکل گرفته اند.
* درههای ریفت مانند Vallis Schröteri.
**رصد سیارات منظومه شمسی:** در حالی که میزان جزئیات را به اندازه تلسکوپ های بزرگتر ۸ اینچی مانند تلسکوپ 8 اینچ دابسونی جیاساو مدل GSO 8 MCRF ارائه نمیدهد، اما یک دابسونی 6 اینچی ویژگی های شگفت انگیزی از سیارات منظومه شمسی ما را نشان می دهد:
مشتری: شاهد نوارهای ابری در حال چرخش، لکه قرمز بزرگ و احتمالاً حتی برخی از قمرهای گالیله ای بزرگتر آن (آیو، اروپا، گانیمد، و کالیستو) باشید.
زحل: از سیستم حلقه پیچیده، از جمله بخش کاسینی (یک شکاف تاریک بین حلقه های اصلی) شگفت زده شوید. حتی ممکن است نگاهی اجمالی به تیتان، بزرگترین قمر زحل داشته باشید.
مریخ: در زمانی که مریخ در نزدیکترین نقطه به زمین است، میتوانید کلاهکهای یخی قطبی، نشانههای تیره که به عنوان ویژگیهای سطحی تفسیر میشوند، و احتمالاً حتی برخی از آتشفشانهای بزرگتر مانند کوه المپوس را مشاهده کنید.
ناهید: در حالی که زهره اغلب در یک جو غلیظ پوشانده شده است، شما می توانید فازهای آن را مشابه ماه مشاهده کنید.
** رصد گنجینه های اعماق آسمان شب:** قدرت واقعی دابسونی 6 اینچی در توانایی آن در پرده برداری از تعداد زیادی از اجرام در اعماق آسمان نهفته است، از جمله:
خوشه های باز: این گروه های درخشان از ستاره های جوان، اغلب صدها یا هزاران ستاره، مناظر خیره کنندهای هستند. به عنوان مثال می توان به خوشه پروین Pleiades (هفت خواهر) در صورت فلکی گاو ، خوشه دوگانه (NGC 869 و NGC 884) در صورت فلکی پرسیوس(برساوش) و خوشه کندوی عسل یا مسیه ۴۴( Messier 44) یا انجیسی ۲۶۳۲ که در صورت فلکی خرچنگ است و فاصله آن از زمین پانصد سال نوری اشاره کرد.
خرید تلسکوپ 6 اینچ دابسونی جیاساو مدل GSO 6 MCRF
خیر. بخش زیادی از این پیشبینیها فقط در حد نظریه یا مبتنی بر ایدههایی است که آزمایش تجربی آنها دشوار یا غیرممکن است. مثلا، مهرمب (انقباض بزرگ کیهان) چشمانداز دیگری برای پایان کیهان ترسیم میکند. این پایان با سرد شدن و انبساط به سمت نیستی رخ نمیدهد، بلکه نتیجه توقف انبساط فعلی و برگشتن همه چیز به درون خود است. مرگ جهان در این سناریو چیزی مثل بیگ بنگ معکوس خواهد بود.
چنین فروپاشی فاجعهباری هر نوع حیات باقیمانده را در جهان از بین خواهد برد، اگر چه بقای زندگی تا این مرحله بعید است. شاید مهرمب با بیگ بنگ دیگری همراه شود که جهان تازهای را از خاکستر این جهان پدید آورد.
برای اطلاع از مقاله چگونه از تلسکوپ خود مراقبت کنیم روی لینک کلیک کنید. |
با این حال بیشتر دانشمندان معتقد هستند مهرمب محتمل نیست. به نظر میرسد کیهان به جای اینکه توسط گرانش هدایت شود تحت تاثیر انرژی تاریک است. این باعث میشود فضا با سرعت فزایندهای منبسط شود و انجماد بزرگ پایان محتملتری باشد.
این سناریوها ناراحتکننده ولی قابل تامل هستند. به خاطر داشته باشید، تاریخ به ما آموخته است که هر نظریهای ممکن است با نظریه دیگری جایگزین شود و پیشبینیها را به طور قابلتوجهی تغییر دهد. بنابراین، شاید نظریههایی که درباره پایان کیهان داریم در آینده تغییر کنند.
نتیجه
شاید هم پایان جهان نه مرگ و نه تولد دوباره باشد. در واقع ممکن است سناریویی وجود داشته باشد که هنوز آن را تصور نکردهایم، سناریویی که در آن قوانین فیزیکی جهان به ماده و حیات اجازه میدهد تا ابد ادامه داشته باشند. هنوز هم بررسی های دانشمندان برای کشف سیاره های جدید و قبل و بعد زمین ادامه دارد. شما هم اگر علاقمند به تماشای ستاره ها هستید بهتر است هر چه زودتر خرید تلسکوپ را در دستور کار قرار دهید. خرید تلسکوپ در سایت موسسه طبیعت آسمان شب با بهترین قیمت و کیفیت در دسترس شماست.
برای دانلود مقاله آغاز تا پایان جهان مرگی سرد و تنها روی لینک کلیک کنید. |
توضیحات بیشتر : تلسکوپ ، خرید تلسکوپ، دوربین تک چشمی، خرید دوربین تک چشمی، آسمان نما، میکروسکوپ، خرید دوربین شکاری، خرید میکروسکوپ، تلسکوپ دانش آموزی، دوربین شکاری، میکروسکوپ دانش آموزی
منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و آغاز تا پایان جهان مرگی سرد و تنها