اختر فیزیک چیست؟

اختر فیزیک شاخه‌ ای از علوم فضایی است که از قوانین فیزیک و شیمی برای درک جهان و جایگاه ما در آن استفاده می‌ کند. این رشته به بررسی موضوع‌ هایی مانند تولد، زندگی و مرگ ستاره‌ ها، سیاره‌ ها، کهکشان‌ ها، سحابی‌ ها و سایر اجرام در کیهان می‌ پردازد. این رشته ارتباط بسیار نزدیکی با نجوم و کیهان‌ شناسی دارد و گاهی مرز بین آن‌ ها از بین می‌ رود.

اگر معنای این رشته‌ ها را بدون هیچ انعطاف‌ پذیری در نظر بگیریم، پس:

• اختر فیزیک نظریه‌ های فیزیکی را درباره اجرام و ساختار های کوچک تا متوسط در کیهان ارائه می‌ کند.
• نجوم موقعیت، درخشندگی، حرکت‌ ها و سایر ویژگی‌ های اجرام آسمانی را اندازه‌ گیری می‌ کند.
• کیهان‌ شناسی بزرگ‌ ترین ساختارهای کیهان و جهان را به‌ عنوان یک کل پوشش می‌ دهد.

اگر درباره موقعیت یک سحابی یا نوع نوری که ساطع می‌ کند سوال بپرسید، یک ستاره‌ شناس می‌تواند به این سوال‌ ها جواب دهد. اگر بپرسید این سحابی از چه چیزی ساخته شده و چگونه شکل گرفته است، اختر فیزیکدان وارد عمل می‌ شود. در نهایت اگر بپرسید که چگونه داده‌ ها با شکل‌ گیری جهان مطابقت دارند، کیهان‌ شناس پاسخگوی شما خواهد بود.

تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید تا با علم اختر فیزیک و مسیری که تا به امروز طی کرده است، بیشتر آشنا شوید.

اختر فیزیک در ناسا

اختر فیزیکدانان تلاش می‌ کنند جهان و جایگاه ما را در آن درک کنند. بر اساس وب‌ سایت ناسا، هدف از مطالعه‌ های اختر فیزیک در این سازمان کشف نحوه عملکرد جهان، کشف چگونگی آغاز و تکامل آن و جستجوی حیات در سیاره‌ های پیرامون ستاره‌ های دیگر است.

 

اختر فیزیک با اسحاق نیوتن شروع شد

اگر چه نجوم یکی از قدیمی‌ ترین علوم است، اخترفیزیک نظری با اسحاق نیوتن آغاز شد. قبل از نیوتن، ستاره‌ شناسان با استفاده از مدل‌ های پیچیده ریاضی که مبنای فیزیکی نداشتند، حرکت‌ های اجرام آسمانی را توصیف می‌کردند. نیوتن نشان داد که یک نظریه واحد، توصیف‌ کننده چیزی که ما در حال حاضر به‌ عنوان گرانش می‌ شناسیم، همزمان گردش قمرها و سیاره‌ ها را در فضا و مسیر حرکت یک توپ را روی زمین توضیح می‌دهد.

این تصور منطبق با مجموعه شواهد شگفت‌ انگیزی بود که نشان می‌ داد آسمان‌ ها و زمین تابع قوانین فیزیکی یکسان هستند. با‌ این‌ حال، شاید آنچه مدل نیوتن را از مفاهیم قبلی جدا می‌ کند این است که نظریه او پیش‌ بینی‌ کننده و همچنین توصیفی بود. ستاره‌ شناسان بر اساس انحراف‌ های مدار اورانوس، موقعیت سیاره جدیدی را پیش‌بینی کردند که سپس مشاهده شد و نپتون نام گرفت.

نقاط عطف در اختر فیزیک

ما نمی‌ توانیم مستقیما با اجرام کیهانی دور تعامل داشته باشیم ولی می‌ توانیم تشعشع‌ هایی را که از خود ساطع می‌ کنند، ببینیم. بخش زیادی از علم اختر فیزیک‌ به مطالعه این تابش و توضیح مکانیسم‌ های زیربنایی آن مربوط است.

اولین ایده‌ ها در مورد ماهیت ستاره‌ ها در اواسط قرن نوزدهم از علم نوظهور تجزیه و تحلیل طیفی پدیدار شد. این علم یکی از پایه‌ های اصلی علوم فضایی است که به مشاهده فرکانس‌ های خاص نور که مواد خاص هنگام گرم شدن جذب و ساطع می‌ کنند، می‌ پردازد.

طیف‌ سنجی اولیه اولین شواهدی را ارائه کرد که ستاره‌ ها حاوی موادی هستند که در زمین نیز وجود دارند. همچنین نشان داده است که بعضی از سحابی‌ ها کاملا از گاز تشکیل شده‌ اند، در حالیکه بعضی دیگر حاوی ستاره هستند. این یافته بعدها به تثبیت این ایده کمک کرد که بعضی از سحابی‌ ها اصلا سحابی نیستند،‌ بلکه کهکشان‌ های دیگر هستند.

در اوایل دهه ۱۹۲۰، سیسیلیا پین، ستاره‌ شناس و اختر فیزیکدان آمریکایی، با استفاده از طیف‌ سنجی کشف کرد که ستاره‌ ها عمدتا از هیدروژن تشکیل شده‌ اند (حداقل تا زمان پیری). اختر فیزیکدانان با مطالعه طیف ستاره‌ ها همچنین توانستند سرعت حرکت آن‌ ها را به سمت زمین یا در جهت مخالف تعیین کنند.

صدایی که یک وسیله نقلیه منتشر می‌ کند، هنگامی که به سمت ما می‌ آید یا از ما دور می‌ شود، متفاوت است. نور نیز به‌ دلیل اثر دوپلر به‌ همین شکل رفتار می‌ کند. به‌ عبارت دیگر، طیف ستاره‌ ها چه به‌ سمت ما حرکت کنند یا از ما دور شوند، تغییر می‌ کند.

برای اطلاع از مقاله چرا تلسکوپ‌های هوشمند آینده عکاسی نجومی هستند؟ روی لینک کلیک کنید.

در دهه ۱۹۳۰، ادوین هابل با ترکیب اثر دوپلر و نظریه نسبیت عام انیشتین، شواهد محکمی ارائه کرد که جهان در حال انبساط است. این توسط نظریه انیشتین نیز پیش‌ بینی شده است و با هم اساس نظریه بیگ بنگ را تشکیل می‌ دهند.

در اواسط قرن نوزدهم، فیزیکدانان لرد کلوین (ویلیام تامسون) و گوستاو فون هلمهولتز این فرضیه را مطرح کردند که فروپاشی گرانشی می‌ تواند منبع انرژی خورشید باشد، ولی در نهایت متوجه شدند که انرژی تولید شده از این طریق فقط ۱۰۰ هزار سال دوام می‌ آورد.

پنجاه سال بعد، معادله معروف E=mc² انیشتین اولین سرنخ را به اختر فیزیکدانان داد که منبع این انرژی چه چیزی می‌تواند باشد (اگر چه معلوم شد که فروپاشی گرانشی نقش مهمی ایفا می‌کند).

با پیشرفت حوزه‌ های فیزیک هسته‌ ای، مکانیک کوانتومی و فیزیک ذره‌ ها در نیمه اول قرن بیستم، امکان فرموله کردن نظریه‌ هایی برای توضیح چگونگی تامین انرژی ستاره‌ ها توسط همجوشی هسته‌ ای فراهم شد. این نظریه‌ ها چگونگی شکل‌ گیری، زندگی و مردن ستاره‌ ها را توصیف می‌ کنند و توزیع مشاهده‌ شده انواع مختلف ستاره‌ ها، طیف، درخشندگی، سن و سایر ویژگی‌ ها را به‌ خوبی توضیح می‌ دهند.

طبق نظریه بیگ بنگ، اولین ستاره‌ ها تقریبا به‌ طور کامل هیدروژن بودند. فرآیند همجوشی هسته‌ ای که به آن‌ ها انرژی می‌ دهد، اتم‌ های هیدروژن را به هم می‌ کوبد و عنصر سنگین‌ تر هلیم را تشکیل می‌ دهد.

در سال ۱۹۵۷، زوج اخترشناس مارگارت و جفری باربیج همراه با فیزیکدانان ویلیام آلفرد فاولر و فرد هویل، نشان دادند که ستاره‌ ها با افزایش سن عناصر سنگین‌ تری تولید می‌ کنند و آن‌ ها را به نسل‌ های بعدی ستاره‌ ها منتقل می‌ کنند.

تنها در مراحل پایانی زندگی ستاره‌ های جدیدتر است که عناصر تشکیل‌ دهنده زمین مانند آهن (۳۲.۱درصد)، اکسیژن (۳۰.۱درصد) و سیلیکون (۱۵.درصد) تولید می‌ شوند.

یکی دیگر از این عناصر کربن است که همراه با اکسیژن بخش عمده‌ ای از جرم تمامی موجود های زنده از جمله ما را تشکیل می‌ دهد. به‌ همین دلیل است که اختر فیزیک می‌ گوید همه ما از غبار ستاره‌ ای ساخته شده‌ ایم، زیرا گونه‌ های حیاتی مبتنی بر کربن هستیم.

تلسکوپ 8 اینچ ریچی‌ کرتین جی‌ اس‌ او مدل GSO 8 M-LRS-D

استفاده از ساختار اُپتیکی Ritchey-Chretien (RC) در تلسکوپ که برگرفته از نام طراحان آن «جورج ریچی» و «هنری کرتین» است به طور گسترده در تلسکوپ‌ های حرفه‌ ای در سراسر جهان استفاده می‌ شود و مزایای بسیاری را برای عکاسی نجومی آسمان شب ارائه می‌ کند.

در تلسکوپ‌ های ریچی-کرتین از آینه‌ های اولیه و ثانویه‌ ایی استفاده می‌ شود که شکل‌ هایپربولیک(هذلولی) دقیق دارند، این امر باعث می‌ شود تا این تلسکوپ‌ ها تقریبا خطای کُما (کشیدگی تصویر در گوشه‌ها) که در تلسکوپ‌ های نیوتنی معمول است را نداشته باشند. این تلسکوپ‌ ها دارای میدان های دید مسطح هستند که تصاویر ستاره‌ ها را حتی در گوشه‌ های تصویر به شکل دقیق و بدون کشیدگی نشان می‌ دهند. آنها به عدسی یا تیغه تصحیح کننده نیاز ندارند، بنابراین هیچ انحراف رنگی مانند تلسکوپ های اشمیت-کاسگرین ندارند. و لوله‌ های باز دارند که می‌ توانند انتقال گرمایی را با محیط اطراف خود آسان‌ تر کنند.

دشواری ساخت تلسکوپ‌ های ریچی-کرتین RC به این معنی بود که این تلسکوپ ها در گذشته برای ستاره شناسان آماتور بسیار گران بودند. اما تکنولوژی مدرن و طراحی و تکنیک‌ های ساخت در دهه گذشته، امکان تولید اسکوپ‌ های RC با کیفیت بالا را فراهم کرده‌اند که به‌ طور قابل‌ توجهی مقرون به صرفه هستند.

مجموعه‌ های تلسکوپ‌ های ریچی-کرتین (RC (Ritchey-Chretien که توسط  شرکت تایوانی جی‌ اس‌ او GSO: Guan Sheng Optical تولید می‌ شوند، کیفیت و امکانات فوق‌ العاده‌ ای را برای عکاسان نجومی متوسط و حرفه‌ای ارائه می‌ دهند. عکاسانی که به دنبال تلسکو‌پهایی با فاصله کانونی بالا برای عکاسی با دوربین‌ های DSLR فریم متوسط و فول فریم هستند. و همچنین تقریباً تمام دوربین‌ های تصویربرداری نجومی. این تلسکوپ‌ ها دارای اپتیک‌ های دقیق، لوله‌ های مستحکم فلزی کنگره‌ دار از داخل با اندود مشکی  برای رسیدن به کنتراست تصویر عالی و فوکوسر‌ های دقیق و بادوام دو سرعته برای نگه‌ داشتن ایمن دوربین و لوازم جانبی شما هستند.

تلسکوپ 8 اینچ ریچی‌ کرتین جی‌ اس‌ او  یک استروگراف Astrograph است استروگراف‌ ها تلسکوپ هایی هستند که به طور خاص برای عکاسی نجومی طراحی و ساخته می‌ شوند. این استروگراف ۸ اینچی در هنگام تصویربرداری نجومی قابلیت پوشش کامل سنسورهای عکاسی با فرمت ۳۵ میلی‌متری (24x36mm) را دارد. برای چنین فرمتی یا سایر دوربین‌ های CCD نیازی به تخت کننده و تصحیح کننده میدان  نداری. اما برای دوربین‌ های عکاسی با سنسورهای بزرگتر می‌ توانید تخت کننده میدان تهیه کنید. از آنجایی که در ساخت و طراحی تلسکوپ‌ های ریچی-کرتین Ritchey-Chretien  از تیغه تصحیح کننده استفاده نمی‌ شود. خطای رنگی در این تلسکوپ‌ ها وجود ندارد.

 

ویژگی های تلسکوپ 8 اینچ ریچی‌ کرتین جی‌ اس‌ او:

• تلسکوپ ترکیبی ریچی-کرتین با آینه اصلی و ثانویه هایپربولیک hyperbolic mirrors
• بدون خطای کما (Coma) در گوشه‌های تصویر به دلیل طراحی اُپتیکی ریچی-کرتین
• با بدنه سبک و مستحکم فیبرکربن
• با پوشش مشکی دندانه‌ دار از داخل، مانع از رسیدن نورهای پراکنده به چشم ناظر
• با دهانه ۲۰۰ میلی‌متری (۸ اینچی)، فاصله کانونی ۱۶۰۰ میلی‌متر و نسبت کانونی f8
• با توانایی رسیدن به حداکثر بزرگنمایی 400 برابر
• گردآوری نور بسیار بالا – 830 برابر چشم انسان و ۷۵ درصد بیشتر از مدل ۶ اینچ
• مجهز به فوکوسر بلبرینگی دقیق، بادوام و نرم ۲ اینچی با آداپتور ۱.۲۵ اینچی
• با قابلیت نصب چشمی‌ های ۲ و ۱.۲۵ اینچی و دو حلقه اتصال افزاینده
• با نسبت کانونی f/8 ایده‌آل برای عکاسی نجومی از اجرام منظومه شمسی و مناسب عکاسی از اعماق آسمان
• مناسب رصدگران و عکاسان حرفه‌ای آسمان شب برای عکاسی با نوردهی طولانی مدت
• ساخت شرکت تایوانی جی‌ اس‌ او GSO: Guan Sheng Optical
• درای صفحه اتصال ویکسن و لوزماندی دم-چلچله‌ای (Vixen & Losmandy)
• صفحات اتصال به مقر ساخته شده با ماشینکاری دقیق آلومینیوم با فرآیند آنودایز
• قابلیت نصب روی انواع مقر‌ها و سه‌ پایه‌ ها، به ویژه مقرهای استوایی EQ
• تلسکوپ 8 اینچ ریچی‌کرتین جی‌ اس‌ او سبک و کوچک به طول ۵۸ سانت وزن ۶.۲ کیلوگرم

اختر فیزیک به‌ عنوان یک شغل

اگر رویای مطالعه ستاره‌ ها را دارید، باید بدانید که اختر فیزیکدان شدن به سال‌ ها رصد، آموزش و کار نیاز دارد. با این‌ حال، صرف‌ نظر از سن‌تان می‌ توانید با کارهایی مثل عضویت در یک باشگاه نجوم، شرکت در رویداد های نجوم محلی، گذراندن دوره‌ های آنلاین رایگان نجوم و اختر فیزیک و پیگیری اخبار این حوزه (مثلا، با استفاده از وب‌سایت Space.com)، شروع کنید.

اگر دنبال شغلی در حوزه اختر فیزیک هستید، بهتر است یک مدرک دانشگاهی مرتبط بگیرید و سپس در رشته اختر فیزیک فوق‌ لیسانس یا دکترا بگیرید. حتی می‌ توانید تا مقطع فوق دکتری نیز ادامه تحصیل دهید. اختر فیزیکدانان می‌ توانند برای دولت، آزمایشگاه‌ های دانشگاهی و حتی سازمان‌ های خصوصی کار کنند. اگر می‌ خواهید در حوزه اختر فیزیک کار کنید، به توصیه‌ های زیر دقت کنید.

1. در تمام کلاس‌ های ریاضی و علوم دبیرستان شرکت کنید

حتما در کلاس‌ های علوم مختلف شرکت کنید. نجوم و اختر فیزیک معمولا عناصر زیست‌ شناسی، شیمی و سایر علوم را با هم ترکیب می‌ کنند تا طیف گسترده‌ای از پدیده‌ های کیهان را بررسی کنند. همچنین، در انجمن‌ های مدرسه، فعالیت‌ های داوطلبانه، مشاغل تابستانی یا دوره‌ های کارآموزی مربوط به رشته‌ های علوم یا ریاضی شرکت کنید.

 

2. لیسانس ریاضی یا علوم بگیرید

اگرچه گرفتن مدرک لیسانس اختر فیزیک راه خوبی است، مسیرهای مختلف دیگری وجود دارد که می‌ تواند شما را وارد این حوزه کند. مثلا، علم کامپیوتر در تجزیه و تحلیل داده‌ ها مهم است. اگر این گزینه را در نظر دارید، با مشاور مدرسه یا دانشگاه صحبت کنید تا بهترین رشته را پیدا کنید.

3. فرصت‌ های پژوهشی را دریابید

بسیاری از دانشگاه‌ ها آزمایشگاه‌ هایی دارند که دانشجویان در آن‌ ها در تحقیق شرکت می‌ کنند و حتی گاهی نتیجه کار خود را منتشر می‌ کنند. سازمان‌ هایی مثل ناسا همچنین دوره‌ های کارآموزی برای دانشجویان مقطع کارشناسی ارائه می‌ کنند.

برای اطلاع از مقاله چرا تلسکوپ‌های هوشمند آینده عکاسی نجومی هستند؟ روی لینک کلیک کنید.

4. گرفتن فوق‌ لیسانس یا دکترا در رشته اختر فیزیک

با توجه به اداره آمار کار ایالات متحده، اگر چه برخی از اختر فیزیکدانان لیسانس دارند، بیشتر آن‌ ها در این رشته دکترا گرفته‌ اند. در سال ۲۰۱۵، ناتالی هینکل، اختر فیزیکدان سیاره‌ ای، در مصاحبه‌ ای طولانی با سایت Lifehacker، درباره مزایا و چالش‌ های یک محقق اختر فیزیک بودن صحبت کرد. او درباره سال‌ های زیادی که صرف تحقیق کرده است، تغییر شغل‌ های مکرر، ساعت‌ های کاری و تجربه‌ اش به‌ عنوان یک زن در این حوزه صحبت کرد.

همچنین، بینش‌ های جالبی درباره کار روزانه خود به اشتراک گذاشت. برای برخی از خوانندگان تعجب‌ آور بود که او در واقع زمان بسیار کمی را صرف استفاده از تلسکوپ می‌ کند.

«من بیشتر وقتم را صرف برنامه‌ نویسی می‌ کنم. بیشتر مردم تصور می‌ کنند که ستاره‌ شناسان تمام وقت خود را پشت تلسکوپ‌ می‌ گذرانند ولی این فقط بخش بسیار کوچکی از کار است. من تا حدودی رصد انجام می‌ دهم ولی در چند سال گذشته، فقط دو بار و در مجموع حدود دو هفته رصد کرده‌ام.»

«وقتی داده جمع می‌ کنید، باید آن‌ را کم کنید (یعنی قسمت‌ های به‌ درد نخور را حذف کرده و سپس پردازش کنید تا اطلاعات واقعی به ‌دست آورید)، معمولا آن‌ را با داده‌ های دیگر ترکیب کنید تا تصویر کامل را ببینید و سپس مقاله‌ ای درباره یافته‌ های خود بنویسید. از آن‌ جایی‌ که هر رصدی معمولا داده‌ هایی از چند ستاره فراهم می‌ کند، لازم نیست تمام وقت‌تان را پشت تلسکوپ بگذرانید تا داده کافی جمع کنید.»

نتیجه

تمامی رشته ها برای هدفی بوجود آمده اند و هرکدام به یک موضوع می پردازند تا زندگی بشر شاید پیشرفته تر و یا بهتر شود. علم اختر فیزیک نیز به نظریه های فیزیکی در رابطه با اجرام آسمانی می پردازد و اطلاعاتی را که در مورد این اجرام به دست می آورد را مطالعه و بررسی می کند. شما هم اگر به علم اختر فیزیک و نجوم علاقه دارید می توانید با خرید تلسکوپ به مشغول یادگیری این رشته ها شوید. خرید تلسکوپ در سایت موسسه طبیعت آسمان شب با بهترین قیمت و کیفیت در دسترس شماست.

برای دانلود مقاله اختر فیزیک چیست؟ روی لینک کلیک کنید.

 منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و اختر فیزیک چیست؟

تلسکوپ ترکیبی

در حالیکه تلسکوپ‌ های بازتابی و شکستی در طول زمان پیشرفت کرده‌ اند، پیشرفت‌ های فناوری عدسی خارج از حوزه تلسکوپ منجر به توسعه تلسکوپ کاتادیوپتریک، ترکیبی از اپتیک‌ های شکستی (عدسی‌ ها) و بازتابی (آینه‌ ها) شد.

مثلا، در سال ۱۸۲۰، فیزیکدان اگوستن-ژان فرنل، بازتابنده برجسته فانوس دریایی کاتادیوپتری را توسعه داد. در سال ۱۸۵۹، لئون فوکو از اپتیک ترکیبی برای ساخت میکروسکوپ استفاده کرد و در سال ۱۸۷۶، آلفونس مانجین، آینه مانجین امروزی را توسعه داد که در دستگاه‌ های تلسکوپ ترکیبی امروزی ادغام شده است.

علاوه‌ بر این، دو مدل اصلی تلسکوپ‌ طراحی تلسکوپ‌ های ترکیبی معاصر را بهبود بخشیدند: دیالیت‌ های ترکیبی (تلسکوپ همیلتونی اولین دستگاه دیالیتی بود که در سال ۱۸۱۴ ثبت شد) و تلسکوپ شوپمن.

در سال ۱۹۳۱، برنارد اشمیت، کارشناس اپتیک، اولین صفحه تصحیح‌ کننده با قطر کامل را برای تصحیح انحراف کروی و رنگی در تلسکوپ‌ ها معرفی کرد. در حال حاضر، اشمیت-کاسگرین و ماکستوف-کاسگرین از مدل‌ های محبوب هستند. اگر قصد دارید یک تلسکوپ ترکیبی بخرید، تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

هنگام انتخاب تلسکوپ ترکیبی چه چیزهایی را باید در نظر بگیریم؟

با توجه به محبوبیت تلسکوپ‌ ها و تحقیق درباره آسمان و ستاره‌ ها، تعجبی ندارد که بسیاری از مردم پول زیادی برای خرید تلسکوپ می‌ پردازند. تلسکوپ‌ یکی از ابزار اصلی مطالعه مناظر، حیوانات و اجرام آسمانی است. وقتی صحبت از نجوم مبتدی می‌ شود، تلسکوپ‌ ها برای مطالعه اجرام آسمانی درخشان، مانند سیاره‌ ها و دهانه‌ های شگفت‌ انگیز ماه و همچنین اجرام اعماق آسمان، مثل سحابی‌ ها و کهکشان‌ های دور به‌ کار می‌ روند.

تلسکوپ های ترکیبی محبوبیت زیادی بین دوستداران نجوم دارند، زیرا همزمان جمع‌ و جور و قوی هستند. سه شرکتی که تلسکوپ های اشمیت-کاسگرین و ماکستوف-کاسگرین را محبوب کردند، Questar ایجاد‌ شده توسط لورنس بریمر در سال ۱۹۵۰، سلسترون بنیان‌ گذاری‌ شده توسط تام جانسون و Meade Instruments تاسیس‌ شده توسط جان دیبل در سال ۱۹۷۲ بودند.

در حال حاضر، چند مدل محبوب تلسکوپ ترکیبی عبارت‌ اند از تلسکوپ ۸ اینچی اشمیت-کاسگرین سلسترون C8 XLT و تلسکوپ ۱۲۷ میلی‌ متری ماکستوف-کاسگرین.

با توجه به تنوع گسترده مدل‌ ها و برند های موجود در بازار، قبل از انتخاب تلسکوپ ترکیبی باید سه نکته اصلی  زیر را در نظر بگیرید.

 

1. نیازمندی‌ها

قبل از هر چیزی، باید اصول اولیه تلسکوپ‌ ها را یاد بگیرید و نیازهای خود تعیین کنید. همان‌ طور که می‌ دانید، سه نوع تلسکوپ وجود دارد:

• مدل‌ های شکستی که از عدسی استفاده می‌ کنند.
• مدل‌ های بازتابی که از آینه تشکیل شده‌ اند.
• تلسکوپ های ترکیبی که همزمان آینه و عدسی دارند.

طراحی منحصر به‌ فرد مدل‌ های ترکیبی باعث می‌ شود نور بدون کاهش فاصله کانونی، داخل دستگاه خم شود. در نتیجه، مشکلات نوری مختلف (از جمله خطای کما، انحراف کروی و رنگی) از بین می‌ رود.

همچنین، باید تصمیم بگیرید که قرار است تلسکوپ را برای چه چیزی استفاده کنید (مثلا، کاربرد زمینی، دریایی یا نجومی). در زمینه نجوم مبتدی، باید مشخص کنید که چه اجسامی را می‌ خواهید ببینید (مثلا اجسام در اعماق آسمان یا اجرام درخشان) و کجا می‌ خواهید آن‌ ها را ببینید (مثلا در مناطق آلوده به نور یا مناطق روستایی).

2. مشخصه‌ها

قبل از خرید تلسکوپ ترکیبی، باید دو ویژگی اصلی را در نظر بگیرید: دیافراگم و بزرگنمایی. دیافراگم به قطر قسمت اپتیکی اصلی تلسکوپ اشاره می‌ کند که نور از آن عبور می‌ کند. دیافراگم بزرگ‌ تر برای مشاهده اجرام در اعماق آسمان (مثل کهکشان‌ ها، سحابی‌ ها، خوشه‌ ها) ایده‌ آل است.

همان‌ طور که قبلا گفتیم، مدل‌ های کاتادیوپتری از ترکیب عدسی و آینه برای ایجاد و فوکوس پرتو نور استفاده می‌ کنند که نتیجه آن یک تصویر واضح و دقیق است. بزرگنمایی یکی دیگر از ویژگی‌ های حیاتی است که باید در نظر بگیرید. با این‌ حال، بزرگنمایی بیش از حد می‌ تواند منجر به تار شدن تصاویر شود. حداکثر میزان بزرگنمایی کاربردی تا ۳۰۰ برابر است. توجه داشته باشید که توان دستگاه را می‌ توان با تعویض چشمی آن تنظیم کرد.

3. هزینه کلی

مدل‌های تلسکوپ ترکیبی بسیار متنوع و جمع‌ و جور هستند، زیرا از عدسی و لنز برای جمع‌ آوری و فوکوس نور در یک لوله کوچک استفاده می‌ کنند. این باعث می‌ شود طراحی فشرده و قابل‌ حمل داشته باشند و استفاده و نگهداری از آ‌ن‌ ها را آسان می‌ کند. با‌ این‌ حال، دیافراگم، مواد به‌ کار رفته و ویژگی‌ های اضافی روی قیمت دستگاه اثر می‌ گذارند. مثلا، مدل‌ های بزرگ و کامپیوتری گران‌ تر هستند. علاوه‌ بر این، لوازم جانبی تلسکوپ، مانند پایه‌ ها، چشمی‌ ها، سه‌ پایه‌ ها و کیف‌ های حمل، قیمت نهایی تلسکوپ ترکیبی را افزایش می‌ دهند.

برای اطلاع از مقاله چرا تلسکوپ‌های هوشمند آینده عکاسی نجومی هستند؟ روی لینک کلیک کنید.

بهترین تلسکوپ‌ های ترکیبی

تلسکوپ های ترکیبی با ویژگی‌ های متنوع و طراحی فشرده، محبوبیت زیادی بین حرفه‌ ای‌ ها، علاقه‌ مندان نجوم و جوانان مشتاق شناخت کیهان دارند. دو مدل از بهترین تلسکوپ های ترکیبی موجود در بازار بر اساس ویژگی‌ ها و نظر کاربران عبارت‌ اند از:

 

1. تلسکوپ ۱۲۷ میلی‌ متری ماکستوف-کاسگرین مدل Meade ETX125 AT

این تلسکوپ سبک با چشمی ۲۶ میلی‌ متری و کنترلر دستی کامپیوتری پیشرفته انتخابی عالی برای رصد ماه و سیاره‌ ها است. این مدل با فاصله کانونی ۱۹۰۰ میلی‌ متری و نسبت کانونی f/15، کنتراست عالی ارائه می‌ کند و با وزن کمتر از ۱۱ کیلوگرم گزینه خوبی برای تورهای رصدی است.

2. تلسکوپ ۸ اینچی کامپیوتری سلسترون مدل CPC Deluxe 800 HD

این مدل با طراحی زیبا و ارگونومیک، فاصله کانونی ۲۰۳۲ میلی‌ متر و نسبت کانونی f/10 انتخابی عالی برای رصد و عکاسی نجومی از ماه، سیاره‌ ها و کهکشان‌ ها است. این تلسکوپ قابلیت رصد و ردیابی خودکار ۴۰ هزار سوژه آسمانی را دارد و مجهز به تصحیح‌ کننده خطای تناوبی و فناوریFaster است.

مراقبت از تلسکوپ

مراقبت از تلسکوپ ضروری است. برای اطمینان از سالم ماندن و عمر طولانی دستگاه، حتما از دستورالعمل‌ های مونتاژ و نحوه استفاده پیروی کنید. توجه داشته باشید که تلسکوپ ترکیبی ممکن است در مقایسه با تلسکوپ شکستی به تراز نوری بیشتری نیاز داشته باشد.

حمل‌ و نقل درست تلسکوپ ترکیبی نیز اهمیت زیادی دارد. کیف حمل تلسکوپ ترکیبی قابل‌ اعتماد یکی از لوازم جانبی ضروری تلسکوپ است. فراموش نکنید که مدل‌ های ترکیبی هر چقدر دیافراگم بزرگ‌ تری داشته باشند،‌ سنگین‌ تر هستند. تلسکوپ را با دقت نگهداری و تمیز کنید. از دست زدن به اجزای نوری خودداری کرده و در عوض از گاز فشرده، پنبه جراحی، دستمال یا محلول مخصوص لنز استفاده کنید.

تلسکوپ های ترکیبی قطعه‌ های متحرک پیچیده‌ تری در مقایسه با مدل‌ های بازتابی و شکستی دارند، بنابراین از جدا کردن اجزای آن خودداری کنید. در طول روز با تلسکوپ ترکیبی جدید خود آشنا شوید و هرگز مستقیما به خورشید نگاه نکنید تا دچار آسیب چشمی نشوید. در نهایت، به‌ عنوان یک منجم مبتدی، باید مدتی را صرف مطالعه نقشه‌ های آسمان شب کنید تا بدانید که چه چیزی را مشاهده می‌ کنید.

برای اطلاع از مقاله تماشای ستاره‌ ها: راهی جادویی برای فرار از دل‌مشغولی‌های زمینی روی لینک کلیک کنید.

 سخن پایانی

تلسکوپ های ترکیبی بین دوستداران نجوم بسیار محبوب هستند. این دستگاه‌ ها یکی از سه نوع اصلی تلسکوپ‌ های موجود در بازار هستند، یعنی بازتابی‌، شکستی‌ و ترکیبی.

مدل‌ های  تلسکوپ ترکیبی از هر دو اپتیک شکستی (عدسی) و بازتابی (آینه) برای تولید تصاویر بزرگنمایی‌ شده از اجسام دور استفاده می‌ کنند. همان‌ طور که گفتیم، شرکت‌ های Questar، سلسترون و Meade، مدل‌ های اشمیت-کاسگرین و ماکستوف-کاسگرین را محبوب کردند. دستگاه‌ های ترکیبی با ویژگی‌ های متعدد، دیافراگم بزرگ، کیفیت اپتیکی بالا و طراحی فشرده، تقاضای زیادی دارند.

با این‌ حال، انتخاب تلسکوپ ترکیبی می‌ تواند گیج‌ کننده باشد. برای انتخاب درست، باید نیازمندی‌ ها، مشخصات دستگاه و بودجه‌ تان را در نظر بگیرید. دیافراگم، بزرگنمایی و کیفیت نوری نیز فاکتورهای ضروری هستند که نباید نادیده بگیرید.

توجه داشته باشید که مدل‌ های بزرگ و کامپیوتری معمولا گران‌ تر هستند. همچنین، باید از این واقعیت آگاه باشید که مراقبت درست از تلسکوپ برای تضمین استفاده طولانی‌ مدت ضروری است. تلسکوپ ترکیبی قطعه‌ های اپتیکی و متحرک پیچیده‌ ای دارد. بنابراین، توصیه می‌ کنیم آن‌ ها را باز نکنید.

شما می توانید برای خرید تلسکوپ مد نظر خود به سایت موسسه طبیعت آسمان شب مراجعه کنید. خرید تلسکوپ در سایت ما با بهترین قیمت و کیفیت همراه است.

برای دانلود مقاله تلسکوپ ترکیبی روی لینک کلیک کنید.

منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و تلسکوپ ترکیبی

تماشای ستاره ها راهی جادویی برای فرار از دل‌ مشغولی‌ های زمینی

اگر در این دنیای سرشار از هرج‌ و مرج دنبال آرامش می‌ گردید، تنها نیستید. هر جا که باشید، یک مرهم عاطفی رایگان هر شب در دسترس است. تنها کاری که باید انجام دهید این است که به آسمان نگاه کنید. تماشای ستاره ها فرصتی برای ارتباط مجدد با طبیعت و جهان از حیاط، بالکن، ایوان یا حتی پیاده‌ رو است.

دکتر «ریچارد ترش فینبرگ» که فوق لیسانس و دکترای خود را در رشته نجوم از دانشگاه هاروارد گرفته است و در حال حاضر به‌ عنوان مسئول روابط عمومی انجمن نجوم آمریکا فعالیت می‌ کند، می‌ گوید: «ستاره ها به ما یادآوری می‌ کنند که بخشی از یک جهان بزرگ‌ تر هستیم. نیمی از دنیای شما بالای سرتان است، پس چرا به بالا نگاه نکنید تا آن را بهتر بشناسید؟ دنیای ما به‌ طور فزاینده‌ ای استرس‌ زا است. تماشای ستاره ها در آسمان شب در سکوت و تفکر، راهی فوق‌ العاده برای یافتن آرامش درونی است.»

فینبرگ همچنین معتقد است که تلاش برای پیدا کردن درمان مصائب زمینی در آسمان، در وجود ما ریشه دوانده است. این یک تفکر رویایی و آرزومند نیست. در واقع، یک مطالعه از پروژه نقشه‌ برداری آسمانی دیجیتال اسلون در سال ۲۰۱۷ ثابت کرد که همه ما واقعا از غبار ستاره‌ای ساخته شده‌ایم.

«بارت فراید»، نایب رئیس انجمن نجوم آماتور نیویورک می‌گوید: «این بخشی از شرایط انسانی است. شاید بتوان گفت که دین برای بسیاری از مردم به این سوال پاسخ می‌دهد که چرا؟ علم، به‌ طور کلی، به تمام سوال‌ های دیگر پاسخ می‌دهد: چه کسی، چگونه، چه زمانی و کجا؟» آسمان شب حس شگفتی عمیقی را برمی‌ انگیزد و حفظ این حس شگفت‌ زدگی، ما را به انسان‌ های بهتری تبدیل می‌ کند.

تماشای ستاره ها برای بیشتر افراد در همه جای دنیا ساده و در دسترس است. دکتر «لورا دانلی»، متصدی رصدخانه گریفیتس در لس آنجلس معتقد است که حتی با وجود آلودگی نوری فراگیر که مناظر بکر کمی را از آسمان شب باقی می‌گذارد، هر کسی به‌ راحتی می‌ تواند ستاره‌ شناسی مبتدی را دنبال کند.

او می‌گوید: «من در لس آنجلس زندگی می‌کنم. چراغ‌ های شهری زیادی اطراف من هست ولی باز هم می‌توانم سیاره‌ ها را ببینم.» در حالیکه ممکن است نتوانید ستاره‌ های کم‌ نور یا حتی صورت‌ های فلکی را ببینید، دانلی معتقد است سیاره‌ هایی مثل زهره با چشم غیر مسلح قابل‌ مشاهده هستند.

«موقعیت سیاره‌ ها در طول زمان تغییر می‌کند. بنابراین، باید با ریتم طبیعت هماهنگ شوید و هر شب تماشا کنید که اجرام آسمانی چطور در آسمان تغییر می‌کنند. شما واقعا می‌توانید عملکرد دقیق منظومه شمسی را ببینید و احساس کنید که بخشی از آن هستید.»

مبانی تماشای ستاره ها

شروع هر سرگرمی جدیدی ممکن است گران باشد. برای بسیاری از ستاره‌ شناسان مبتدی، مرحله اول معمولا شامل خرید یک تلسکوپ گران‌ قیمت است. با این‌ حال، فینبرگ معتقد است برای کسانی که تازه به رصد ستاره ها علاقمند شده‌اند، مهم‌ ترین ابزار برای شروع چیزی است که با آن متولد شده‌اند. او می‌ گوید: «چشم‌ های شما تمام چیزی است که واقعا به آن نیاز دارید ولی یک نقشه آسمان به شما کمک می‌ کند صورت‌ های فلکی را بهتر تشخیص دهید.»

اگر می‌ خواهید چیز های بیشتری را ببینید، فینبرگ دوربین دوچشمی را به‌ عنوان ابزار مبتدی بهتر از تلسکوپ برای تماشای ستاره ها توصیه می‌ کند. به گفته او «هدف‌گیری با دوربین‌ های دوچشمی برای تماشای ستاره ها راحت‌تر است، در یک نگاه آسمان بیشتری را نشان می‌ دهند و تصویر مستقیم ارائه می‌ کنند. در مقابل، تلسکوپ‌ ها میدان دید کوچکی برای تماشای ستاره ها دارند که هدف‌ گیری دقیق آن‌ ها را سخت می‌ کند و معمولا آسمان را وارونه یا مثل یک آینه وارونه نشان می‌ دهند.»

 

بیشتر ستاره‌ هایی که بدون تلسکوپ دیده می‌ شوند، ستاره‌ های منفرد در کهکشان ما هستند. وقتی اصول اولیه تماشای ستاره ها را یاد گرفتید و شروع به شناخت سیاره‌ ها، ستاره‌ ها و صورت‌ های فلکی کردید، یک تلسکوپ واضح‌ ترین و بهترین تصویر را از ستاره‌ ها و سیاره‌ های کهکشان راه شیری و همچنین کهکشان‌ های دیگر ارائه می‌ کند.

فینبرگ توصیه می‌ کند اشتراک چند مجله نجومی مثل Sky & Telescope و Astronomy را بخرید تا حداقل از نقشه‌ های ستاره‌ ای با کیفیت آن‌ ها برای تماشای ستاره ها بهره‌مند شوید.

او همچنین توصیه می‌ کند یک پلانیسفر یا چرخه ستاره‌ یاب بخرید که یک دستگاه مقوایی یا پلاستیکی چند لایه با نقشه ستاره‌‌ ها و یک صفحه مدرج است و آن را می‌ چرخانید تا روی تاریخ و زمان درست برای تماشای ستاره ها تنظیم شود. سپس، می‌ توانید نقشه آن لحظه را ببینید.

یکی دیگر از ابزار ضروری برای تماشای ستاره ها، چراغ‌ قوه‌ ای با پرتو نور قرمز کم‌ نور است تا با استفاده از آن پلانیسفر یا نقشه ستاره را بدون از بین بردن انطباق به تاریکی، در تاریکی بخوانید. منظور از انطباق با تاریکی تنظیم شدن چشم‌ ها با نور کم است. در حالیکه تماشای ستاره ها زمان مناسبی برای کنار گذاشتن صفحه نمایش‌ ها است، برنامه‌ های متعددی وجود دارند که این تجربه را بهتر می‌ کنند.

فینبرگ می‌ گوید: «برنامه مورد علاقه من Sky Safari است ولی برنامه‌ های زیاد دیگر نیز وجود دارند که بعضی از آن‌ ها رایگان هستند. این برنامه‌ ها آسمان را از مکان دقیق شما در زمان فعلی (یا هر زمانی در گذشته یا آینده) و در هر جهتی که به آن نگاه کنید به منظور تماشی ستاره ها، نشان می‌ دهند. آن‌ ها می‌ توانند به شما بگویند که به کدام ستاره‌ ها و سیاره‌ ها نگاه می‌ کنید و اطلاعات زیادی درباره آن‌ ها، مانند فاصله و ویژگی‌ های فیزیکی، ارائه می‌ کنند.»

برای اطلاع از مقاله چرا تلسکوپ‌های هوشمند آینده عکاسی نجومی هستند؟ روی لینک کلیک کنید.

مهمانی ستاره ها

در حالیکه تماشای ستاره ها به‌ عنوان یک تجربه انفرادی فرصت برقراری ارتباط دوباره را با خود و طبیعت فراهم می‌ کند، گاهی تجربه تماشای ستاره ها و هیبت آسمان همراه با دیگران به همان اندازه لذت‌ بخش است.

فراید می‌ گوید: «خیلی وقت‌ ها، وسط زمستان تنها بیرون می‌ روم. نیمه‌ های شب خیلی سرد است و در مزرعه تنها هستم. تلسکوپم را راه‌ اندازی می‌ کنم و به چیزی که دوست دارم یعنی تماشای ستاره ها می پردازم. وقتی چیز جالبی می‌ بینیم، گاهی احساس می‌ کنم اگر شخص دیگری کنارم بود خیلی عالی می‌ شد. می‌ توانستم به آن‌ اشاره کنم تا در این تجربه شریک شویم. این فرصتی است که یک ستاره‌ شناس تنها از دست می‌دهد.»

یکی از راه‌ های آشنا شدن با افرادی که به تماشای ستاره ها علاقمند هستند، پیوستن به یک باشگاه نجوم مبتدی محلی است. فراید می‌ گوید: «وقتی به یک باشگاه ملحق می‌شوید، ناگهان ۶۰۰ همفکر پیدا می‌کنید که می‌توانید با آن‌ ها صمیمی شوید، معاشرت کنید، به تماشای ستاره ها بنشینید و درباره تمام شگفتی‌ هایی که در وهله اول شما را به سمت نجوم کشاندند، صحبت کنید.»

 

باشگاه‌ ها معمولا از گردهمایی‌ هایی که در آن اعضا برای تماشای ستاره ها یا مشاهده یک رویداد خاص مثل دنباله‌ دار نئووایز، دور هم جمع می‌ شوند حمایت می‌ کنند. همچنین، جامعه‌ ای را فراهم می‌ کنند که در آن می‌ توانید به‌ سرعت گروهی برای یک شب تماشای ستاره ها و همچنین سخنرانی‌ ها و کارگاه‌ های یادگیری از متخصصان ایجاد کنید، یک راه عالی برای گسترش دانش و دایره دوستان ستاره‌ دوست.

یکی روش جدیدتر تماشای دسته‌ جمعی ستاره ها، مهمانی ستاره است. در این مهمانی‌ ها، همه با تلسکوپ‌ های خود همزمان به ستاره ها نگاه می‌کنند. فراید می گوید: «مهمانی ستاره واقعا چیز ساده‌ای است. جای مناسبی را پیدا می‌ کنیم و اگر هوا خوب باشد، اعضا با تلسکوپ‌ های خود از راه می‌ رسند. اگر مهمانی ستاره عمومی باشد، خبر آن زود پخش می‌ شود و افراد زیادی می‌ آیند. آن‌ ها پشت تلسکوپ‌ ها صف می‌ کشند و به هر چیزی که در آن شب خاص دیده می‌ شود، نگاه می‌ کنند.»

دانلی می‌ گوید این مهمانی‌ ها ستاره‌ شناسان مبتدی را جذب می‌ کند که صرفا به آنچه در آسمان است، نگاه نمی‌ کنند. بلکه علاقمند به صحبت درباره مشکلات تجهیزات، لنزهای جدید، فیلترهای تلسکوپ جدید یا به رخ کشیدن دوربین جدید خود هستند. «مهمانی ستاره این فرصت را به آن‌ ها می‌ دهد تا درباره چیزهایی که دوست دارند صحبت کنند. بحث‌ها کاملا علمی ولی سرگرم‌کننده هستند.»

رصدخانه گریفیتس میزبان مهمانی‌ های ستاره‌ ای منظم با حضور متخصصان است که برای مزایای زیادی برای ستاره‌ شناسان مبتدی دارد. دانلی می‌ گوید: «علاوه‌ بر اخترشناسان مبتدی و حرفه‌ای و تلسکوپ‌ هایشان، عموم مردم را نیز داریم که از آن‌ ها دعوت شده است تا در این تجربه شریک شوند و از طریق تلسکوپ‌ به آسمان نگاه کنند و با افرادی که فوق‌ العاده مشتاق هستند، صحبت کنند. می‌ توانید یکی از ۲۵ یا ۳۰ تلسکوپ مختلف را انتخاب کنید، با هر کسی حرف بزنید و درباره آنچه می‌ بینید سوال بپرسید. این دورهمی فوق‌ العاده سرگرم‌کننده است.»

مزایای نگاه کردن به آسمان برای سلامت روان

دانلی معتقد است که هر نوع ارتباط با طبیعت، چه آسمان باشد، بیابان یا اقیانوس، برای روح حیاتی است. او عصر روز گذشته را تعریف کرد و گفت: «در انبار تصادفا باز مانده بود و بیرون رفتم تا آن را ببندم. فقط یک لحظه به آسمان نگاه کردم و مشتری و زحل دیدم و آرامش گرفتم. این منظره خیلی زیبا بود و محیط سرد و بکر و دوری که در آن بودم، انگار جزئی از این دنیای آشفته نبود.

از نظر عاطفی و روانی، تماشای آسمان به‌ طرز باورنکردنی آرام‌ بخش است. از زیبایی آسمان لذت ببرید. حتی اگر ستاره ها را نمی‌ شناسید، باز هم نمی‌ توانید منکر زیبایی آن‌ ها شوید.» وقتی به وسعت کیهان و این حقیقت که تریلیون‌ ها سیاره دیگر در آن وجود دارد فکر می‌ کنید، خیلی سخت است که خودمحور باشید.

«آلبرت انیشتین» می‌ گوید: «زیباترین چیزی که می‌ توانیم تجربه کنیم، اسرار‌آمیز است. آن‌ ها سرچشمه هنر و علم واقعی هستند. کسی که این احساس برایش غریبه است، یعنی نمی‌ تواند برای لحظه‌ ای تعجب کند و با شگفتی محسور شود، فرقی با مرده ندارد و چشمانش بسته است.» آسمان شب چنین شگفتی را القا می‌ کند و این حس شگفتی و آرامشی که هنگام رصد ستاره‌ ها احساس می‌ کنیم، ما را به انسان‌ های بهتری تبدیل می‌ کند.

مطالعه‌ ای که توسط دکتر «پال پیف»، عضو گروه روانشناسی و رفتار اجتماعی دانشگاه کالیفرنیا، ارواین انجام شد، نشان داد کسانی که حس شگفتی را تجربه کرده‌اند، از جمله نگاه کردن به آسمان شب، مردم را تشویق می‌ کنند تا منفعت‌ طلبی خود را کنار بگذارند تا آسایش دیگران بیشتر شود. به‌ عبارت دیگر، این حس به مردم کمک می‌ کند تا متوجه شوند که در مقیاس بزرگ کیهان چقدر کوچک هستند و در نتیجه، مهربانی و توجه آن‌ ها را نسبت به دیگران افزایش داد.

برای اطلاع از مقاله تلسکوپ شکستی یا بازتابی؟ روی لینک کلیک کنید.

حس شگفتی همچنین باعث تقویت تفکر خلاق و افزایش سخاوت و میل به کمک به دیگران می‌ شود. «لانی شیوتا»، دانشیار روانشناسی در دانشگاه ایالتی آریزونا، یک محقق برجسته درباره نحوه واکنش سیستم عصبی به حس شگفتی است.

تحقیقات او نشان داد که برخلاف سایر احساس‌ های مثبت که واکنش جنگ یا گریز را بر می انگیزند، شگفتی اثر معکوس دارد. این حس افراد را تشویق می‌ کند تا بمانند و کمک کنند. حس شگفتی به ما الهام می‌ بخشد که با یکدیگر بهتر رفتار کنیم و نگهبانان بهتری برای زمین باشیم.

دکتر فینبرگ می‌گوید: «وقتی به وسعت کیهان و این واقعیت فکر می‌ کنید که تریلیون‌ ها سیاره دیگر در آن وجود دارند، دیگر نمی‌ توانید خود محور باشید. مردم معمولا می‌ گویند که وسعت جهان باعث می‌شود احساس کوچکی و بی‌ اهمیتی کنند اما به نظر من این دیدگاه اشتباه است.

 

بله، جهان به‌ طور غیر قابل تصوری عظیم است ولی چشم‌ ها و ذهن ما می‌ توانند تا حدودی آن را درک کنند که قابل‌ توجه است. بنابراین، ما آنقدرها هم بی‌ اهمیت نیستیم. یعنی مسئولیت واقعی داریم تا مباشران خوبی برای خانه سیاره‌ ای خود باشیم.»

دانلی موافق است و می‌گوید: «این کار قشنگی است. وقتی شب‌ ها بیرون می‌ روم، حتی فقط برای دور انداختن زباله، آسمان و ستاره‌ ها آنجا هستند. آن‌ ها زیبا و آرامش‌ بخش هستند و حس می‌ کنم دوستانم را می‌ بینم.»

نتیجه

با وجود جنگ‌ ها و سیاست و هرج‌ و مرج دنیا، همچنان زیبایی‌ های زیادی در اطرافمان وجود دارد. کافی است چند لحظه به فراتر از زندگی روی زمین، آسمان بی‌ پایان، نگاه کنیم تا یادمان بیاید که بخشی از چیزی بزرگ‌ تر هستیم. همه ما بخشی از چیزی جادویی و شگفت‌انگیز هستیم. تنها کاری که باید انجام دهیم این است که به بالا نگاه کنیم.

اگر شما هم به دوست دارید به آسمان بالای سر خود به خوبی نگاه کنید می توانید با خرید تلسکوپ این رویا را محقق کنید. خرید تلسکوپ با بهترین قیمت و کیفیت در سایت موسسه طبیعت آسمان شب با بهترین قیمت و کیفیت به راحتی قابل انجام است. 

برای دانلود مقاله تماشای ستاره ها راهی جادویی برای فرار از دل‌ مشغولی‌ های زمینی روی لینک کلیک کنید.

 منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و تماشای ستاره ها راهی جادویی برای فرار از دل‌ مشغولی‌ های زمینی

بزرگ‌ ترین چیز در کیهان چیست؟

بزرگ‌ ترین موجودیت واحدی که دانشمندان در کیهان شناسایی کرده‌اند، ابرخوشه‌ای از کهکشان‌ ها به نام دیوار بزرگ هرکول-کورونا بوریلیس است. این ساختار به‌ قدری گسترده است که حدود ۱۰ میلیارد سال طول می‌کشد تا نور از یک طرف آن به طرف دیگر برسد. برای درک بزرگی این ساختار، به سن جهان فکر کنید که فقط ۱۳.۸ میلیارد سال است. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید تا با این غول جهان هستی و ویژگی‌ های آن بیشتر آشنا شوید.

منظور از بزرگ در فضا چیست؟

فضا از اجرام بزرگ و فواصل زیاد تشکیل شده است. زمین با محیطی حدود ۲۴۹۰۱ مایل (۴۰۰۷۵ کیلومتر) در خط استوا، برای ما بزرگ به‌ نظر می‌ رسد ولی در مقیاس کیهانی بسیار کوچک است. حتی در منظومه شمسی و کیهان، زمین در مقایسه با سیاره مشتری (که می‌ تواند بیش از ۱۳۰۰ زمین را در خود جا دهد) و خورشید (که بیش از یک میلیون زمین درون آن جا می‌ شود)، کوتوله‌ ای بیش نیست.

در حالیکه خورشید ما بزرگ به نظر می‌ رسد، در مقایسه با بزرگ‌ ترین ستاره‌ هایی که می‌ شناسیم حرفی برای گفتن ندارد. خورشید یک ستاره نوع جی یا یک کوتوله زرد است و اندازه تقریبا متوسطی در مقیاس کیهانی دارد.

بعضی از ستاره‌ های فراغول بسیار بسیار بزرگ‌ تر هستند. یکی از بزرگ‌ ترین ستاره‌ های شناخته‌ شده سپر یو وای (UY Scuti) است که بیش از ۱۷۰۰ خورشید را در خود جا می‌ دهد. اگر چه سپر یو وای قطر و محیط بسیار بزرگی دارد، جرم آن فقط ۳۰ برابر جرم خورشید است. حجم و جرم لزوما در فضا همبستگی ندارند.

اجرام بزرگ‌ تری که در فضا وجود دارند، سیاه‌ چاله‌ ها و به‌ ویژه سیاه‌ چاله‌ های کلان‌ جرم هستند که معمولا در مرکز یک کهکشان قرار دارند. مثلا، کهکشان راه شیری سیاه چاله‌ ای دارد که جرم آن حدود ۴ میلیون برابر خورشید است.

یکی از بزرگ‌ترین سیاه‌ چاله‌ های کلان‌ جرم که تا کنون کشف شده است در کهکشان NGC 4889 قرار دارد و جرم آن ۲۱ میلیارد برابر خورشید است. با این‌ حال، حتی عظیم‌ ترین سیاه‌ چاله‌ ها هم از لحاظ بزرگی خاص نیستند. زیرا این ساختار در کیهان بسیار فراوان است.

سحابی‌ ها یا ابرهای عظیم گازی که اغلب متراکم شده و به ستاره‌ های جدید تبدیل می‌شوند نیز اندازه‌ های بسیار بزرگی دارند. NGC 604 در کهکشان سه‌ گوش معمولا به‌ عنوان یکی از بزرگ‌ترین سحابی‌ ها در نظر گرفته می‌شود و عرض آن تقریبا ۱۵۲۰ سال نوری است.

 

کهکشان‌ ها مجموعه‌ ای از منظومه‌ های ستاره‌ ای و تمام چیزهای درون آن هستند: سیاهچاله‌ ها، سیاره‌ ها، ستاره‌ ها، سیارک‌ ها، دنباله‌ دارها، گاز، غبار و غیره.

اگر کهکشان راه شیری را به‌ عنوان یک جرم در نظر بگیریم، حدود ۱۰۰ هزار سال نوری وسعت دارد. دانشمندان نمی‌توانند بزرگ‌ترین کهکشان‌ ها در کیهان را اندازه‌ گیری کنند، زیرا آن‌ها مرزهای دقیقی ندارند. به‌ طور کلی، بزرگ‌ ترین کهکشان‌ هایی که در کیهان می‌ شناسیم میلیون‌ ها سال نوری وسعت دارند.

به‌ گفته ناسا، بزرگ‌ ترین کهکشان شناخته‌ شده که برای اولین بار در مطالعه‌ ای در سال ۱۹۹۰ در مجله ساینس توصیف شد، IC 1101 است که وسعت آن به ۴ میلیون سال نوری می‌رسد.

کهکشان‌ ها اغلب به‌ صورت گرانشی در گروه‌ هایی که خوشه‌ های کهکشانی نامیده می‌شوند، در کیهان به یکدیگر متصل هستند. مثلا کهکشان راه شیری بخشی از خوشه کهکشانی محلی است که از حدود دوجین کهکشان، از جمله کهکشان آندرومدا، تشکیل شده است.

در گذشته، ستاره‌ شناسان فکر می‌کردند این ساختارها بزرگ‌ترین چیزی هستند که در کیهان وجود دارند. در دهه ۱۹۸۰، دانشمندان متوجه شدند که چند خوشه کهکشانی می‌توانند توسط نیروی گرانش به هم وصل شوند و یک ابرخوشه بسازند. ابرخوشه‌ ها از بزرگ‌ ترین ساختارهای جهان محسوب می‌شوند.

برای اطلاع از مقاله چرا تلسکوپ‌های هوشمند آینده عکاسی نجومی هستند؟ روی لینک کلیک کنید.

دیوار بزرگ هرکول-کورونا بوریلیس چیست؟

در حال حاضر بهترین کاندید بزرگ‌ ترین ابرخوشه شناخته‌ شده در کیهان، دیوار بزرگ هرکول-کورونا بوریلیس است. با این‌ حال، ستاره‌ شناسان همچنان درباره این ساختار اختلاف‌نظر دارند.

در سال ۲۰۱۳، تیم تحقیقاتی به رهبری «ایستوان هوروات» از دانشگاه ملی خدمات عمومی در مجارستان، دیوار بزرگ هرکول-کورونا بوریلیس را در هفتمین سمپوزیوم انفجار پرتو گاما هانتسویل معرفی کرد. دانشمندان در حال مطالعه پدیده‌ کیهانی کوتاهی به‌ نام انفجارهای پرتو گاما بودند که به‌ عقیده اخترشناسان از ابرنواخترها یا ستاره‌های عظیمی که در پایان عمر خود منفجر می‌شوند، می‌آیند.

انفجارهای پرتو گاما نشانگر خوبی از مکان توده‌ های عظیم مواد در کیهان هستند، زیرا ستاره‌ های بزرگ تمایل دارند در فضاهای متراکم‌ تر جمع شوند. هوروات و همکارانش پرتوهای گامایی را پیدا کردند که در فاصله ۱۰ میلیارد سال نوری از ما در جهت صورت فلکی هرکول و تاج شمالی، متمرکز شده بودند.

با این‌ حال، نحوه شکل‌گیری این ساختار بزرگ همچنان یک معما است. به‌ گفته هوروات، به نظر می‌رسد که این ساختار برخلاف یکی از اصول کیهان‌شناسی یا نحوه شکل‌گیری و تکامل جهان است. این اصل می‌گوید که وقتی در مقیاس به‌ اندازه کافی بزرگ به ماده نگاه کنیم، باید همگن باشد. ولی این ابرخوشه همگن نیست.

 

«جان هاکیلا»، محقق ستاره‌ شناسی در کالج چارلستون در کارولینای جنوبی، در یک بیانیه مطبوعاتی در سال ۲۰۱۴ گفت: «من فکر می‌کردم وجود چنین ساختار عظیمی غیرممکن است. حتی به‌ عنوان نویسنده مشترک مقاله، هنوز شک دارم. احتمال بسیار کمی، بسیار کمتر از ۱درصد، وجود داشت که محققان چند پرتو گاما را در آن نقطه ببینند.»

او در ادامه گفت: «بنابراین، ما معتقدیم که این ساختار وجود دارد. ساختارهای دیگری نیز وجود دارند که به نظر می‌رسد همگنی جهانی را نقض می‌کنند. دو مورد از آن‌ها دیوار بزرگ اسلون و گروه بزرگ اختروش سترگ هستند. بنابراین، ممکن است موارد دیگری هم در کیهان وجود داشته باشند و بعضی از آن‌ها حتی بزرگ‌تر باشند. فقط زمان مشخص خواهد کرد.»

مقاله‌ای در سال ۲۰۲۰ که در مجله اطلاعیه‌های ماهانه انجمن پادشاهی اخترشناسی (MNRAS) چاپ شد، وجود دیوار بزرگ هرکول-کورونا بوریلیس را در بهترین حالت مشکوک خواند و اشاره کرد که ممکن است نتیجه یک خطای آماری در داده‌ های بسیار پیچیده باشد. در پاسخ، تیم اصلی که برای اولین بار وجود این ابرخوشه را پیشنهاد کرده بود، از یافته‌ های اصلی خود در مقاله‌ ای در سال ۲۰۲۰ در همان مجله حمایت کرد.

تلسکوپ دابسونی 10 اینچ سلسترون سری StarSense Explorer

آماده تجربه‌ای جدید با تلسکوپ هستید؟ با قابلیت‌های گوشی موبایل خود آسمان شب را رصد کنید. با تلسکوپ‌ های جدید 8 و 10 اینچی دابسونی سری StarSense Explorer شرکت سلسترون. تلسکوپ‌ هایی با دهانه بزرگ که ارتباط شما با آسمان شب را بسیار بهتر خواهند کرد.

با تکنولوژی جدید و انحصاری تلسکوپ‌های سری StarSense Explorer نیازی به آموزش ندارید و به راحتی می‌ توانید مکان سیاره‌ ها، ستاره‌ های دوتایی، خوشه‌ های ستاره‌ای، سحابی‌ ها و کهشکان‌ ها و سایر اجرام را پیدا کنید و البته همه اینها در همان شب اول رصد اماکن پذیر است.

تکنولوژی StarSense Explorer در کنار دهانه بزرگ در  این تلسکوپ‌ ها باعث می‌ شود تا تصاویری بسیار روشن با جزئیات بسیار خوب داشته باشید این تلسکوپ‌ های بازتابی دارای آینه‌ های بزرگ سهمی شکل  با پوشش XLT برای افزایش روشنایی و وضوح تصویر بالا هستند. تلسکوپ‌ ها روی پایه‌ های بسیار مستحکم دابسونی قرار دارند، پایه‌ ها، پیچ تنظیم برای بالانس ارتفاع تلسکوپ دارند و همچنین بلبرینگ تفلونی برای چرخش نرم دارند.

برای اطلاع از مقاله داغ ‌ترین جرم کیهان چیست؟ روی لینک کلیک کنید.

استفاده از تلسکوپ‌ های دابسونی «اِستارسنس» بسیار راحت است. ابتدا، گوشی موبایل را در جای مخصوص آن قرار دهید  و بعد اپلیکیشن StarSense Explorer را جرا کنید. برخلاف سایر اپلیکیشن‌ های نجومی،  اپلیکیش «استارسنس» از دوربین موبایل شما برای تشخیص آسمان شب و موقعیت اجرام آن بهره می‌ برد‎ و با تلسکوپ شما کاملا هم‌خط می‌ شود به این ترتیب موقعیت دقیق اجرام را در آسمان شب پیدا می‌ کند.

دستورالعملی بسیار ساده را انجام می‌ دهید و بلافاصله اپلیکیشن فهرستی از اجرام قابل مشاهده در آسمان شب را ایجاد می‌ کند یک جرم آسمانی را از این فهرست انتخاب کنید و با توجه به جهتی که صفحه نمایش نشان می‌ دهد، تلسکوپ را  بچرخانید. در حالیکه تلسکوپ را به سمت هدف حرکت می‌ دهید اپلیکیشن موقعیت جدید را مرتبا به روزرسانی می‌ کند وقتی دایره هدف‌گیری به رنگ سبز تغییر کرد هدف شما آماده رصد از پشت چشمی است.

اپلیکیشن  «STARSENSE EXPLORER»در هر جایی از جهان کار می‌ کند نیازی نیست تا گوشی شما آنتن داشته باشد برای همین چه در حیاط خانه خود باشید یا در جایی دور از شهر آسمان شب در اختیار شما است تا درون آن اکتشاف کنید.

 

ویژگی های کلیدی تلسکوپ‌های دابسونی سلسترون سری StarSense Explorer :

 قابلیت کنترل با موبایل و اپلیکیشن: استفاده از فناوری منحصربفرد و برنده جوایز جهانی  StarSense همراه با اپلیکیشن  مربوطه برای تعیین مکان اجرام آسمانی در زمان واقعی.

آینه اولیه سهمی شکل ۱۰ اینچی: آینه بزرگ ۱۰ اینچی (۲۵۰ میلی‌متری) با قابلیت جمع آوری نور و پوشش انحصاری XLT شرکت سلسترون با کمترین پراکندگی نوری باعث رسیدن به وضوح تصویر استثنایی می‌ شود.

پایه مستحکم به سبک دابسونی: مجهز به بلبرینگ های با قطر بالا و با حرکت و کنترل بسیار نرم و روان.

لوازم جانبی کاربردی و کامل: شامل چشمی 25 میلی متری Plössl، فوکوس کننده 2 اینچی کریفورد، داک تلفن هوشمند StarSense و موارد دیگر برای رصدهایی آموزنده و لذت بخش.

چه فردی مبتدی اما جدی باشید و یا یک ستاره شناس باتجربه، تلسکوپ دابسونی Celestron StarSense Explorer 10 ابزاری کاربرپسند است که رصدهایی دقیق ارائه می دهد. آینه ۲۵۰ میلیمتری بزرگ آن تضمین می کند که هر چه بیشتر درون اجرام آسمان شب بروید شگفتی‌های بیشتری کشف خواهید کرد.

آسمان شب را به شکلی متفاوت از گذشته تجربه کنید: با تکنولوژی جدید و کارآمد StarSense Explorer  جداول و نقشه‌های پیچیده اجرام آسمانی و یا برنامه‌ و اپلیکیشن‌های کامپیوتری نه چندان دقیق به چیزهایی مربوط به گذشته تبدیل می شوند. این تلسکوپ را راه اندازی کنید و در عرض چند دقیقه، با اطمینان در آسمان حرکت خواهید کرد. این برنامه به طور خودکار لیستی از اجرام قابل مشاهده در حال حاضر را ایجاد می کند و به شما امکان می دهد سیارات، سحابی ها، کهکشان ها، خوشه های ستاره ای و ستاره های دوتایی را به راحتی مشاهده کنید.

طراحی شده برای راحتی و قابلیت حمل: با وچود اندازه بزرگ، طراحی تلسکوپ به گونه‌ای است که امکان تنظیمات دقیق و فوکوس دقیق را فراهم می کند و این اطمینان را به شما می دهد که بیشترین بهره را از ساعات رصدی خود ببرید. با وجود آینه بزرگ، تلسکوپ همچنان قابل حمل است و به شما امکان می دهد آن را به مناطقی با آسمان تاریک ببرید تا مناظری شگفت داشته باشید.

عصر جدید تلسکوپ‌های دابسونی: شرکت سلسترون با تلسکوپ‌ های سری StarSense Explorer در واقع عصر جدیدی را در تلسکوپ‌ های دابسونی اعلام کرد و آنها را دوباره اختراع کرد. شرکت سلسترون سادگی یک دابسونی کلاسیک را با فناوری پیشرفته ترکیب کرده است. مانند این است که راهنمای تور شخصی خود را در آسمان شب داشته باشید که آماده است تا از باشکوه ترین اسرار جهان پرده برداری کند.

بزرگ‌ترین چیزها در کیهان چه هستند؟

منظومه شمسی در مقایسه با دیوار بزرگ هرکول-کورونا بوریلیس بسیار کوچک است و اجرام بزرگ آن عبارتند از:

• بزرگ‌ ترین سیاره: مشتری با قطر تقریبا ۸۸۸۴۶ مایل (۱۴۲۹۸۴ کیلومتر)، حدود ۱۱ برابر قطر زمین
• بزرگ‌ ترین قمر: گانیمد که دور مشتری می‌ چرخد، تقریبا ۳۲۷۳ مایل (۵۲۶۸ کیلومتر) قطر دارد و کمی بزرگ‌ تر از سیاره عطارد است.
• بلندترین کوه: کوه المپوس در مریخ با تقریبا ۱۵ مایل (۲۵ کیلومتر) ارتفاع، سه برابر ارتفاع کوه اورست روی زمین
• بزرگ‌ ترین دره:‌ دره مارینر در مریخ با بیش از ۱۸۶۵ مایل (۳ هزار کیلومتر) طول، ۳۷۰ مایل (۶۰۰ کیلومتر) عرض و ۵ مایل (۸ کیلومتر) عمق
• بزرگ‌ ترین دهانه: دشت اتوپیا در مریخ که قطر تخمینی آن ۲۰۵۰ مایل (۳۳۰۰ کیلومتر) است.، منطقه‌ ای که فضاپیمای وایکینگ ۲ در سال ۱۹۷۶ در آن فرود آمد.
• بزرگ‌ ترین سیارک: وستا با عرض ۳۳۰ مایل (۵۳۰ کیلومتر) واقع در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری
• بزرگ‌ ترین سیاره کوتوله: پلوتو بزرگ‌ترین سیاره کوتوله با قطر ۱۴۷۳ مایل (۲۳۷۰ کیلومتر) است. قبلا تصور می‌شد که پلوتو از سیاره کوتوله اریس کوچک‌تر است ولی اندازه‌ گیری‌ آن از نزدیک توسط فضاپیمای نیو هورایزنز در سال ۲۰۱۵، بزرگ‌ تر بودن آن را تایید کرد.

نتیجه

در این مقاله متوجه شدیم که کهکشان ما در این کیهان آنچنان که فکر می کردیم هم سیارات بزرگی ندارد. دیگر کهکشان های موجود در کیهان که کشف شده اند سیارات بزرگی دارند. دانشمندان توانسته اند با تلسکوپ بسیاری از این سیارات را تماشا کنند. شما هم اگر علاقه دارید سیارات و دیگر اجرام آسمانی در کیهان را ببینید می توانید با خرید تلسکوپ به این امر دست یابید. شما می توانید با مراجعه به سایت موسسه طبیعت آسمان شب با بهترین قیمت و کیفیت خرید تلسکوپ مد نظر خود را انجام دهید. 

برای دانلود مقاله بزرگ‌ ترین چیز در کیهان چیست؟ روی لینک کلیک کنید.

 منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و بزرگ‌ ترین چیز در کیهان چیست؟

۱۷ شاخه نجوم

نجوم یا اخترشناسی یک اصطلاح فراگیر است به مطالعه اجرام و پدیده‌های آسمانی گفته می‌شود. این علم به مطالعه هر چیزی که فراتر از جو زمین قرار دارد می‌پردازد و از مفاهیم فیزیک، زیست‌شناسی و زمین‌شناسی برای توضیح منشا و تکامل آن‌ها استفاده می‌کند.

نجوم چهار گرایش دارد که عبارتند ازک

• اخترفیزیک: به‌ کارگیری قوانین فیزیک در فضا
• اخترسنجی: نقشه‌برداری از اجرام آسمانی
• اخترزمین‌شناسی: بررسی سنگ‌ها، زمین و مواد موجود در فضا
• اخترزیست‌شناسی: جستجوی حیات در خارج از زمین

تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید تا با ۱۷ شاخه نجوم آشنا شوید.

اخترفیزیک در نجوم

اخترفیزیک اصول فیزیک را برای مطالعه پدیده‌ها و ساختارهای نجومی به‌کار می‌گیرد. همان‌طور که ژئوفیزیک علم فیزیک است، اخترفیزیک فرایندها و خواص فیزیکی ستاره‌ها، اجرام آسمانی و فضای اطراف آن‌ها را بررسی می‌کند.

کیهان‌شناسی با اخترفیزیک متفاوت است، زیرا تکامل و انبساط جهان را مطالعه می کند. مثلا، کیهان‌شناسان انتقال به تابش سرخ را مطالعه می‌کنند تا سرعت انبساط جهان را تخمین بزنند. طیف‌سنجی نحوه بازتاب، جذب و انتقال نور را بین ماده مطالعه می‌کند. در مقابل، نورسنجی میزان درخشندگی اجرام آسمانی را بر اساس خواص تابش الکترومغناطیسی بررسی می‌کند.

• اخترفیزیک: استفاده از قوانین فیزیک برای مطالعه ستاره‌ها و اجرام آسمانی
• کیهان‌شناسی: مطالعه نحوه ایجاد، تکامل و سرنوشت نهایی جهان
• طیف‌سنجی: مطالعه نحوه بازتاب، جذب و انتقال نور بین ماده
• نورسنجی: اندازه‌گیری میزان درخشندگی اجرام فضایی بر اساس تابش الکترومغناطیسی
• هلیوسیسمولوژی (لرزه‌شناسی خورشیدی): مطالعه ساختار داخلی خورشید با مشاهده ارتعاش‌های سطحی آن
• اخترلرزه‌شناسی: مطالعه ساختار داخلی ستاره‌ها با مشاهده نوسان نور آن‌ها

اخترلرزه‌شناسی ارتباط نزدیکی با هلیوسیسمولوژی دارد. هر دو ساختار درونی ستاره‌ها را با اندازه‌گیری تابش و نوسان‌های نور مطالعه می کنند، با این تفاوت که هلیوسیسمولوژی مختص خورشید است.

در نهایت، هلیوفیزیک یا فیزیک خورشید، تابش ثابت و دینامیکی خورشید را که بر محیط اطراف آن در فضا تاثیر می‌گذارد، مطالعه می‌کند. ماموریت‌های هلیوفیزیک مختلفی برای مطالعه آب‌ و هوای فضا، شراره‌های خورشیدی و جریان ثابت ذره‌های خورشیدی انجام شده است.

 

اخترسنجی

اخترشناسی به‌ جای فیزیک که حرکت را در فضا هدایت می‌کند، بر موقعیت دقیق اجرام آسمانی تمرکز دارد. این علم یک چارچوب مرجع برای حرکت ستاره‌ ها و سایر اجرام در فضا فراهم می‌کند. در همین راستا، سیاره‌ شناسی فراخورشیدی تعداد و مکان‌ سیاره‌های خارج از منظومه شمسی را فهرست می‌کند. این فهرست شامل تمام اقامتگاه‌های بالقوه برای حیات جدید خارج از زمین است.

علوم سیاره‌ای (سیاره‌شناسی) به نحوه تشکیل سیاره‌ها در منظومه‌ها، از جمله ترکیب و پویایی آن‌ها در طول زمان، می‌پردازد. این شاخه ارتباط نزدیکی با اختر زمین‌ شناسی دارد.

• اخترسنجی: مطالعه موقعیت مکانی و حرکت اجرام در فضا
• سیاره‌شناسی: مطالعه نحوه به‌ وجود آمدن سیاره‌ ها در سیستم‌های منظومه‌‌ای، از جمله ترکیب و پویایی آن‌ها در طول زمان.
• سیاره‌ شناسی فراخورشیدی: مطالعه تعداد و موقعیت سیاره‌ های خارج از منظومه شمسی

اختر زمین‌ شناسی

وقتی مریخ‌ نورد شروع به چرخیدن دور سیاره سرخ کرد، صخره‌ها و زمین‌شناسی آن را هدف قرار داد. همچنین، یکی از اهداف خاص آن گرفتن نمای نزدیک از ترکیب یا باستان‌ شناسی مریخ بود. اختر زمین‌ شناسی ارتباط بسیار نزدیکی با اگزوژئولوژی دارد. هر دو آن‌ها بر چگونگی ارتباط زمین‌ شناسی با اجرام آسمانی، مانند قمرها، سیارک‌ ها، شهاب سنگ‌ ها و دنباله‌ دارها متمرکز هستند.

در نهایت، ماه‌شناسی (سلنوگرافی) ویژگی‌های فیزیکی ماه را مطالعه می‌کند. این علم ویژگی‌های مختلفی را مانند دریاوار قمری، دهانه‌ها و رشته‌کوه‌های روی ماه، فهرست‌بندی می‌کند.

• اختر زمین‌شناسی: مطالعه زمین‌شناسی اجرام آسمانی مانند قمرها، سیارک‌ها، شهاب‌سنگ‌ها و دنباله‌دارها
• زمین‌شناسی مریخ: مطالعه ترکیب زمین‌شناسی مریخ
• ماه‌شناسی: مطالعه نحوه شکل‌گیری ویژگی‌ های فیزیکی روی ماه، مانند دریاوارها، دهانه‌ها و رشته‌کوه‌ها
• اگزوژئولوژی: مطالعه زمین‌شناسی اجرام آسمانی مانند قمرها، سیارک‌ها، شهاب‌سنگ‌ها و دنباله‌دارها

برای اطلاع از مقاله چرا تلسکوپ‌های هوشمند آینده عکاسی نجومی هستند؟ روی لینک کلیک کنید.

تلسکوپ 14 اینچ دابسونی اسکای‌واچر با لوله جمع شونده و مقر GoTo

تلسکوپ 14 اینچ دابسونی اسکای‌واچر با لوله جمع شونده و مقر GoTo از تلسکوپ‌های بزرگ برای ستاره‌شناسان آماتور به‌شمار می‌رود. این تلسکوپ دو تکه به دلیل جدا شدن لوله‌ی اپتیکی‌اش حجم بسیار کمی را در جابه‌جایی‌ها می‌گیرد. این تلسکوپ به سادگی بسته‌بندی شده و به سرعت نصب می‌شود و می‌توان برای جا به‌ جایی آن حتی از ماشین‌های سواری کوچک نیز استفاده کرد.

کیفیت اپتیکی بالای این تلسکوپ و قطر دهانه‌ی قابل توجه آن توان گردآوری نور و قدرت تفکیک بالایی به آن بخشیده است. همچنین دیافراگم پایین این تلسکوپ باعث افزایش میدان دید و سرعت ابزار میشود. پیچ تنظیم وضوح ریز فوکوسر با کیفیت کریفورد این ابزار ، امکان نصب چشمی میدان دید باز دو اینچ، پیچ قفل فوکوس از دیگر ویژگی‌های این تلسکوپ بزرگ است. این ابزار ویژه‌ی رصدگران جدی آسمان است.

کسانی که مشکل کمبود جا برای نگهداری یا جا به‌ جایی آن را دارند نیز از داشتن چنین تلسکوپ بزرگ و در عین حال جمع‌ و جور بسیار لذت خواهند برد.‌‌ شرکت کنندگان در رقابت‌های رصدی، جویندگان دنباله‌دارها، ابرنواخترها، گروه‌های رویت هلال ماه و ... از دیگر کاربران این تلسکوپ بزرگ هستند. این تلسکوپ به خاطر نسبت کانونی مناسب برای رصد اجرام اعماق آسمان بخصوص کهکشانها، سحابیها و خوشه های ستاره ای (با میدان دید باز) بسیار مناسب به نظر میرسد.

بزرگنمایی کم، رصدگر آسمان را قادر به دیدن اجرام اعماق آسمان با میدان دید زیاد و زیبایی بیشتر میکند. این تلسکوپ همچنین به رصدگران آسمان جزئیات اجرام منظومه شمسی را هم به خوبی نشان میدهد. پایه دابسونی، این اجازه را میدهد که با سرعت و سهولت به هر کجا آسمان که میخواهید بروید. این دابسونی مجهز به سیستم گوتو دارای اطلاعات بیش از 40000 جرم سماوی امکان رصدی بسیار راحت و آسوده را برای شما مهیا می کند. سیستم گوتوی این تلسکوپ به راحتی تنظیم شده و کلیه اجرام انتخاب شده را برای مدتی طولانی تعقیب میکند تا رصد گر نیاز به تنظیم مجدد تصویر در میدان دید را نداشته باشد.

 

ویژگی های تلسکوپ دابسونی اسکای واچر:

• تلسکوپ 14 اینچ دابسونی بازتابی با دهانه بسیار بزرگ ۳۵۵ میلی‌متری و فاصله کانونی ۱۶۰۰ میلی‌متر
• با توانایی رسیدن به حداکثر بزرگ‌نمایی ۷۱۰ برابر
• مقر موتور دارکامپیوتری گوتو GoTo با پایگاه داده‌ها شامل ۴۳ هزار جرم آسمانی و کنترلر دستی
•  قابلیت تغییر کنترل اتوماتیک GoTo به دستی و بالعکس بدون از دست دادن موقعیت 
• سیستم GoTo با دقت 5 دقیقه قوسی معادل ۰.۰۸۳ درجه در نقطه یابی اجرام آسمان شب
• مجهز به موتور با انکودر(شمارنده) بسیار دقیق با قابلیت شمارش ۱۶۲۰۰۰۰ در هر دور
• سرعت حرکت تلسکوپ 1x  تا 1000x – یک تا هزار برابر سریعتر از سرعت حرکت ظاهری ستارگان در آسمان شب
• با آینه بزرگ سهمی شکل با پوشش آلومینیوم-کوارتز Radiant Aluminum Quartz (RAQ)
• کیفیت اُپتیکی بالا – تصاویری بسیار روشن و شفاف بویژه در رصد ماه و سیارات
• با قابلیت نصب مستقیم دوربین دیجیتال DSLR
• تلسکوپ ۱۴ اینچ دابسونی اسکای‌واچر با مقر بسیار مستحکم سمتی‌-ارتفاعی
• همراه با دوچشمی 25 و 10 میلی‌متر – بزرگ‌نمایی ۶۶ و ۱۶۵ برابر
• گردآوری نور بسیار بالا- ۲۵۷۰ برابر چشم انسان و ۳۶ درصد بیشتر از مدل ۱۲ اینچ
• فوکوسر بسیار دقیق و نرم کریفورد با قابلیت نصب چشمی‌های ۲ اینچ و ۱.۲۵ اینچ
• مناسب برای رصدگران مبتدی، متوسط و حرفه‌ای
• ایده‌آل برای رصد ماه و سیارات منظومه شمسی و مناسب اجرام اعماق آسمان
• تلسکوپ دابسونی ۱۴ اینچ اسکای واچر مجهز به جوینده 50×9
• نصب و راه اندازه سریع و آسان – بسیار مناسب مدارس، آموزشگاهها و رصدخانه‌های کوچک
• قابلیت جدا شدن لوله از پایه برای حمل و جابجایی ساده‌تر
• مجهز به لوله جمع شوند به طول ۹۷ تا ۱۵۱ سانتی‌متر و وزن ۲۳ کیلوگرم

 

اخترزیست‌شناسی

اخترزیست‌شناسی شامل جستجوی حیات خارج از زمین است و چند سوال را مطرح می‌کند: منشا و تکامل زندگی چیست؟ آیا حیات در سیاره‌های دیگر وجود دارد؟ کدام محیط‌ ها از حیات پشتیبانی می‌کنند؟ اگر می‌خواهید احتمال وجود حیات را در فضا اندازه‌گیری کنید، اخترزیست‌شناسی شرایط سیاره‌ای را برای حیات در نظر می‌گیرد. همچنین، تکامل اولیه حیات و عوامل زیست‌شناختی و محیطی لازم را برای پیشبرد حیات تعیین می‌کند.

در نهایت، اخترزیست‌شناسی از اخترشیمی برای درک بهتر مواد موجود در اجرام آسمانی، ستاره‌ها و فضای بین‌ستاره‌ای استفاده می‌کند. مشاهده مولکول‌ها در فضا به ما کمک می‌کند شرایط فیزیکی آنچه را که در زمین کنونی به آن عادت کرده‌ایم، بهتر درک کنیم.

• اخترزیست‌شناسی: مطالعه نحوه تکامل حیات (از جمله موجودات فرازمینی) در جهان، منشا و سرنوشت آن
• اگزوبیولوژی: مطالعه احتمال وجود حیات و محل آن در فضا
• اخترشیمی: مطالعه مواد موجود در اجرام آسمانی، ستاره‌ها و فضای بین‌ستاره‌ای

نتیجه

بنابراین علم نجوم با تمام این شاخه هایی که دارد به مطالعه در مورد فضای پیرامون زمین می پردازد. همچنین نجوم در حال جست و جوی جایی قابل سکونت در فضا نیز است. نجوم مطالعاتی انجام می دهد برای بهتر شدن زندگی و مطالعه دقیق چگونگی بوجود آمدن این دنیا. نجوم بوسیله تلسکوپ توانسته به بسیاری از این مسائل تا حدودی نزدیک شود. شما هم اگر به علم نجوم علاقمند هستید کافیست خرید تلسکوپ را انجام دهید و با شگفتی های آسمان بهتر آشنا شوید. اگر شما نجوم را دوست دارید کافیست به سایت موسسه طبیعت آسمان شب برای خرید تلسکوپ مراجعه کنید و تلسکوپ مد نظر خود را با بهترین قیمت و کیفیت به دست آورید. 

برای دانلود مقاله ۱۷ شاخه نجوم روی لینک کلیک کنید.

 ‏منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و ۱۷ شاخه نجوم