انتخاب دوربین دوچشمی برای نجوم

وقتی کودک بودیم، بسیاری از کتاب‌های مشهور نجوم آن زمان توصیه می‌کردند که با دوربین دوچشمی شروع کنیم. من این دوربین‌ها را امتحان کردم ولی خیلی زود به تلسکوپ جذب شدم. در حقیقت، تنها در سال‌های اخیر از دوربین‌های دوچشمی دستی برای مطالعه نجوم استفاده کرده‌ام و از آن لذت برده‌ام.

شکی نیست که زیر یک آسمان پرستاره تاریک، ستاره‌شناسی با یک جفت دوربین دوچشمی دستی ساده یکی از لذت‌بخش‌ترین راه‌ها برای لذت بردن از این علم است، یعنی ساده و بی‌دردسر. اگر به‌جای چشم غیرمسلح از دوربین دوچشمی استفاده کنید، زیبایی کل آسمان را بهتر درک خواهید کرد. سوال این است که کدام دوربین دوچشمی را باید انتخاب کنید؟

پاسخ این سوال تا حدودی دشوار است و در انجمن‌های آنلاین مطالب زیادی درباره آن نوشته شده است. بعضی از آ‌‌ن‌ها توصیه‌های خوبی ارائه می‌کنند و بعضی دیگر کاملا به‌ درد نخور هستند. با ما همراه باشید تا با نکاتی که باید هنگام انتخاب دوربین دوچشمی دستی برای نجوم در نظر بگیرید، آشنا شوید.

دوربین دوچشمی برای نجوم

بیشتر دوربین‌های دوچشمی دستی برای تماشای پرنده‌ها طراحی شده‌اند نه نجوم. یک دوربین دوچشمی پرنده‌نگر خوب معمولا برای مطالعه نجوم نیز خوب است، ولی در بعضی موارد ویژگی‌های ضروری متفاوت هستند. مثلا بسیاری از دوربین‌های دوچشمی پرنده‌نگر، ضدآب هستند ولی این ویژگی برای نجوم ضروری نیست (اگرچه اگر دوربین را به‌ طور تصادفی روی چمن خیس بگذارید، ممکن است ضروری باشد).

یک دوربین دوچشمی پرنده‌نگر خوب نیاز به فوکوس سریع دارد، ولی این ویژگی نیز برای نجوم ضروری نیست. برای استفاده در روز به‌ ندرت عدسی شیئی بزرگ‌تر از ۳۰ تا ۴۰ میلی‌متر نیاز دارید. عدسی بزرگ‌تر صرفا هدر می‌رود، زیرا مردمک چشم منقبض می‌شود و عدسی بزرگ‌تر را می‌پوشاند (تیره می‌کند).

با این‌ حال، هنگام ستاره‌شناسی در تاریکی شب، مردمک چشم بزرگ‌تر می‌شود. بنابراین می‌توانید از نور اضافی جمع‌آوری‌شده توسط عدسی بزرگ‌تر بهره‌مند شوید. اما دوربین دوچشمی برای نجوم چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟

 

1. اندازه عدسی

برای شروع، دو ویژگی اصلی دوربین دوچشمی را در نظر می‌گیریم، یعنی اندازه عدسی شیئی و بزرگنمایی. اندازه‌ دوربین‌های دوچشمی معمولا به‌ عنوان بزرگنمایی ضربدر اندازه عدسی شیئی بر حسب میلی‌متر عنوان می‌شود. مثلا ۵۰ × ۱۰ به‌ معنای لنز ۵۰ میلی‌متری با بزرگ‌نمایی ده برابر است. دوربین‌های دوچشمی دستی در اندازه‌های مختلف بین ۲۰ × ۸ و ۶۰ × ۲۰ عرضه می‌شوند.

غیر از نگاه کردن به ماه، هیچ دوربین دوچشمی با عدسی‌ کوچک‌تر از ۳۰ میلی‌متر برای نجوم کاربرد زیادی ندارد و ۴۰ تا ۵۰ میلی‌متر بهتر است. عدسی‌های در محدوده ۵۰ تا ۶۰ میلی‌متر ممکن است دوربین دوچشمی را به‌ قدری سنگین کنند که نگه داشتن طولانی مدت آن سخت شود. با این‌ حال، از نظر فراهم کردن تصاویر روشن‌تر و ستاره‌ها و سحابی‌های کم‌نورتری که می‌توانید ببینید، ارزشش را دارد.

قدرت جمع‌آوری نور تابعی از مساحت عدسی است. بنابراین عدسی ۵۶ میلی‌متری (تقریبا بزرگ‌ترین عدسی که در دوربین‌های دوچشمی دستی وجود دارد)، دو برابر بیشتر از عدسی ۴۰ میلی‌متری نور را جمع‌آوری می‌کند.

2. قدرت

از نظر بزرگنمایی، ×۷ قدرت توصیه‌شده برای نجوم بود و یک دوربین دوچشمی خوب با این بزرگنمایی تصویر گسترده و ثابتی را فراهم می‌کند. در آسمان‌ مدرن آلوده به نور امروزی، بزرگنمایی ×۷ و حتی ×۸ کافی نیست و روشنایی آسمان ناشی از نورهای شهری را برجسته‌تر می‌کند، مگر اینکه در جای بسیار تاریکی زندگی کنید.

این توان پایین همچنین یافتن اجرام کوچک‌تر در اعماق آسمان مثل سحابی‌ها و خوشه‌های کروی را که به‌ راحتی با بزرگنمایی ۱۲ برابر پیدا می‌شوند، دشوار می‌کند. بزرگنمایی ۱۰ برابر و بالاتر تصویر بسیار دقیق‌تری از ماه را ارائه می‌کنند.

بزرگنمایی ۱۲ برابر حداکثر قدرتی است که بیشتر افراد می‌توانند بدون لرزش‌هایی که باعث تار شدن تصویر می‌شوند، به‌ راحتی استفاده کنند. اگر دست قوی و ثابتی دارید یا می‌توانید به دیوار یا ماشین تکیه دهید، شاید بتوانید بدون مشکل از دوربین با بزرگنمایی ۱۵ برابر استفاده کنید. هر دستگاهی با بزرگنمایی بالاتر از ۱۵ برابر نیاز به نوعی نصب دارد.

به‌ طور خلاصه، ۵۰ × ۱۰ گزینه ایده‌آل برای افراد مبتدی است. با گذشت زمان ممکن است متوجه شوید که تلاش بیشتر برای استفاده از ۵۰ × ۱۲ یا ۵۶ × ۱۵، برای دیدن تصاویر واضح‌تر ارزشش را دارد.

برای اطلاع از مقاله خورشید چقدر داغ است؟ روی لینک کلیک کنید.

3. مردمک خروجی

اندازه مردمک خروجی یک دوربین دوچشمی، تصویر گرد کوچک و روشن از شیئی که در چشمی می‌بینید، صرفا اندازه عدسی تقسیم بر قدرت است.

بنابراین، در یک دوربین ۵۰ × ۷ (اندازه‌ای که در بیشتر کتاب‌های قدیمی توصیه شده است)، قطر مردمک خروجی حدود ۷ میلی‌متر است. این یک مشکل است، زیرا فقط مردمک افراد جوان می‌تواند به این اندازه باز شود. مردمک افراد مسن معمولا بین ۵ تا ۶ میلی‌متر باز می‌شود. بنابراین، اگر بالای چهل سال هستید و دوربین ۵۰ × ۷ را بخرید، عملا دیافراگم را هدر می‌دهید. تصویر دوربین دوچشمی ۴۰ × ۷ به‌ همان اندازه روشن به‌نظر می‌رسد.

4. میدان دید

میدان دید بزرگ‌تر قطعا بهتر است (۶۰ درجه یا بیشتر)، ولی از میدان‌ دید بسیار گسترده اجتناب کنید. زیرا اغلب اعوجاج زیادی در لبه‌ها مشاهده خواهید کرد. بعضی از دوربین‌های دوچشمی پرنده‌نگر کمی انحنای میدان دید دارند تا حرکت پانورامایی راحت‌تر شود. این ویژگی برای نجوم ایده‌آل نیست، زیرا میدان دید صاف تماشای اجرام دورتر را مثل میدان‌های ستاره‌ای رضایت‌بخش‌تر می‌کند.

میدان دید باریک صاف روشن برای نجوم بهتر از میدان دید منحنی گسترده و کم‌نور است. با این‌ حال، در نظر داشته باشید که بزرگنمایی زیاد و میدان دید خیلی کوچک ممکن است تصویر بسیار کوچکی از آسمان را نشان دهد و پیدا کردن اجرام را سخت کند.

در مجموع، میدان دید متوسط حدود ۶ درجه در یک دوربین دوچشمی با بزرگنمایی ۱۰ برابر، برای نجوم بهترین گزینه است. بعضی از مدل‌های ویژه، مثل EL سواروسکی ۵۰ × ۱۲ میدان دید بزرگ‌تری دارند ولی همچنان نمای گسترده و اصلاح‌شده‌ای از کل میدان فراهم می‌کنند.

 

5. فاصله راحتی چشم

تسکین چشم میزان فاصله پشت عدسی چشمی است که تصویر در آن شکل می‌گیرد. تسکین چشم کوتاه به این معنی است که باید چشم‌تان را به عدسی چشمی بچسبانید. این نقطه ضعف بسیاری از دوربین‌های دوچشمی قدیمی با چشمی ساده (نوع کلنر) است. اگر از عینک استفاده می‌کنید، باید دوربینی با فاصله راحتی چشم مناسب انتخاب کنید. برای افراد عینکی، فاصله راحتی چشم ۱۴ میلی‌متری حداقل و ۱۶ میلی‌متری بهتر است.

توصیه می‌کنیم قبل از خرید دوربین دوچشمی آن را امتحان کنید، به‌ ویژه در رابطه با فاصله راحتی چشم، اندازه یک میلی‌متر ظاهرا بین تولیدکنندگان مختلف بسیار متفاوت است! دوربین‌های دوچشمی با فاصله راحتی چشم زیاد به کاپ چشمی نیاز دارند تا افراد عینکی (کاپ بسته‌شده) و غیرعینکی (کاپ بازشده) بتوانند به‌ راحتی از آن‌ها استفاده کنند. استفاده از کاپ‌های چشمی قابل‌تنظیم با دکمه بسیار ساده‌تر از نوع قدیمی تاشو لاستیکی است.

6. کیفیت تصویر

کیفیت تصویر خوب بسیار مهم است. یک آزمایش آسان برای سنجش کیفیت کلی مشابه تلسکوپ‌ها، فوکوس است. بهترین فوکوس باید به‌ راحتی قابل‌دستیابی، واضح و مشخص باشد. اگر مدام برای فوکوس کردن مشکل دارید، بهتر است یک دوربین دیگر بخرید.

دوربین‌های دوچشمی مدرن باید پوشش چندلایه داشته باشند. لایه‌های بیشتر باعث می‌شود نور بسیار بیشتری به چشم منتقل شود و این تفاوت زیادی برای نجوم ایجاد می‌کند.

یک نور روشن را روی عدسی منعکس کنید. انعکاس باید بنفش یا سبز کم‌رنگ به‌ نظر برسد و بهترین پوشش‌ها باعث می‌شوند لنزها تقریبا ناپدید شوند. حالا داخل لوله‌ها را نگاه کنید. بهترین دوربین‌ها شیارهای تیغه‌ای یا رنگ مشکی بسیار مات دارند تا بازتاب‌های ناخواسته را حذف کنند.

دوربین دوچشمی را به سمت یک منبع نور قوی مثل چراغ خیابان یا ماه بگیرید تا بازتاب‌های داخلی را که آزاردهنده هستند و کنتراست را کاهش می‌دهند، بررسی کنید. اگر تصویر رنگ‌پریده شد یا بازتاب‌های قوی (ارواح) ظاهر شدند، دوربین دیگری را تست کنید.

تست «مشتری» هم به انتخاب دوربین مناسب کمک می‌کند. روی یک سیاره روشن فوکوس کنید. در این حالت باید یک دیسک کوچک کاملا مشخص با پراکندگی یا پخش نور کم ببینید. هر چیز دیگر به این معنی است که دوربین دوچشمی بی‌کیفیت است. بسیاری از دوربین‌های دوچشمی که در طول روز خوب به‌ نظر می‌رسند، در این آزمایش مردود می‌شوند.

اعوجاج رنگی (CA، کج‌نمایی رنگ پیرامون اجسام روشن)‌ به این دلیل رخ می‌دهد که لنزها همه رنگ‌ها را به یک فوکوس نمی‌رسانند. در طول روز می‌توانید با فوکوس کردن روی چیزی با کنتراست بالا (مثل شاخه‌های درخت با پس‌زمینه آسمان روشن) این موضوع را بررسی کنید و دنبال حاشیه‌های بنفش یا سبز بگردید.

بیشتر دوربین‌های دوچشمی CA متوسطی دارند و این مشکل بزرگی برای نجوم نیست. اعوجاج رنگی وقتی مشکل‌زا است که شدید باشد یا دوست داشته باشید به ماه نگاه کنید ولی ام رنگ‌های کاذب بسیار روشن خوشایند نباشند. در نهایت از دوربین‌های دوچشمی زوم اجتناب کنید، زیرا معمولا از نظر کیفیت تصویر ضعیف هستند (به‌استثنای دوربین‌های دوچشمیDuovid لایکا).

دوربین کج بین و راست بین

دوربین‌های دوچشمی‌ها ساختار و طرح‌های مختلفی دارند، ولی در کل به دو نوع اصلی کج بین و راست بین تقسیم می‌شوند. (همه دوربین‌های دوچشمی به‌ غیر از عینک‌های ساده برای تماشای اپرا منشورهایی دارند که تصویر را به سمت بالا می‌چرخانند). دوربین‌های دوچشمی راست بین با لوله‌های صاف مدرن‌تر هستند. در مقابل، دوربین‌های کج بین با داشتن شانه نوع سنتی هستند.

مزیت دوربین‌های دوچشمی راست بین این است که معمولا کوچک‌تر هستند و نگه داشتن آن‌ها در دست راحت است. علاوه‌ بر این، فوکوس داخلی دارند و در نتیجه راحت‌تر می‌توان آن‌ها را ضدآب کرد.

قبل از اینکه یک دوربین دوچشمی راست بین بخرید، این نکته را در نظر داشته باشید که برای کیفیت تصویر موردنظرتان، باید دو برابر دوربین‌های کج بین هزینه کنید و هیچ دوربین دوچشمی راست بین ارزان‌قیمتی خوب نخواهد بود. بنابراین، برای نجوم نیازی به دوربین‌های دوچشمی راست بین ندارید!

منظور این نیست که یک دوربین دوچشمی راست بین با کیفیت مثل زایس، لایکا، نیکون، سواروفسکی و غیره برای نجوم خوب نیست، بلکه دوربین‌های کج بین باکیفیت به همین اندازه خوب و ارزان‌تر هستند. مشکل این است که در حال حاضر تعداد بسیار کمی از دوربین‌های دوچشمی کج بین با کیفیت بالا ساخته می‌شوند.

کدام برند و مدل را انتخاب کنیم: ارزان و ساده یا با کیفیت بالا؟

اولین چیزی که باید درک کنید این است که تقریبا هیچ برندی دوربین دوچشمی دستی با کیفیت بالا مخصوص ستاره‌شناسان نمی‌سازد. دوربین‌های دوچشمی کوچک‌تر برای تماشای طبیعت و پرنده‌‌ها طراحی شده‌اند و دوربین‌های بزرگ‌تر تقریبا منحصرا برای شکار هستند.

هرچقدر برای دوربین‌ دوچشمی هزینه کنید، همان‌قدر کیفیت دریافت می‌کنید. دوربین‌های راست بین قدرتمند (بزرگنمایی بیش از ۱۰ برابر) تولیدکنندگان برتر (زایس، نیکون، لایکا، سواروفسکی) برای نجوم معمولی عالی هستند، ولی قیمت بالایی دارند.

با این‌ حال، با این دوربین‌ها تقریبا همه چیز را به‌ دست خواهید آورد. یعنی وزن سبک، تصاویر درخشان و واضح با میدان دید نسبتا وسیع، کاملا ضدآب و فاصله راحتی چشم زیاد همراه با کاپ‌های چشمی با سیستم چرخش و تثبیت برای استفاده آسان با عینک.

در واقع، اگر به دوربین‌های دوچشمی ارزان‌تر عادت کرده‌اید ولی خیلی به آن‌ها علاقه ندارید، تصاویر معرکه این مدل‌ها واقعا شگفت‌زده‌تان خواهد کرد! اگر نمی‌توانید بیشتر از هزار پوند برای خرید یک جفت دوربین دوچشمی هزینه کنید و به ساختار بادوام و ضدآب مدل‌های خاص راست بین نیاز ندارید، یک دوربین دوچشمی کج بین خوب بخرید.

در تئوری و عمل، حتی بهترین راست بین‌ها شفافیت و انتقال نور بهترین کج بین‌ها را ندارند (مدل‌های منشور abbe زایس استثنا هستند). بنابراین، لازم نیست از نظر کیفیت تصویر ضرر کنید. مشکل این است که دوربین‌های دوچشمی کج بین خیلی خوب زیادی وجود ندارد، زیرا بیشتر شکارچی‌ها و پرنده‌شناسان علاقه‌مند به ساختار ضدآب و طراحی باریک دوربین‌های راست بین هستند.

احتمالا بهترین دوربین‌های دوچشمی کج بین کوچک، سری Superior E نیکون هستند که از نظر تصویری و مکانیکی عالی‌اند، ولی ضد آب نیستند. این دوربین‌ها در اندازه‌های ۳۲ × ۸، ۴۲ × ۱۰ و ۵۰ × ۱۲ عرضه می‌شوند. اندازه‌های بزرگ‌تر برای کاربرد نجومی مناسب هستند.

از طرف دیگر، 10x50 FMT-SX و FMTR-SX فوجینون (R به معنی روکش پلاستیکی است و غیر از آن هیچ تفاوتی بین این دو مدل وجود ندارد) کیفیت عالی دارند و ضدآب هستند، ولی در مقایسه با دوربین‌های نیکون وزن بیشتری دارند.

  

دوربین دوچشمی تثبیت‌کننده تصویر (IS)

بزرگ‌ترین محدودیت دوربین‌های دوچشمی دستی تکان‌های بدن است،‌ حتی اگر آن‌ها را محکم نگه دارید. دوربین‌های دوچشمی تثبیت‌کننده تصویر (I.S.) اواسط دهه ۹۰ وارد بازار شدند. این دوربین‌ها مدل‌های مختلفی دارند، مثلا مدل‌های غیرفعال شامل منشورهای معلق و بدون نیاز به باتری (زایس ۶۰ × ۲۰)، مدل‌های ژیروسکوپی تثبیت‌شده (فوجینون) و مدل‌هایی که از رایانه برای کنترل منشورهای ویژه‌ای استفاده می‌کنند (کانن) که مسیر نور را در هر میلی‌ثانیه تنظیم می‌کنند. محبوب‌ترین برند در حال حاضر کانن است.

کانن ۳۰ × ۱۰ واقعا برای نجوم خوب است. کافی است دکمه بالای دوربین را فشار دهید تا چند ثانیه بعد تصویر ثابت شود و وضوح به‌ طور چشمگیری بهبود پیدا کند. استفاده از این مدل واقعا به‌ همین سادگی است. حتی مدل ۳۰ × ۱۰ جزئیات بیشتری را نسبت به دوربین‌های دوچشمی تثبیت‌نشده نشان می‌دهد، ولی نور آن در مقایسه با مدل ۴۲ × ۱۰ کمتر است.

با این‌ حال، مدل ۵۰ × ۱۸ هنگام استفاده چند نقص عجیب دارد. مثلا فوکوس لحظه به لحظه به‌ صورت جزئی تغییر می‌کند، اگر چه سطح جزئیات ارائه‌ شده توسط این مدل شگفت‌انگیز است.

ده نکته مهم برای انتخاب دوربین دوچشمی برای نجوم

• قدرت: ۱۲-۱۰ (۱۸-۱۵ با پشتیبانی یا S.)
• دیافراگم ۴۰ تا ۶۰ میلی‌متر
• وزن: کمتر از هزار گرم بهترین حالت است، مگر اینکه زور زیادی داشته باشید. ۱۵۰۰ گرم را حداکثر مطلق در نظر بگیرید.
• فاصله راحتی چشم: حداقل ۱۴ میلی‌متر برای افراد عینکی ولی ۱۶ میلی‌متر بهتر است.
• کاپ چشمی با سیستم توقف با کلیک راحت‌تر از نوع تاشو است.
• همیشه دنبال پوشش چندلایه کامل باشید،‌ زیرا تصویر بسیار روشن‌تری را ارائه می‌دهند. از دوربین‌های دوچشمی ساخته‌شده قبل از اواسط دهه هشتاد اجتناب کنید، زیرا پوشش تک‌لایه دارند.
• مطمئن شوید دوربین راست بینی که می‌خرید phase coatings داشته باشد. دوربین‌های کج بین نیازی به آن‌ ندارند.
• دوربین‌های دوچشمی راست بین با کیفیت مشابه همیشه گران‌تر از دوربین‌های کج بین هستند. بنابراین، مدل ارزان نخرید. اگر بودجه محدود دارید، دوربین کج بین بخرید.
• زوم نخرید (دوربین‌های دوچشمی لایکا با قدرت دوبرابر استثنا هستند).
• قبل از خرید حتما دوربین را امتحان کنید، زیرا راحتی در دست گرفتن و فاصله راحتی چشم مناسب برای هر فردی متفاوت است.

در نهایت، یکی از بهترین دوربین‌های دوچشمی برای نجوم نیکون SE 12 × 50 است. اگرچه تولید این مدل متوقف شده است، شاید بتوانید آن را پیدا کنید.

برای اطلاع از مقاله انواع مختلف میکروسکوپ و کاربرد هر کدام چیست؟ روی لینک کلیک کنید.

نتیجه

در این مقاله اطلاعاتی در مورد دوربین های دوچشمی که مناسب مطالعه نجوم هستند را در اختیار شما قرار دادیم. حتی بهترین دوربین دوچشمی مناسب نجوم را به شما معرفی کردیم و اگر شما قصد خرید دوربین دوچشمی و خرید تلسکوپ دارید می توانید به سایت موسسه طبیعت آسمان شب مراجعه کنید. خرید تلسکوپ و خرید دوربین دوچشمی با بهترین قیمت و بهترین کیفیت را در سایت ما تجربه کنید.

برای دانلود مقاله انتخاب دوربین دوچشمی برای نجوم روی لینک کلیک کنید.

 منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و انتخاب دوربین دوچشمی برای نجوم

مقایسه دوربین تک چشمی و دو چشمی

تفاوت اصلی دوربین‌های دو چشمی و تک چشمی کاملا واضح است. دوربین‌های دوچشمی دو لوله دید دارند، در حالیکه دوربین تک چشمی فقط یک لوله دارد. سوال این است که کدام بهتر است؟ در این مقاله تفاوت‌های کلیدی دوربین‌های تک ‌چشمی و دو چشمی و مزایا و معایب هرکدام را بررسی می‌کنیم. بنابراین با ما همراه باشید.

دوربین تک چشمی

دوربین تک چشمی در اصل یک دوربین دو چشمی است که از وسط نصف شده است.

1. کاربرد

دوربین‌های تک ‌چشمی کوچک‌تر و سبک‌تر از دوربین‌های دو چشمی سنتی هستند. بنابراین، حمل آن‌ها راحت‌تر است. همچنین احتمال کمتری دارد به جایی برخورد کنند و آسیب ببینند. بیشتر دوربین‌های تک چشمی بسیار سبک هستند و می‌توانید به‌ راحتی آن‌ها را از گردنتان آویزان کنید. اگرچه بسیاری از دوربین‌های دو چشمی نیز بند دارند، به‌ دلیل وزن بالا در طولانی مدت باعث آسیب می‌شوند.

  

2. لنز و منشور

لنز و مکانیسم دید دوربین یک چشمی معمولا طراحی منشوری Porro prism است. این طرح بر اساس اصل عدسی منحنی که با منشور عمل می‌کند، کار می‌کند. لنز این دوربین‌ها برای گرفتن نور از فواصل دور و تقویت آن طراحی شده است. در مقابل، منشور تصویر را می‌گیرد و آن را معکوس می‌کند. این دو مکانیسم به‌ طور کلی گران‌ترین قسمت دوربین هستند. به‌ همین دلیل است که دوربین تک چشمی تقریبا همیشه ارزان‌تر از دو چشمی است.

3. بزرگنمایی

وقتی صحبت از بزرگنمایی می‌شود، دوربین‌های تک چشمی و دو چشمی تقریبا برابر هستند. اگر چه دوربین تک چشمی نصف یک دوربین دو چشمی است، نگاه کردن به اجسام بزرگ‌شده از یک لوله منفرد مزایای خاص خود را دارد. استفاده طولانی مدت از دوربین تک چشمی فشار بیشتری به چشم‌ها وارد می‌کند. وقتی بزرگنمایی یک چشم با دوربین بیشتر می‌شود و چشم دیگر عادی می‌بیند، به‌ سرعت خسته خواهید شد. به‌ همین دلیل است که دوربین‌های تک چشمی برای مشاهده سریع و لحظه‌ای مناسب‌تر هستند.

4. میدان دید

نمی‌توانیم منکر برتری دوربین دو چشمی در میدان دید شویم. لوله‌های دید دوقلو امکان دید وسیع‌تری را فراهم می‌کنند. با این‌ حال، دوربین‌های تک چشمی مزیت خاصی در موقعیت‌های دید در شب دارند.

وقتی فقط از یک چشم برای عملیات دید در شب استفاده کنید، دید طبیعی در شب را کاملا از دست نمی‌دهید. چشمی که از چشمی دید در شب استفاده می‌کند، بسیار سریع‌تر از زمانی که از دوربین دو چشمی دید در شب استفاده می‌کنید، قادر به تنظیم مجدد در تاریکی خواهد بود.

میدان دید دوربین‌های تک چشمی تقریبا با تلسکوپ‌ها یکسان است. در حالیکه دوربین‌های دو چشمی تجربه دید با زاویه باز را فراهم می‌کنند، دوربین‌های تک‌ چشمی‌ چیزی دارند که به‌ عنوان «میدان دید واقعی» شناخته می‌شود.

از آن‌ جایی‌ که دوربین‌های تک چشمی برای تشخیص دقیق اهداف استفاده می‌شوند، میدان دید آن‌ها خیلی مهم نیست. در واقع هر چه میدان دید کمتر باشد، بهتر است.

  

دوربین دو چشمی

اگر دنبال یک دوربین همه‌ منظوره واقعی هستید، یک دوربین دو چشمی خوب بهترین گزینه خواهد بود. این دوربین‌ها تقریبا برای هر موقعیتی مناسب هستند.

1. کاربرد

دوربین‌های دو چشمی تقریبا همه‌ کاره هستند و می‌توانید از آن‌ها حتی برای مدت طولانی استفاده کنید. در رویدادهای ورزشی، هنگام شکار گوزن‌ یا کاوش در جنگل‌ها، دوربین دو چشمی نیازتان را برآورده خواهد کرد.

در کنار این مزایا، دوربین دو چشمی ممکن است کمی سنگین باشد. بیشتر مدل‌ها مجهز به بند هستند که به شما امکان می‌دهد دوربین را دور گردن بیندازید یا از شانه‌تان آویزان کنید. با این‌ حال، به مرور زمان وزن دوربین شما را اذیت خواهد کرد. همچنین، فوکوس دوربین دو چشمی در مقایسه با دوربین‌ تک چشمی کمی بیشتر طول می کشد.

برای اطلاع از مقاله ستاره‌ها چگونه متولد می‌شوند و می‌میرند؟ روی لینک کلیک کنید.

2. لنزها و منشورها

دوربین‌های دو چشمی با سه سیستم کار می‌کنند: منشورهای Porro، Galilean یا Roof. در حقیقت، ابتدا دوربین‌های تک ‌چشمی‌ گالیله توسعه پیدا کردند و بعد پرو و روف به دوربین ‌های دو چشمی مدرن تبدیل شدند.

3. بزرگنمایی

دوربین‌های دو چشمی و تک چشمی قدرت بزرگنمایی تقریبا یکسان دارند. هر دو تصویر واضح‌تری از سوژه‌های دور فراهم می‌کنند ولی برای فواصل خیلی دور یا مطالعه نجوم به تلسکوپ نیاز دارید. نگاه به تصاویر بزرگنمایی‌شده برای مدت طولانی چشم را خسته می‌کند، ولی می‌توانید از دوربین دو چشمی مدت طولانی‌تری استفاده کنید. زیرا فقط یک چشم همه کارها را انجام نمی‌دهد.

4. میدان دید

حتی بدترین دوربین دو چشمی میدان دید بیشتری نسبت به بهترین دوربین تک چشمی خواهد داشت. به این دلیل که از هر دو چشم‌تان استفاده می‌کنید! لوله‌های دید دوقلو امکان دید بسیار وسیع‌تری را فراهم می‌کنند. از این رو، دوربین دو چشمی برای جستجو سوژه و تماشای رویدادهای فعال کاملا ایده‌آل است.

در کنار این مزایا، دوربین‌های دو چشمی برای استفاده در شب خیلی ایده‌آل نیستند. استفاده از هر دو چشم با فناوری دید در شب، سازگاری طبیعی بدن شما را در موقعیت‌های کم نور کاملا از بین می‌برد. به‌ همین دلیل است که نیروی نظامی و نیروهای ویژه دوربین تک چشمی دید در شب را ترجیح می‌دهند. دوربین تک چشمی باعث می‌شود چشم‌های شما راحت‌تر با دید در شب طبیعی خود سازگار شوند.

قیمت

وقتی صحبت از دوربین می‌شود، معمولا چیزی که دریافت می‌کنید به هزینه‌ای که پرداخت می‌کنید بستگی دارد. خوشبختانه، اگر می‌خواهید یک دوربین تک چشمی یا دو چشمی بخرید،‌ گزینه‌های زیادی در اختیار دارید. یک دوربین تک چشمی درجه یک همیشه ارزان‌تر از دوربین دو چشمی مشابه یا حتی کیفیت پایین‌تر است. بنابراین، تا جایی که به قیمت مربوط می‌شود، دوربین تک چشمی برنده است.

این بدان معنا نیست که خرید یک دوربین دو چشمی باکیفیت کار درستی نیست. اما اگر دنبال گزینه‌ای با میدان دید بسیار بیشتر هستید، بدون تردید به دوربین دو چشمی نیاز خواهید داشت.

برای اطلاع از مقاله چرا پلوتون سیاره نیست؟ روی لینک کلیک کنید.

کدام یک مناسب‌تر است: دوربین تک چشمی یا دوربین دو چشمی؟

هنگام مقایسه دوربین تک چشمی و دو چشمی، باید همه جوانب را در نظر بگیرید. آیا به میدان دید بزرگ‌تری نیاز دارید؟ اگر نمی توانید با یک بله قطعی پاسخ دهید، این احتمال وجود دارد که دوربین تک چشمی برایتان مناسب باشد.

همه چیز به استفاده‌ای که می‌خواهید از دوربین داشته باشید، بستگی دارد. ما هر دو را توصیه می‌کنیم. حمل دوربین تک چشمی بسیار راحت‌تر است و حجم کمتری دارد. همچنین اگر خراب شود، به اندازه دوربین دو چشمی هزینه ندارد.

با‌ این‌ حال، دوربین دو چشمی هم مزایای خاص خود را دارد. اگرچه ممکن است بزرگ‌تر باشد و جای بیشتری را اشغال کند، راحتی طولانی‌مدت و حداقل خستگی چشمی که ایجاد می‌کند یک موهبت است. علاوه‌بر این، همه‌کاره است و در هر شرایطی می‌توانید از آن استفاده کنید.

نتیجه

دوربین تک چشمی و دو چشمی هر کدام مزایای خاص خود را دارند بنابراین شما زمانی که قصد خرید دوربین تک چشمی یا خرید دوربین دوچشمی را داشتید باید اول ببینید کدام یک بیشتر به نیازهای شما پاسخ می دهد.

خرید تلسکوپ نیز مانند خرید دوربین تک چشمی و دوربین دو چشمی است. زمانی که خواستید خرید تلسکوپ را انجام دهید باید خوب تحقیق کنید و بدانید که کدام مدل تلسکوپ بیشتر به کار شما می آید. شما می توانید با مراجعه به سایت موسسه طبیعت آسمان شب از تمامی مدل های دوربین ها و تلسکوپ ها دیدن نمائید.

برای دانلود مقاله مقایسه دوربین تک چشمی و دو چشمی روی لینک کلیک کنید.

منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و مقایسه دوربین تک چشمی و دو چشمی 

۱۱ نکته که باید در مورد دوربین دوچشمی بدانید

آیا به دوربین دوچشمی جدید نیاز دارید ولی نمی‌توانید گزینه ایده‌آل را پیدا کنید؟ نگران نباشید. در این مقاله با ۱۱ ویژگی‌ دوربین‌های دوچشمی آشنا می‌شوید، پس با ما همراه باشید.

１. ضریب بزرگنمایی دوربین دوچشمی

هر دوربین دوچشمی یک نشانگر مانند ۴۲×۸ دارد که عدد اول آن (۸) نشان‌دهنده بزرگنمایی است. در این مثال، جسم موردنظر ۸ بار نزدیک‌تر دیده می‌شود. بنابراین اگر جسمی در فاصله ۸۰ متری شما باشد، آن را طوری خواهید دید که انگار در فاصله ۱۰ متری قرار دارد.

خرید دوربین‌ دوچشمی که تا حد امکان بزرگ‌نمایی می‌کند، وسوسه‌برانگیز است. واقعیت این است که هرچقدر بزرگنمایی قوی‌تر باشد، بهتر می‌توانید یک شی را ببینید. با‌این‌حال، مساله به این سادگی نیست.

نکته اول این است که ضریب بزرگنمایی روی مردمک خروجی، ضریب گرگ‌ و میش و روشنایی نسبی تاثیر می‌گذارد. دوم اینکه ممکن است ثبات تصویر کمتر شود. زیرا نه‌ تنها جسم موردنظر بزرگ‌نمایی می‌شود، بلکه حرکات دوربین نیز بزرگ‌نمایی خواهد شد.

اگر ضریب بزرگنمایی ۱۰ باشد، ثابت نگه داشتن دوربین به‌ طوری که تصویر حرکت نکند به‌ شدت دشوار خواهد بود. علاوه‌ بر این، به‌ طور کلی در دوربین های دوچشمی با ضریب بزرگنمایی زیاد، کوتاه‌ترین فاصله‌ای که هنوز می‌توانید در آن فوکوس کنید افزایش می‌یابد. در نهایت، قوی‌ترین دوربین‌های دوچشمی معمولا سنگین‌ترین و گران‌ترین هستند.

 

２. قطر لنز جلویی

عدد دوم در نشانگر ۴۲×۸ قطر لنز جلویی یا به ‌اصطلاح اولین لنز شیئی را نشان می‌دهد. هر چقدر این عدد بزرگ‌تر باشد، یعنی لنز نور بیشتری جذب می‌کند و تصویر روشن‌تر خواهد بود. بنابراین اگر قرار است از دوربین در هوای بد استفاده کنید، به این عدد توجه ویژه داشته باشید. فراموش نکنید دوربین‌هایی که لنز جلویی بزرگ‌تر دارند، سنگین‌تر هستند. ضریب بزرگنمایی و قطر لنز جلویی برای محاسبه ضریب گرگ‌ و‌ میش، مردمک خروجی و روشنایی دوربین دوچشمی به‌کار می‌روند.

３. ضریب گرگ‌ و میش

هر چقدر ضریب گرگ‌ و میش بیشتر باشد، وقتی که نور خوب نیست، جزئیات بیشتری خواهید دید. دوربین‌های دوچشمی با ضریب گرگ‌ و‌ میش زیر ۱۶ بیشتر در طول روز قابل‌ استفاده هستند.

برای اطلاع از مقاله خورشیدگرفتگی چیست؟ روی لینک کلیک کنید.

４. مردمک خروجی

قطر مردمک خروجی اندازه پرتویی است که از دوربین به‌ سمت چشم می‌رود. تا زمانی که مردمک دوربین بزرگ‌تر از مردمک چشمتان باشد، تصویر مناسبی خواهید داشت. اگر مردمک خروجی دوربین کوچک‌تر از مردمک چشم باشد، تصویری که می‌بینید لبه‌های سیاه خواهد داشت. هرچقدر نور (فضای باز) کمتر باشد، این لبه آزاردهنده‌تر است، به‌ ویژه با در نظر گرفتن این واقعیت که مردمک چشم وقتی که نور کافی وجود ندارد بزرگ‌تر می‌شود.

５. روشنایی

هر چقدر عددی که روشنایی دوربین دوچشمی را مشخص می‎‌کند بالاتر باشد، بهتر است. اگر این عدد کمتر از ۱۵ باشد یعنی باید عمدتا در طول روز از دوربین استفاده کنید. به دوربین‌هایی که با ضریب روشنایی بالا دارند (۵۰×۷۰، ۵۶×۸، ۶۳×۹)، دوربین دید در شب نیز می‌گویند.

６. ضریب گرگ‌ و میش

قطر لنز جلویی تاثیر مثبتی روی ضریب گرگ‌ و میش و روشنایی دارد. این یعنی اگر قطر لنز جلویی بزرگ‌تر باشد، ضریب گرگ‌ و میش و همچنین روشنایی بهبود می‌یابد.

اگر بزرگنمایی را در نظر بگیرید، مساله کمی متفاوت است. بزرگنمایی بیشتر به معنی ضریب گرگ‌ و میش بالاتر است (که عالی است زیرا با نور کم چیزهای بیشتری خواهید دید)، ولی ضریب روشنایی کمتری خواهید داشت (که وقتی با نور معمولی سروکار دارید چندان عالی نیست).

اگر در جایی که زندگی می‌کنید گرگ‌ و میش نسبتا طولانی است، بهتر است دوربین‌های دوچشمی با ضریب گرگ‌ و میش بالا را انتخاب کنید. در مقابل در مناطق استوایی که در آن گرگ‌ومیش نسبتا کوتاه است، روشنایی اهمیت بیشتری دارد.

 

７. تسکین چشم

تسکین چشم فاصله بین عدسی تا محلی است که دوربین دوچشمی تصویر را ایجاد می‌کند. این ویژگی برای کسانی که از عینک استفاده می‌کنند بسیار مهم است زیرا چشمان آن‌ها فاصله بیشتری از دوربین دوچشمی خواهد داشت. تسکین چشم ۱۵ میلی‌متری برای افراد عینکی مناسب است. بسیاری از دوربین‌های دوچشمی کلاهک‌های قابل ‌تنظیم دارند که با استفاده از آن می‌توانید تسکین چشم را تغییر دهید.

８. تصحیح دیوپتریک دوربین دوچشمی

افراد عینکی می‌توانند بدون عینک نیز از دوربین دوچشمی استفاده کنند. تصحیح دیوپتریک دوربین دوچشمی همراه با فوکوس باعث می‌شود تصویر واضحی را ببینید. می‌توانید چشمی‌ها را مستقل از یکدیگر و بر اساس بینایی چشم راست و چپ‌تان تنظیم کنید. با این‌ حال، این یعنی باید مدام عینک‌تان را بزنید و بردارید.

９. میدان دید

میدان دید با افزایش ضریب بزرگنمایی کاهش می‌یابد ولی به اپتیک داخلی دوربین دوچشمی نیز بستگی دارد. هر چقدر تصویر بیشتر بزرگنمایی شود، نمای کلی کوچک‌تر خواهد بود.

میدان دید به میزان متری اشاره می‌کند که می‌توانید به‌ صورت افقی در فاصله ۱۰۰۰ متری ببینید. هرچقدر میدان دید بزرگ‌تر باشد، پیدا کردن و دنبال کردن هدف موردنظر آسان‌تر خواهد بود.

１０. عمق میدان

تصویر دوری که روی آن فوکوس می‌کنید در واقع تنها چیز واضح است. با این‌ حال، از آن‌ جایی‌‌ که افراد درجه کمی از تاری را واضح در نظر می‌گیرند، مساله عمق میدان مطرح می‌شود. عمق میدان به‌راحتی قابل تعیین نیست. زیرا تصویری که برای برخی به‌اندازه کافی واضح است، برای برخی دیگر غیرقابل قبول است.

به‌ طور کلی، می‌توان گفت که هرچقدر جسم بزرگ‌تر به تصویر کشیده شود، عمق میدان کاهش می‌یابد. به‌ عبارت دیگر، می‌توانید از یک نقطه با ضریب بزرگنمایی بالاتر به یک جسم نگاه کنید یا با همان ضریب بزرگنمایی به همان جسم از نزدیک نگاه کنید.

برای اطلاع از مقاله ماه گرفتگی چیست و چگونه رخ می‌دهد؟ روی لینک کلیک کنید.

１１. پوشش

پوشش از بازتاب و پراکندگی نور جلوگیری می‌کند. در نتیجه، نور زیادی را از دست نخواهید داد ولی همچنان کنتراست بهتری خواهید داشت. شیشه بدون پوشش تا ۵ درصد نور را منعکس می‌کند. با توجه به این واقعیت که دوربین های دوچشمی از چند عدسی شیشه‌ای تشکیل شده‌اند، استفاده از شیشه بدون پوشش به‌ معنای از دست دادن نور زیاد است.

یک لایه پوشش ضدانعکاس اتلاف نور را تا ۱.۵درصد کاهش می‌دهد. اضافه کردن چند لایه با پوشش‌های مختلف اتلاف نور را به ۰.۲درصد کاهش می‌دهد. فراموش نکنید پوشش آسیب‌ دیده قابل‌ ترمیم نیست. دوربین های دوچشمی خوب رنگ‌های جسم هدف را به‌ طور واقعی نشان می‌دهند و کنتراست کافی ارائه می‌کنند. کیفیت عناصر نوری و پوشش تاثیر زیادی روی این ویژگی دارد. یک دوربین دوچشمی با کیفیت پایین‌ باعث انحراف رنگ‌های واقعی می‌شود یا تصویری کم‌ رنگ فراهم می‌کند.

نتیجه

متاسفانه هیچ دوربینی در همه این جنبه‌ها بهترین امتیاز را نمی‌گیرد. با‌ این‌ حال، بعضی از دوربین‌های دوچشمی در مقیاس همه‌ جانبه عالی هستند. اجازه ندهید دوربین‌های گران‌تر یا بزرگ‌تر گمراهتان کنند و همیشه مطمئن شوید گزینه‌ای که انتخاب می‌کنید با موقعیت و نوع استفاده‌تان متناسب باشد. بنابراین برای خرید دوربین دوچشمی به خوبی باید تحقیق کنید و می توانید برای خرید تلسکوپ و دوربین به سایت موسسه طبیعت آسمان شب مراجعه نمائید. چرا که خرید تلسکوپ و دوربین در سایت ما به راحتی و ایمن انجام می شود.

برای دانلود مقاله ۱۱ نکته که باید در مورد دوربین دوچشمی بدانید روی لینک کلیک کنید.

منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و ۱۱ نکته که باید در مورد دوربین دوچشمی بدانید