10 سیاره فراخورشیدی شبیه به زمین

بر اساس صفحه اکتشاف سیاره‌های فراخورشیدی سایت ناسا، از زمان اولین اکتشاف چنین سیاره‌ای در سال ۱۹۹۵ که به دور یک ستاره شبیه به خورشید می‌چرخید، تا کنون دانشمندان بیش از ۴۰۰۰ سیاره فراخورشیدی پیدا کرده‌اند. بیش از نیمی ‌از‌ این اکتشافات توسط تلسکوپ فضایی کپلر ناسا انجام شد که در سال ۲۰۰۹ برای این به فضا پرتاب شد تا مشخص کند سیاره‌های شبیه به زمین چقدر رایج هستند.

کشف اولین «زمین بیگانه» واقعی، رویای دیرینه ستاره‌شناسان است و اکتشافات اخیر سیاره‌های فراخورشیدی نشان داده‌اند که جهان‌های کوچک و صخره‌ای مانند جهان ما در کهکشان به تعداد زیادی وجود دارند. برای واجد شرایط بودن به‌ عنوان یک مکان بالقوه برای زندگی، یک سیاره باید نسبتا کوچک و صخره‌ای باشد و در منطقه قابل سکونت یا ناحیه گلدیلاکس ستاره خود بچرخد که به‌ عنوان مکانی که آب می‌تواند به شکل مایع در یک جهان وجود داشته باشد، تعریف می‌شود.

هنگامی‌ که فناوری تلسکوپ بهبود یابد، عوامل دیگری نیز در نظر گرفته می‌شوند، مانند ترکیب جوی سیاره و میزان فعال بودن ستاره مادر. در حالیکه زمین دوم هنوز شناخته نشده است، در ادامه شبیه‌ترین سیاره‌های مشابه با زمین را معرفی می‌کنیم.

1. گلیز ۶۶۷ سی سی (Gliese 667Cc)

گلیز ۶۶۷ سی سی تنها ۲۲ سال نوری از زمین فاصله دارد و طبق آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا، جرم آن حداقل 4.5 برابر زمین است. گلیز 667 سی سی یک دور خود به دور ستاره میزبانش را تنها در ۲۸ روز کامل می‌کند. اما‌ این ستاره یک کوتوله قرمز است که به‌ طور قابل توجهی سردتر از خورشید است، بنابراین تصور می‌شود که ‌این سیاره فراخورشیدی در منطقه قابل سکونت قرار دارد. با‌ این‌ حال، گلیز ۶۶۷ سی سی که با تلسکوپ 3.6 متری رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی کشف شد، ممکن است به ‌اندازه‌ای به مدار نزدیک شود که توسط شعله‌های کوتوله قرمز پخته شود.

 

۲. کپلر ۲۲بی (Kepler-22b)

کپلر ۲۲بی در فاصله ۶۰۰ سال نوری از ما قرار دارد.‌ این اولین سیاره کپلر بود که در منطقه قابل سکونت ستاره مادرش یافت شد، اما به طور قابل توجهی بزرگ‌تر از زمین است، یعنی تقریبا 2.4 برابر ‌اندازه سیاره ما. مشخص نیست که ‌این سیاره «ابر زمین» صخره‌ای، مایع است یا گازی. سایت اسپیس دات کام قبلا گزارش داده بود که مدار ۲۹۰ روزه کپلر ۲۲بی تقریبا شبیه مدار ۳۲۵ روز زمین است. ‌این سیاره فراخورشیدی به دور یک ستاره کلاس جی مانند خورشید ما می‌چرخد، اما ‌این ستاره کوچک‌تر و سردتر از زمین است.

۳. کپلر-۶۹ سی (KEPLER-69C)

کپلر-۶۹ سی که حدود ۲۷۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد، حدود ۷۰درصد بزرگ‌تر از زمین است. بنابراین بار دیگر، محققان درباره ترکیب آن مطمئن نیستند. این سیاره هر ۲۴۲ روز یک بار به دور خود می‌چرخد و موقعیت آن در منظومه شمسی خودش با موقعیت سیاره ناهید در منظومه شمسی ما قابل مقایسه است. با‌ این‌ حال، ستاره میزبان کپلر-۶۹ سی حدود ۸۰درصد به ‌اندازه خورشید درخشان است، بنابراین به نظر می‌رسد ‌این سیاره در منطقه قابل سکونت قرار دارد.

برای اطلاع از مقاله آسمان نماها و ظهور علم تماشایی روی لینک کلیک کنید.

۴. کپلر ۶۲ اف (KEPLER-62F)

به گفته ناسا، این سیاره حدود 40درصد بزرگ‌تر از زمین است و به دور ستاره‌ای بسیار سردتر از خورشید ما می‌چرخد. با این‌ حال، مدار ۲۶۷ روزه آن، کپلر ۶۲ اف را کاملا در منطقه قابل سکونت قرار می‌دهد. در حالیکه کپلر ۶۲ به دور ستاره کوتوله قرمزش نزدیک‌تر از زمین به خورشید می‌چرخد، این ستاره نور بسیار کمتری تولید می‌کند. کپلر ۶۲ اف در فاصله ۱۲۰۰ سال نوری از ما قرار دارد و به دلیل ‌اندازه بزرگش، در محدوده سیاره‌های صخره‌ای بالقوه‌ای قرار دارد که ممکن است اقیانوس‌ها را در خود جای دهند.

۵. کپلر ۱۸۶ اف (KEPLER-186F)

سیاره‌ای به ‌اندازه کپلر 186 اف احتمالا صخره‌ای است. این سیاره حداکثر ۱۰درصد بزرگ‌تر از زمین است و همچنین به نظر می‌رسد که در منطقه قابل سکونت ستاره خود زندگی می‌کند، هرچند در لبه بیرونی آن. کپلر ۱۸۶ اف تنها یک سوم انرژی را که زمین از خورشید دریافت می‌کند، از ستاره خود می‌گیرد. ستاره والد کپلر ۱۸۶ اف یک کوتوله قرمز است، بنابراین نمی‌توان آن را یک دوقلوی واقعی زمین فرض کرد.‌ این سیاره حدود ۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد.

 

۶. کپلر ۴۴۲ بی (KEPLER-442B)

بر اساس بیانیه مطبوعاتی ناسا ، کپلر ۴۴۲ بی، ۳۳درصد بزرگ‌تر از زمین است و هر ۱۱۲ روز یک بار به دور ستاره خود می‌چرخد . کشف کپلر ۴۴۲، در فاصله 1149سال نوری از زمین، در سال ۲۰۱۵ اعلام شد. مطالعه‌ای که در ماهنامه انجمن نجوم سلطنتی در سال ۲۰۲۱ منتشر شد، نشان داد که ‌این سیاره فراخورشیدی ممکن است نور کافی برای حفظ یک بیوسفر بزرگ را دریافت کند. محققان احتمال توانایی سیاره‌های مختلف را برای انجام فتوسنتز تجزیه و تحلیل کردند. آن‌ها دریافتند که کپلر ۴۴۲ بی، تابش کافی از ستاره خود دریافت می‌کند.

۷.کپلر ۴۵۲ بی (KEPLER-452B)

به گفته بخش سیاره‌های فراخورشیدی سایت ناسا، ‌این سیاره که کشف آن در سال ۲۰۱۵ اعلام شد، اولین سیاره‌ای به ‌اندازه زمین است که به دور ستاره‌ای به ‌اندازه خورشید می‌چرخد. کپلر ۴۵۲ بی ۶۰درصد بزرگ‌تر از زمین بوده و ستاره مادر آن (کپلر ۴۵۲) 10درصد بزرگ‌تر از خورشید است. کپلر ۴۵۲ بسیار شبیه به خورشید ما است و این سیاره فراخورشیدی در منطقه قابل سکونت می‌چرخد.

کاشفان آن می‌گویند که کپلر 452 بی با وسعت 1.6 برابر زمین حتی شانس بیشتری برای صخره‌ای بودن دارد. .‌این سیاره در فاصله ۱۴۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد. کپلر 452 بی فقط ۲۰ روز بیشتر از زمین طول می‌کشد تا به دور ستاره خود بچرخد.

۸- کپلر ۱۶۴۹سی (KEPLER-1649C)

هنگامی ‌که داده‌های تلسکوپ فضایی کپلر ناسا دوباره تحلیل شد، دانشمندان کپلر1649 سی را کشف کردند. ‌این سیاره فراخورشیدی از نظر ‌اندازه به زمین شباهت دارد و در منطقه قابل سکونت ستاره خود در حال گردش است.

به گفته ناسا، در طول جمع‌آوری داده‌های اولیه از این تلسکوپ، یک الگوریتم کامپیوتری ‌این جسم نجومی ‌را اشتباه شناسایی کرد، اما در سال ۲۰۲۰ کشف شد که این یک سیاره است. کپلر ۱۶۴۹سی در فاصله ۳۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد و تنها 1.06 برابر بزرگ‌تر از آن است. دانشمندان هنگام مقایسه نوری که ‌این دو سیاره از ستاره‌های خود دریافت می‌کنند، دریافتند که ‌این سیاره فراخورشیدی ۷۵درصد نوری را که زمین از خورشید دریافت می‌کند، می‌گیرد.

۹.  سیاره فراخورشیدی پروکسیما قنطورس بی

به گفته صفحه کاوش سیاره فراخورشیدی سایت ناسا، پروکسیما قنطورس بی تنها چهار سال نوری از زمین فاصله دارد که آن را به نزدیک‌ترین سیاره فراخورشیدی شناخته‌ شده به زمین تبدیل می‌کند. این سیاره فراخورشیدی که در سال ۲۰۱۶ کشف شد، جرمی‌ 1.27 برابر جرم زمین دارد. اگرچه ‌این سیاره فراخورشیدی را می‌توان در منطقه قابل سکونت ستاره خود یعنی پروکسیما قنطورس، یافت اما در معرض تابش شدید فرابنفش است. به این دلیل که بسیار نزدیک به ستاره مادرش قرار دارد و دوره مداری آن فقط 11.2روز است.

برای اطلاع از مقاله تلسکوپ ها چطور کار می‌کنند؟ روی لینک کلیک کنید.

۱۰. تراپیست 1 ئی (TRAPPIST-1E)

سیاره‌هایی که دور ستاره TRAPPIST-1 می‌چرخند، بزرگ‌ترین سیاره‌هایی هستند که به اندازه‌ای تقریبا در حد زمین در منطقه قابل سکونت یک ستاره کشف شده‌اند.‌ این منظومه سیاره‌ای از هفت جهان تشکیل شده است. سایت اسپیس دات کام قبلا گزارش داده بود که آب در اکثر ‌این سیاره‌ها احتمالا در اوایل شکل‌گیری این منظومه تبخیر شده است.

با این‌ حال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۸ نشان داد که بعضی از‌ این سیاره‌ها می‌توانند آب بیشتری نسبت به اقیانوس‌های زمین در خود نگه دارند. تصور می‌شود یکی از دنیاها به نام «تراپیست 1 ئی» بیشترین احتمال را دارد که شرایط زندگی شبیه به سیاره زمین داشته باشد.

نتیجه

سیاره فراخورشیدی سیاره هایی هستند که به دور ستاره های به غیر از خورشید می چرخد. تلسکوپ ها در پی کشف سیاره های جدید فراخورشیدی جدید هستند. تلسکوپ بعد از اختراع کمک شایانی به علم نجوم کرده و خواهد کرد چرا که باعث کشف سیاره ها و منظومات جدیدی شده است. شما هم می توانید با خرید تلسکوپ از رصد آسمان لذت ببرید و شاید شما کشف بعدی از رصد شما به دست بیاید. شما می توانید در سایت موسسه طبیعت آسمان شب با اطمینان کامل خرید تلسکوپ را انجام دهید.

برای دانلود مقاله 10 سیاره فراخورشیدی شبیه به زمین روی لینک کلیک کنید.

 منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و 10 سیاره فراخورشیدی شبیه به زمین

حقایق جالب در مورد تـلسکوپ

اولین کسی که تـلسکوپ را ثبت اختراع کرد، هانس لیپرشی، عینک‌ساز هلندی، در سال ۱۶۰۸ بود. لیپرشی اسم اختراع خود را «نگاهگر» گذاشت و توانست با استفاده از آن اشیا را تا سه برابر اندازه معمولی بزرگنمایی کند. «نگاهگر» حاصل اتصال یک تکه شیشه مقعر به یک تکه شیشه محدب بود.

گالیله

در سال ۱۶۰۹، گالیله درباره اختراع لیپرشی شنید و شروع به ساخت تـلسکوپ خود کرد. گالیله پیشرفت‌ زیادی در این زمینه داشت و تلسکوپی ساخت که بزرگنمایی آن ۲۰ برابر بود.

گالیله با اختراع خود دهانه‌های ماه را دید، کهکشان راه شیری را توصیف کرد و حلقه‌های زحل و قمرهای مشتری را کشف کرد.

گالیله بر اساس مشاهده‌های خود اعلام کرد که زمین و سیاه‌ها دور خورشید می‌چرخند. او به‌ همین دلیل توسط دادگاه تفتیش عقاید کاتولیک دستگیر شد و تا زمان مرگش در سال ۱۶۴۲ در زندان بود.

نیوتن

در سال ۱۶۶۸، اسحاق نیوتن اولین تـلسکوپ بازتابی را ساخت تا نظریه خود را مبنی بر اینکه نور سفید طیف رنگی دارد، اثبات کند.

تا آن زمان، تـلسکوپ ها شکستی بودند و از عدسی استفاده می‌کردند که بسیار شبیه منشورهایی بود که نیوتن استفاده می‌کرد.

ایده نیوتن این بود که از آینه استفاده کند تا ایجاد رنگ توسط عدسی از بین برود. این ایجاد رنگ به‌ عنوان اعوجاج رنگی شناخته می‌شود و باعث رنگ گرفتن حاشیه‌ها می‌شود که تصویر را تار می‌کند.

تـلسکوپ جدید اصلاح‌شده نیوتن اعوجاج رنگی نداشت، ساخت آن ارزان‌تر بود، طراحی ساده‌تر و میدان دید وسیع‌تری داشت و قابل‌حمل بود.

هرشل

در سال ۱۷۸۹ در انگلستان، ویلیام هرشل اولین تـلسکوپ بازتابی بزرگ را ساخت که طول آن به ۱۲ متر می‌رسید. در طول چند صد سال بعدی پیشرفت‎های نجومی زیادی اتفاق افتاد ولی همه تـلسکوپ ها دو چیز مشترک دارند: می‌توانند نور محیط را جمع‌آوری کنند و سوژه‌ها را بزرگنمایی کنند.

سر برنارد لاول در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن روی رادار کار می‌کرد. او قصد داشت یک تـلسکوپ رادیویی بزرگ بسازد.

این تـلسکوپ که در سال ۱۹۵۷ تکمیل شد، یک بشقاب رادیویی با قطر ۲۵۰ فوت داشت که می‌توانست به سمت آسمان نشانه بگیرد.

برای اطلاع از مقاله آسمان نماها و ظهور علم تماشایی روی لینک کلیک کنید.

تـلسکوپ هابل

در سال ۱۹۹۰، تلسکوپ فضایی هابل توسط شاتل فضایی به مدار زمین منتقل شد. این دستگاه دور زمین می‌چرخد و فضا را مشاهده می‌کند و تصاویر شگفت‌انگیزی از کهکشان‌ها و ستاره‌ها به زمین می‌فرستد.

تلسکوپ رادیویی لاول نقش اساسی در تحقیق در مورد شهاب‌ها، اختروش‌ها و تپ‌اخترها داشته است. این اختراع در واقع آغاز عصر فضا بود.

این تلسکوپ فضایی برای ردیابی فضاپیماها (کاوشگرهای فضایی) که در فضا سفر می‌کنند و دور سیاره‌ها و قمرها می‌چرخند تا اطلاعات علمی جمع‌آوری کنند، استفاده شده است.

در سال ۱۹۹۱، یک تلسکوپ فضایی جدید و انقلابی برای تشخیص پرتوهای ایکس و گاما به فضا فرستاده شد. این تلسکوپ فضایی رصدخانه پرتو گاما کامپتون (CGRO) است که چهار تلسکوپ دارد. این تلسکوپ‌ها روی یک سکو نصب شده‌اند و در مدار زمین می‌چرخند.

رصدخانه کامپتون توسط شاتل فضایی آتلانتیس در مدار قرار گرفت و از سال ۱۹۹۱ تا زمانی که در سال ۲۰۰۰ از مدار خارج شد، کار کرد. وزن این رصدخانه ۱۷ هزار کیلوگرم و قیمت آن حدود ۶۱۷ میلیون دلار بود.

بزرگ‌ترین تلسکوپ فروسرخ که تاکنون به فضا پرتاب شده است، رصدخانه فضایی هرشل بود که از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ فعالیت کرد. این تلسکوپ یک آینه ۳.۵ متری و همچنین ابزارهای تخصصی دیگر داشت و قادر بود امواج فروسرخ را بخواند.

تلسکوپ دابسونی

تلسکوپ دابسونی ۱۱۴ میلی‌متری مید مدل Eclipseview را می‌توان یک شاهکار مدرن دانست. بهترین انتخاب برای کسانی است که مشتاق تماشای آسمان شب و خورشید هستند و در ابتدای راه یادگیری نجوم. تلسکوپ طوری طراحی و مهندس شده است که به راحتی آن را همراه خود به هر کجا که می‌خواهید ببرید و بلافاصله در روز یا شب به مشاهده آسمان مشغول شوید.

فیلتر خورشیدی آن داری گواهینامه ISO و CE است تا با خیال راحت و بدون نگرانی به تماشا و رصد خورشید مشغول شوید. اگر قصد تهیه یک تلسکوپ را دارید که مناسب  همه اعضای خانواده باش،  دابسونی 114 میلیمتری انتخابی عالی است چراکه کارکرد با آن بسیار ساده و حمل و نقل آن بسیار راحت است و مطمئنا نیازهای شما را برآورده خواهد کرد بهترین انتخاب برای هدیه به کسانی که دوستشان دارید تا قدم در مسیر زیبا و شگفت نجوم بگذارند. 

این تلسکوپ شامل ویژگی های زیر است:

• تلسکوپ دابسونی-نیوتونی با دهانه ۱۱۴ میلی‌متری و فاصله کانونی ۴۵۰ میلی‌متر
• دارای فیلتر خورشید  با تاییدیه‌های معتبر ISO & CE Certified Solar filter
• سبک، کوچک و با قابلیت جابجایی  و حمل بسیار راحت
• مناسب رصد اجرام منظومه شمسی، اجرام اعماق آسمان و ایده‌آل برای عکاسی و رصد خورشید
• دارای مقر و پایه سمتی-ارتفاعی دابسونی با چرخش ۳۶۰ درجه
• دارای دو چشمی ۹ و ۲۶ میلی‌متری با بزرگ‌نمایی ۱۸ و ۵۰ برابر
• با قابلیت جمع‌آوری نور معادل ۲۷۰ برابر چشم انسان  و حداکثر بزرگ‌نمایی 228 برابر
• مجهز به فوکوسر ۱.۲۵ اینچی و جوینده نقطه قرمز

تـلسکوپ خورشیدی

این تلسکوپ با فاصله کانونی 400 میلیمتر و قطر عدسی شیئی 40 میلیمتر، قابل‌ حمل‌ترین و شاید بتوان گفت کوچکترین تلسکوپ حرفه‌ای رصد خورشید در بازار است و این امکان را به کاربر می‌دهد تا به راحتی آن را برای مشاهدات خورشیدی در هر مکانی همراه خود داشته باشد. استفاده از فیلتر با پهنای باند عبوری بسیار کوچک برای امواج نور معادل 1 آنگستروم (0.1 نانومتر) این تلسکوپ را برای مشاهده زبانه‌های خورشیدی ، لکه‌های خورشید، گرانول خورشیدی و غیره که در تصویر زیر می‌بیند به ابزاری عالی تبدیل کرده است.

تلسکوپ خورشیدی دارای ویژگی های :

• تلسکوپ رصد خورشید، ساخت شرکت معتبر Meade ، سازنده تخصصی تلسکوپ‌های خورشیدی
• تلسکوپ P.S.T(Personal Solar Telescope) منحصرا برای رصد خورشید  
• کنتراست تصویر بسیار بالا در زمان رصد زبانه‌های خورشیدی ، لکه‌های خورشید، گرانول خورشیدی 
• ایمنی بسیار خوب در مشاهده‌ و رصد خورشید
• دارای ساختار مستحکم، مناسب برای استفادهی مکرر و طولانی ‌مدت
• راه‌اندازی بسیار آسان، بدون نیاز به پیچیدگی‌های تلسکوپ‌های بزرگ
• با دهانه 40 میلی‌متری دارای فیلتر داخلی خورشیدی ثابت (غیر قابل جداسازی)
• پهنای باند عبوری بسیار کوچک برای امواج نور، 1 آنگستروم معادل 0.1 نانومتر  
• اجازه عبور برای باند یا فرکانس مختص نور هیدروژن-آلفا  قرمز رنگ H-Alpha (656.28nm)
• دارای جوینده(فایندر) خورشیدی، نمایشگر مستقل یافتن سریع خورشید
• مجهز به چشمی  ۱۸ میلی‌متری با بزرگنمایی ۲۲ برابر Cemax  18.0mm (1.25″)
• بسیار کوچک و قابل حمل به وزن 1.5 کیلوگرم – قابل نصب روی اغلب سه پایه‌های عکاسی
• تلسکوپ خورشیدی کورونادو مدل Coronado PST مناسب رصد حرفه‌ای و تخصصی پدیده‌های خورشیدی

نتیجه

تلسکوپ ها مدل های مختلفی دارند که هر مدل توسط شرکت های مختلف نیز ساخته شده است. شما می توانید برای دیدن یا خرید تلسکوپ مدل های مختلف به سایت موسسه طبیعت آسمان شب مراجعه کنید. شما می توانید در سایت ما خرید تلسکوپ مد نظر خود را با بهترین قیمت و کیفیت انجام دهید.

برای دانلود مقاله حقایق جالب در مورد تـلسکوپ روی لینک کلیک کنید.

منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و حقایق جالب در مورد تـلسکوپ

تلسکوپ ها چطور کار می‌کنند؟

پاسخ کوتاه به این سوال این است که تلسکوپ های اولیه نور را با استفاده از قطعه‌های شیشه منحنی و شفاف به نام لنز متمرکز می‌کردند.

امروزه، بیشتر تلسکوپ ها از آینه‌های منحنی برای جمع‌آوری نور از آسمان شب استفاده می‌کنند. شکل آینه یا لنز در تلسکوپ نور را متمرکز می‌کند. این نور همان چیزی است که داخل تلسکوپ ها می‌بینیم. برای آشنایی بیشتر با اجزا و نحوه کار تلسکوپ تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

تلسکوپ چیست؟

تلسکوپ ابزاری است که ستاره‌شناسان از آن برای دیدن اجرام دور استفاده می‌کنند. بیشتر تلسکوپ‌ها و همه تلسکوپ ها بزرگ، آینه‌های خمیده‌ای دارند که از آن برای جمع‌آوری و متمرکز کردن نور آسمان شب استفاده می‌کنند.

اولین تلسکوپ ها نور را با استفاده از قطعه‌های شیشه‌ای منحنی و شفاف به نام لنز متمرکز می‌کردند. سوال این است که چرا امروزه از آینه استفاده می‌کنیم؟ زیرا آینه‌ها سبک‌تر هستند و راحت‌تر از لنزها صاف می‌شوند.

آینه‌ها یا لنزهای یک تلسکوپ، «اپتیک» نامیده می‌شوند. تلسکوپ های واقعا قدرتمند این قابلیت را دارند که چیزهای بسیار کم‌نور یا سوژه‌های بسیار دور را نشان دهند. برای این کار، اپتیک، چه آینه یا لنز، باید واقعا بزرگ باشد.

هر چقدرآینه‌ها یا لنزها بزرگ‌تر باشند، تلسکوپ نور بیشتری جمع می‌کند. سپس، نور توسط شکل اپتیک متمرکز می‌شود. این نور همان چیزی است که داخل چشمی تلسکوپ می‌بینیم.

اپتیک تلسکوپ باید تقریبا بی‌نقص باشد. این یعنی آینه‌ها و لنزها برای متمرکز کردن نور باید شکل درستی داشته باشند و نباید هیچ نقطه، خراش یا نقص دیگری روی آن‌ها وجود داشته باشد.

در غیر این صورت، تصویر تار یا تاب‌برداشته می‌شود و به‌ راحتی قابل مشاهده نخواهد بود. ساخت یک آینه بی‌نقص سخت است ولی ساخت یک لنز بی‌نقص دشوارتر است.

برای اطلاع از مقاله آسمان نماها و ظهور علم تماشایی روی لینک کلیک کنید.

لنز تلسکوپ ها

تلسکوپی که با استفاده از لنز ساخته شده باشد به تلسکوپ شکستی معروف است. در این نوع تلسکوپ، لنز درست مانند عینک، نور عبوری را خم می‌کند.

 ]

تلسکوپ شکستی 80 میلی متری اسکای واچر یک نمونه از تلسکوپ های اسکای واچر است که از ویژگی های زیر برخوردار است:

• تلسکوپ آکروماتیک با دهانه ۸۰ میلی‌متری،  فاصله کانونی ۹۰۰ میلی‌متر و نسبت کانونی f/11
• دارای چشمی ۲۰ و ۱۰ میلی‌متری با بزرگ‌نمایی ۴۵  و ۹۰ برابر
• سطوح لنزها پوشش ضد انعکاس نور
• بدنه فلزی مستحکم با پوشش رنگ الکترواستاتیک
• مجهز به سه‌پایه استیل سبک و مستحکم با قابل تنظیم ارتفاع
• دارای مقر استوایی – مناسب دنبال کردن اجرام آسمانی در حرکت
• مقر استوایی مجهز به دستگیره‌های حرکت نرم با وزنه و میله تعادل
• مجهز به چپقی تصحیح کننده جهت تصویر و مجهز به جوینده نقطه قرمز
• نصب سریع و آسان – سبک با قابلیت حمل ‌و نقل آسان
•  گزینۀ عالی برای شروع نجوم برای کودکان و نوجوانان
• مناسب رصد اجرام روشن آسمان شب مانند ماه و سیارات، خوشه‌های ستاره‌ای، سحابی‌ها و کهکشان‌ها
• تلسکوپ شکستی ۸۰ میلی‌متری اسکای واچر مدل 809NEQ2 انتخابی مناسب برای شروع نجوم

تلسکوپی کلاسیک برای آغاز نجوم و مناسب کسانی که علاقمند به شروع رصد آسمان شب هستند و البته برای کاربران متوسط نیز که آشنایی مختصری با آسمان شب دارند نیز می‌تواند مناسب باشد. این تلسکوپ آکروماتیک توانایی بالا و کیفیت تصویر خوبی دارد که لنزهای آن با استانداردهای بالا و اجزای مکانیکی آن با دقت ساخته شده است.

این ویژگی در عینک میزان تاری را کاهش می‌دهد، ولی در تلسکوپ ها باعث می‌شود چیزهای دور نزدیک‌تر به‌ نظر برسند.

افراد با چشم‌های بسیار ضعیف، به عینکی با لنزهای بسیار ضخیم نیاز دارند. زیرا لنزهای بزرگ و ضخیم قوی‌تر هستند. همین مساله در مورد تلسکوپ ها نیز صادق است.

اگر می‌خواهید سوژه‌های خیلی دور را ببینید، به یک لنز قدرتمند و بزرگ نیاز دارید. متاسفانه، لنز بزرگ بسیار سنگین است.

همچنین، ساخت لنزهای سنگین کار راحتی نیست و مستقر کردن آن‌ها در جای مناسب هم دشوار است. هر چقدر لنز ضخیم‌تر شود، میزان نوری که از آن عبور می‌کند کمتر می‌شود.

از آن‌ جایی که نور از لنز عبور می‌کند، سطح لنز باید کاملا صاف باشد. کوچک‌ترین نقص در لنز باعث تغییر تصویر می‌شود.

چرا آینه‌ها بهتر کار می‌کنند؟

تلسکوپ‌هایی که با استفاده از آینه کار می‌کنند به تلسکوپ بازتابی معروف هستند. آینه برخلاف لنز می‌تواند بسیار نازک باشد. همچنین آینه بزرگ‌تر لزوما ضخیم‌تر نیست.

 

تلسکوپ بازتابی 130 میلی متری اسکای واچر یک مدل از تلسکوپ های بازتابی است که دارای ویژگی های زیر است:

• تلسکوپ های نیوتونی با دهانه 130 میلیمتری با فاصله کانونی 650 میلی‌متر و نسبت کانونی f5
• مجهز به آینه بازتابنده سهمی شکل با کمترین میزان خطای کروی برای ایجاد تصاویری روشن و شفاف
• توان گردآوری نور 340 برابر چشم انسان و 30 درصد بیشتر از مدل 114 میلی‌متر
• مجهز به دو چشمی ۱۰ میلیمتری و ۲۵ میلیمتری ۱.۲۵ اینچی (با بزرگ‌نمایی ۲۶ و ۶۵ برابر)
•  توانایی رسیدن به حداکثر بزرگ‌نمایی 260 برابر
• تصاویری روشن و شفاف بویژه در رصد ماه و سیارات،‌ با قابلیت نصب، راه‌اندازی و رصد بسیار ساده
• نسبتا کوچک و قابل حمل – مناسب برای تورهای رصدی نجومی
• مجهز به مقر استوایی برای ردیابی دقیق اجرام آسمانی
• دارای سه‌ پایه استیل سبک، مستحکم و بدون لرزش با قابلیت تنظیم ارتفاع و دارای سینی ابزار
• تلسکوپ بازتابی ۱۳۰ میلی‌متری اسکای‌واچر مدل STARQUEST-P130 دارای جوینده نقطه قرمز
• بدنه مستحکم فلزی و سبک با پوشش رنگ الکترواستاتیک و مقاوم
• تلسکوپی مقرون به صرفه با توجه به کیفیت و بزرگی دهانه تلسکوپ
• مناسب رصد ماه، سیارات، ستاره‌های دوتایی، خوشه‌های ستاره‌ای، کهکشانها و سحابی‌ها
• امتیاز بالا و نقدهای مثبت خریداران در سایت‌های فروش جهانی 
• انتخابی عالی برای شروع رصد برای مشتاقان جدی رصد و نجوم

این تلسکوپ یک انتخاب عالی برای مبتدیان و علاقمندانی است که می خواهند شگفتی های آسمان شب را کشف کنند. این تلسکوپ دارای یک آینه سهموی 130 میلی‌متری (5.1 اینچی) است که 30 درصد نور بیشتری نسبت به تلسکوپ 114 میلی‌متری جمع‌آوری می‌کند و تصاویر روشن و واضحی از ماه، سیارات، سحابی‌ها، کهکشان‌ها و خوشه‌های ستاره‌ای ارائه می‌دهد. پایه استوایی به شما امکان می‌دهد که سوژه مورد نظر خود را درحالیکه در آسمان شب در حرکت است به راحتی دنبال کنید. دستگیره‌های کنترل حرکت آهسته تنظیم موقعیت و فوکوس را آسان می کند.

نور با بازتاب از سطح آینه متمرکز می‌شود. بنابراین، کافی است که آینه شکل منحنی مناسبی داشته باشد.

ساختن یک آینه بزرگ و تقریبا بدون‌ نقص بسیار ساده‌تر از ساختن یک لنز بزرگ و تقریبا عالی است. همچنین از آن‌ جایی که آینه‌ها یک‌ طرفه هستند، تمیز کردن و جلا دادن آن‌ها در مقایسه با لنزها راحت‌تر است.

برای اطلاع از مقاله 40 رویداد مهم در تاریخ اکتشاف‌های فضایی روی لینک کلیک کنید.

با این‌ حال، آینه‌ها مشکلات خاص خود را دارند. آیا تا به‌ حال به قاشق نگاه کرده‌اید و انعکاس وارونه خود را دیده‌اید؟ آینه خمیده در تلسکوپ مثل قاشق است و تصویر را وارونه می‌کند. خوشبختانه یک راه‌حل ساده برای این مشکل وجود دارد، کافی است از آینه‌های دیگر برای برگرداندن تصویر استفاده کنیم.

مزیت اصلی استفاده از آینه در تلسکوپ وزن کم آن است. از آن‌جایی که آینه‌ها بسیار سبک‌تر از لنزها هستند، پرتاب آینه‌ها به فضا بسیار آسان‌تر است.

تلسکوپ های فضایی مثل تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ فضایی اسپیتزر، ما را قادر کرده‌اند که از کهکشان‌ها و سحابی‌های دور از منظومه شمسی عکس بگیریم.

تلسکوپ فضایی جیمز وب که در دسامبر ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شد، بزرگ‌ترین و قدرتمندترین تلسکوپ فضایی است که تا کنون ساخته شده است. این تلسکوپ دانشمندان را قادر می‌کند تا ببینند جهان ما حدود ۲۰۰ میلیون سال بعد از انفجار بزرگ چگونه بوده است.

نتیجه

 هر کدام از مدل های تلسکوپ یک ویژگی دارند و کارایی های مختلفی دارند. انواع مدل تلسکوپ در سرتاسر جهان در حال استفاده هستند. شما هم اگر به رصد آسمان علاقمند هستید می توانید با خرید تلسکوپ از سایت موسسه طبیعت آسمان شب رویای خود را به حقیقت تبدیل کنید. خرید تلسکوپ در سایت ما با بهترین قیمت و بهترین کیفیت به آسانی انجام می شود.

برای دانلود مقاله ۴۰ رویداد مهم در تاریخ اکتشاف های فضایی روی لینک کلیک کنید.

منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و تلسکوپ ها چطور کار می‌کنند؟

۴۰ رویداد مهم در تاریخ اکتشاف های فضایی

از پرتاب اولین ماهواره‌ها تا اکتشاف های فضایی فراتر از منظومه شمسی، در این مقاله فهرستی از جالب‌ترین و فراموش‌نشدنی‌ترین اکتشاف های فضایی را بر اساس زمان معرفی می‌کنیم.

1. اسپوتنیک ۱

تاریخ: ۴ اکتبر ۱۹۵۷

اتحاد جماهیر شوروی رقابت فضایی را با پرتاب اولین ماهواره مصنوعی بشر آغاز کرد. این کره که قطر آن ۲۳ اینچ بود به ‌مدت ۲۲ روز سیگنال‌هایی را به زمین مخابره کرد. این ماهواره تا تمام شدن سوخت خود در چهارم ژانویه ۱۹۵۸ در مدار باقی ماند. ایالات متحده که از شکاف فناوری بین خود و اتحاد جماهیر شوروی می‌ترسید با دیدن ماموریت اسپوتنیک ۱ بهت‌زده شد و شروع به نوسازی آموزش علوم و مهندسی کشور کرد. یک سال بعد، ناسا به منظور بررسی و توسعه اکتشاف های فضایی ایجاد شد.

 

2. اولین موجود زنده در فضا

تاریخ: ۳ نوامبر ۱۹۵۷

لایکا، سگی با نژاد هاسکی و اسپیتز، اولین موجود زنده‌ای بود که دور زمین چرخید. همچنین اولین قربانی در عصر فضا بود. بر اساس اسناد موجود در موزه ملی هوا و فضا، لایکا با اسپوتنیک ۲ به مدار زمین رسید و در ۱۰۳ دقیقه دور زمین چرخید. دمای داخل کپسول پس از چهارمین گردش دور زمین به ‌دلیل از دست دادن سپر حرارتی به بالای ۹۰ درجه رسید و لایکا بلافاصله جان خود را از دست داد. این کپسول 5 ماه به گردش خود دور زمین ادامه داد. این یک قدم برای رسیدن به اکتشاف های فضایی دیگر بود.

3. آمریکا اولین ماهواره خود را به فضا پرتاب کرد

 تاریخ: ۳۱ ژانویه ۱۹۵۸

ایالات متحده با پرتاب اکسپلورر ۱ در ۳۱ ژانویه ۱۹۵۸ به مدار زمین وارد رقابت فضایی شد. این ماهواره از کیپ کاناورال در فلوریدا تحت مدیریت دانشمند افسانه‌ای آلمانی‌الاصل به اسم «ورنر فون براون»، به فضا رفت. اکسپلورر ۱ که ۸۰ اینچ طول و ۶.۲۵ اینچ قطر داشت در مداری حلقه‌ای دور زمین می‌چرخید. این ماهواره در نزدیک‌ترین نقطه ۲۲۰ مایل و در دورترین نقطه ۱۵۶۳ مایل از زمین فاصله داشت.  اکسپلورر ۱ پیش از اتمام سوخت در ۳۱ مارس ۱۹۷۰ بیش از ۵۸ هزار بار دور زمین چرخید تا اکتشاف های فضایی جدیدی را ثبت کند.

4. اولین موجودهایی که زنده از فضا برگشتند

تاریخ: ۲۸ می ۱۹۵۹

کمتر از دو سال بعد از مرگ لایکا در حین گردش دور زمین، دو میمون به نام‌های ابیل و بیکر به فضا رفتند و زنده به زمین برگشتند. ایبل، یک میمون رزوس ماده و بیکر، یک میمون سنجاب ماده، توسط ایالات متحده با موشک مشتری به فضا فرستاده شدند. این پرواز حدود ۱۵ دقیقه طول کشید و سرعت فضاپیما به بیش از ۱۰ هزار مایل در ساعت رسید.

میمون‌ها بعد از این پرواز که شامل یک دوره بی‌وزنی بود، هیچ عارضه‌ای از خود نشان ندادند. موفقیت این ماموریت دانشمندان را تشویق کرد تا روی سفر انسان در فضا کار کنند. ایبل مدت کوتاهی بعد از پرواز فضایی در طی یک عمل پزشکی جان خود را از دست داد، ولی بیکر زنده ماند و روزانه ۱۵۰ نامه از دانش‌آموزان دریافت می‌کرد.

5. یوری گاگارین

تاریخ: ۱۲ آپریل ۱۹۶۱

«یوری گاگارین»، فضانورد اهل شوروی، اولین انسانی بود که به فضا پرواز کرد و سالم به زمین برگشت. تنها چند هفته بعد ایالات متحده نیز موفق شد فضانورد خود را به فضا بفرستد و او را سالم به زمین برگرداند. گاگارین با فضاپیمای وستوک ۱ که با سرعت ۱۷ هزار مایل در ساعت حرکت می‌کرد در طول ۱۰۸ دقیقه دور زمین چرخید. پرتاب اسپوتنیک و سفر موفقیت‌آمیز انسان به فضا شوکی بزرگی برای غرور آمریکایی بود و آتش رقابت فضایی را بیشتر کرد.

6. اولین مرد آمریکایی در فضا

تاریخ: ۱ می ۱۹۶۱

ایالات متحده امیدوار بود اولین کشوری باشد که یک انسان را به فضا می‌فرستد ولی اتحاد جماهیر شوروی با یوری گاگارین در این مسابقه پیروز شد. چند هفته بعد، «آلن شپرد» فضاپیمای فریدوم ۷ را در یک پرواز زیر مداری ۱۵ دقیقه‌ای به پرواز درآورد که به اوج ارتفاع ۱۱۶ مایلی و حداکثر سرعت ۵۱۸۰ مایل در ساعت رسید. برخلاف گاگارین که کپسولش به‌ طور خودکار کنترل می‌شد، شپرد توانست برای مدت کوتاهی کنترل فضاپیمای خود را در دست بگیرد.

7. سخنرانی کندی درباره اکتشاف های فضایی

تاریخ: ۲۵ می ۱۹۶۱

چند هفته بعد از موفقیت آلن شپرد به‌ عنوان اولین آمریکایی در فضا، رئیس جمهور این کشور یعنی «جان اف، کندی» در مقابل هر دو مجلس کنگره درباره تعهد کشور به اکتشاف های فضایی سخنرانی کرد. درخواست روشن کندی برای یک برنامه فضایی جاه‌طلبانه شامل فرود آمریکایی‌ها روی ماه و بازگرداندن ایمن آن‌ها به زمین تا پایان دهه و همچنین سایر پروژه‌های فضایی بود.

برای اطلاع از مقاله آسمان نماها و ظهور علم تماشایی روی لینک کلیک کنید.

8. گلن دور زمین چرخید

تاریخ: ۲۰ فوریه ۱۹۶۲

کمتر از یک سال بعد از اینکه یوری گاگارین دور زمین چرخید، «جان گلن» اولین آمریکایی بود که این کار را انجام داد. او با کپسول فرندشیپ ۷ سه بار دور زمین چرخید. گلن قبل از اینکه به‌ عنوان فضانورد برای پروژه مرکوری انتخاب شود یک قهرمان نظامی بود. پس از اتمام ماموریت، گلن به‌ عنوان سناتور از ایالت اوهایو به یک حرفه سیاسی موفق ادامه داد. او در سال ۱۹۹۸ در سن ۷۷ سالگی به مسن‌ترین فردی تبدیل شد که با شاتل در فضا پرواز کرده است و دوباره تاریخ‌ساز شد.

9. اولین زن در فضا

تاریخ: ۱۶ ژوئن ۱۹۶۳

«والنتینا ترشکووا» در ایالات متحده خیلی شناخته‌شده نیست ولی در روسیه مورد احترام است زیرا اولین زنی بود که در فضا پرواز کرد. در واقع، ترشکووا این کار را ۲۰ سال قبل از سالی راید آمریکایی انجام داد. ترشکووا در تنها سفر فضایی خود با کپسول فضایی وستوک ۶، ۴۸ بار دور زمین چرخید. او بالاترین افتخارها را از اتحاد جماهیر شوروی و مدال طلای صلح سازمان ملل را دریافت کرد. ترشکووا سپس به کشورهای مختلف سفر کرد و به یک مدافع سرسخت علم شوروی تبدیل شد و از اکتشاف های فضایی که توسط روسیه انجام شده بود نیز سخن می گفت.

10. اولین پیاده‌روی فضایی

تاریخ: ۲۵ مارس ۱۹۶۵

«الکسی لئونوف»، فضانورد روسی، پس از خروج از فضاپیمای وسخود که دو فضانورد را حمل می‌کرد، به اولین فردی تبدیل شد که در فضا قدم گذاشت. لئونوف حدود ۱۰ دقیقه در فضا راه رفت. لباس فضانوردی او دقایقی پس از وارد شدن به فضا به دلیل کمبود فشار، گشاد شد و زمانی که سعی کرد به فضاپیما برگردد، نتوانست از در آن عبور کند. لئونوف مجبور شد یکی از دریچه‌های لباسش را کمی باز کند تا فشار آن کاهش پیدا کند و بتواند به سفینه فضایی برگردد. سه ماه بعد، «اد وایت» اولین آمریکایی بود که در فضا قدم زد.

 

11. اولین عکس از مریخ

تاریخ: ۱۴ ژوئن ۱۹۶۵

مارینر ۴ اولین فضاپیمایی بود که به مریخ رفت و تصاویری از آن را مخابره کرد. این فضاپیما تمام ۲۵ دقیقه را صرف گرفتن ۲۱ عکس از سیاره سرخ از فواصل بین ۶۲۰۰ تا ۱۰۵۰۰ مایلی بالای سیاره کرد. اولین تصاویر مبهم از دهانه‌ها و زمین‌های بایر مریخ به دانشمندان نشان داد که این سیاره شبیه به ماه زمین است و امید وجود حیات در آن را از بین برد.

12. فرود فضاپیمای شوروی در ماه و زهره

تاریخ: ۳ فوریه ۱۹۶۶

سال ۱۹۶۶ برای برنامه فضایی شوروی تاریخی بود. در فوریه این سال، اتحاد جماهیر شوروی یک فضاپیمای بدون سرنشین به نام لونا را روی ماه فرود آورد که به زمین سیگنال بفرستد. کمتر از یک ماه بعد، در اول ماه مارس، اتحاد جماهیر شوروی موفق شد یک فضاپیما را روی زهره فرود آورد. ونرا ۳ اولین فضاپیمایی بود که روی سیاره دیگری فرود آمد ولی سیستم‌های ارتباطی آن قبل از فرستادن اطلاعات از کار افتاد.

برای اطلاع از مقاله 10 تا از عجیب ترین اجرام آسمانی کهکشان روی لینک کلیک کنید.

13. فرود فضاپیمای آمریکایی روی ماه

تاریخ: ۲ ژوئن ۱۹۶۶

ایالات متحده که در رقابت فضایی از شوروی عقب بود، اولین فضاپیمای بدون سرنشین خود با نام نقشه‌بردار ۱ را را در ماه ژوئن روی ماه فرود آورد. این ماموریت موفقیت‌آمیز تلقی شد و فناوری فرود و انجام عملیات روی سطح ماه کار خود را به‌ درستی انجام داد. نقشه بردار ۱ فعالیت‌های مهندسی انجام داد و عکس گرفت. همچنین، تصاویر تلویزیونی از سکوی فضاپیما و سطح ماه ارسال کرد.

14. فضاپیمای شوروی برای اولین بار دور ماه چرخید

تاریخ: ۱۵ سپتامبر ۱۹۶۸

فضاپیمای روسی زوند ۵ اولین فضاپیمایی بود که دور ماه چرخید و به زمین بازگشت. زوند ۵ حامل چند لاک‌پشت، کرم‌های آرد، دانه‌ها، باکتری‌ها و سایر موجودات زنده بود. پس از فرود زوند ۵ در اقیانوس هند، تمامی مسافران بیولوژیکی آن به سلامت بازیابی شدند. این پرواز پیشگامی برای فرود فضاپیمای سرنشین‌دار روی ماه در نظر گرفته شد.

15. آپولو ۸

تاریخ: ۲۸-۲۱ دسامبر ۱۹۶۸

آپولو ۸ یکی از معروف‌ترین ماموریت‌های فضایی آمریکا بود. آپولو ۸ اولین فضاپیمای سرنشین‌دار بود که نیروی جاذبه زمین را ترک کرد و به ماه رسید. این ماموریت تعدادی آزمایش را انجام داد که برای فرود روی ماه در سال بعد بسیار مهم بود. خدمه این فضاپیما از سطح ماه، هر دو سمت دور و نزدیک و همچنین از زمین عکس گرفتند. عکس طلوع زمین که توسط این ماموریت گرفته شد، یکی از مشهورترین عکس‌های قرن بیستم است. تصویر فضانوردان از 6 شبکه تلویزیونی به‌ صورت زنده پخش می‌شد.

16. پیاده‌روی انسان روی ماه

تاریخ: ۲۹ جولای ۱۹۶۹

فضانوردان آمریکایی «نیل آرمسترانگ» و «باز آلدرین» اولین انسان‌هایی بودند که در ۲۰ جولای ۱۹۶۹ پا بر سیاره‌ای غیر از زمین گذاشتند و آرزوی جان اف کندی را برای فرود انسان روی ماه قبل از پایان دهه برآورده کردند. جمله آرمسترانگ هنگام قدم گذاشتن روی سطح ماه، «این یک قدم کوچک برای انسان و یک جهش عظیم برای بشریت است»، جاودانه شده است.

این یکی از افتخارآمیزترین لحظه‌های تاریخ آمریکا بود که صدها میلیون نفر در سراسر جهان در تلویزیون شاهد آن بودند. آرمسترانگ و آلدرین دو ساعت و نیم روی سطح ماه بودند و نمونه‌های سنگ و خاک جمع‌آوری کردند. همچنین، فاصله دقیق بین ماه و زمین را با لیزر اندازه‌گیری کردند. آرمسترانگ و آلدرین اولین نفر از ۱۲ مرد آمریکایی بودند که همگی روی ماه قدم گذاشتند.

17. اولین ایستگاه فضایی

تاریخ: ۱۹ آپریل ۱۹۷۱

اولین ایستگاه فضایی به اسم سالیوت ۱ که توسط اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹ آپریل ۱۹۷۱ به فضا پرتاب شد، منجر به پیشرفت قابل‌توجهی در توانایی بشر برای زندگی و کار در فضا شد. سالیوت ۱ استوانه‌ای شکل بود و برای استفاده با فضاپیمای سایوز سرنشین‌دار تنظیم شده بود. سالیوت ۱ در پهن‌ترین قسمت خود حدود ۶۵ فوت طول و ۱۳ فوت قطر داشت. سالیوت ۱۷۵ روز را در فضا گذراند تا اینکه در اقیانوس آرام سقوط کرد. هنگام بازگشت به زمین، فضاپیمای سایوز به‌ طور تصادفی هوای خود را از دست داد و خدمه سه نفره اتحاد جماهیر شوروی که ۲۳ روز را در سالویت ۱ گذرانده بودند، جان خود را از دست دادند.

 

18. ایالات متحده دور مریخ می‌چرخد

تاریخ: ۱۳ نوامبر ۱۹۷۱

مارینر ۹، کاوشگر بدون‌سرنشین ناسا، اولین فضاپیمایی بود که پس از تکمیل مدار خود دور مریخ، سیاره دیگری را دور زد. بر اساس خلاصه‌ای از ماموریت ناسا، عکس‌های ارسال‌شده از مارینر ۹ نشان می‌دهد که مریخ زمین‌شناسی و آب‌وهوای متفاوتی دارد، از جمله بستر رودخانه‌های باستانی، آتشفشان‌های خاموش، دره‌ها، جبهه‌های آب‌وهوا، ابرهای یخی و مه‌های صبحگاهی.

19. روس‌ها روی مریخ فرود می‌آیند

تاریخ: ۲۸ می ۱۹۷۲

در ۲۸ می ۱۹۷۲، فضاپیمای شوروی، مریخ ۳، اولین فرود نرم را روی سیاره‌ای دیگر انجام داد. مریخ ۳ دسامبر گذشته به سیاره سرخ رسیده بود. این فضاپیما بعد از ارسال ۲۰ ثانیه داده‌های ویدئویی به مدارگرد از کار افتاد. مدارگرد تا آگوست ۱۹۷۲ به ارسال داده‌ها به دانشمندان شوروی ادامه داد و دمای سطح و شرایط جوی مریخ را اندازه‌گیری کرد.

20. اسکای‌لب ۱

تاریخ: ۱۴ می ۱۹۷۳

ایالات متحده اولین آزمایشگاه مداری خود را به نام اسکای‌لب ۱ در ۱۴ می ۱۹۷۳ راه‌اندازی کرد. اسکای‌لب با وجود ایرادهای فنی در ابتدا موفقیت‌آمیز بود. اسکای‌لب 6 سال دور زمین چرخید تا اینکه خراب شد و در اقیانوس هند و غرب استرالیا سقوط کرد. این آزمایشگاه میزبان سه خدمه متشکل از سه فضانورد بود که در مجموع ۱۶۸ روز در مدار زندگی کردند. آن‌ها آزمایش‌هایی در حوزه علوم زیستی و نجوم خورشیدی انجام دادند. اسکای‌لب همچنین در درک نحوه تحمل انسان در زمان طولانی در فضا مهم بود.

21. فضانوردان ایالات متحده و شوروی در فضا به یکدیگر رسیدند

 تاریخ: ۱۹-۱۷ جولای ۱۹۷۵

آتش جنگ سرد در سال ۱۹۷۵، زمانی که فضانوردان آمریکایی و فضانوردان شوروی برای پروژه آزمایشی آپولو-سایوز گرد هم آمدند، تا حدودی خاموش شد. فضاپیمای سایوز حامل دو فضانورد به نام‌های «الکسی لئونوف» و «والری کوباسوف» بود، در حالیکه آپولو «توماس استافورد»، «ونس برند» و «دونالد اسلیتون» را حمل می‌کرد. این دو فضاپیما به مدت دو روز در فضا کنار هم پهلو گرفتند. مسافران فضایی با یکدیگر دست دادند و هدایا، لوح‌ها و پرچم‌های کشورهای خود را رد و بدل کردند. پروژه آزمایشی آپولو-سایوز اولین ماموریتی بود که در آن دو کشور همکاری را در فضا آغاز کردند.

22. وایکینگ ۱ و ۲

تاریخ: جولای/سپتامبر ۱۹۷۶

ناسا فضاپیمای وایکینگ ۱ و ۲ را در سال ۱۹۷۵ به فضا پرتاب کرد و هر دو سال بعد روی مریخ فرود آمدند. آن‌ها اولین فضاپیماهای ایالات متحده بودند که روی سیاره سرخ فرود آمدند. عکس‌هایی که این دو فضاپیما به زمین بازگرداندند، درک ما را از بخار آب در جو مریخ، شرایط جوی و زمین‌شناسی این سیاره عمیق‌تر کرد. وایکینگ‌های ۱ و ۲ آزمایش‌های زیست‌شناسی را با هدف جستجوی نشانه‌های حیات انجام دادند. این آزمایش‌ها هیچ نشانه‌ای از وجود میکروارگانیسم‌های زنده را در نزدیکی مناطق فرود ارائه نکرد.

23. وویجر ۱ و ۲ تصاویر مشتری را ارسال می‌کنند

تاریخ: آگوست و سپتامبر ۱۹۷۷

وویجرهای ۱ و ۲ با فاصله دو هفته توسط ناسا در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شدند تا به اکتشاف های فضایی بیشتری برسیم هدف ناسا استفاده از همترازی منحصر‌به‌فرد سیاره‌ها بود که هر ۱۷۶ سال یک بار اتفاق می‌افتد.

این هم‌ترازی با کمک گرانش سیاره می‌تواند هر فضاپیمایی را از یک سیاره به سیاره دیگر شلیک کند. وویجر ۱ اولین فضاپیمایی بود که در کنار مشتری و زحل پرواز کرد و اولین تصاویر خود را از مشتری در آپریل ۱۹۷۸ از فاصله ۱۶۵ میلیون مایلی به زمین فرستاد. وویجر ۱ اولین فضاپیمایی بود که در سال ۲۰۱۲ به فضای بین ستاره‌ای سفر کرد. وویجر ۲ از کنار مشتری، زحل، اورانوس و نپتون عبور کرد. از زمان پرتاب، این دو فضاپیما در مسیرهای پروازی مختلف و با سرعت‌های متفاوتی حرکت می‌کنند.

  

24. شاتل فضایی به فضا می‌رود

تاریخ: ۱۲ آپریل ۱۹۸۱

شاتل کلمبیا ناسا اولین سفینه فضایی بالدار بود که دور زمین چرخید و روی باند فرود آمد. کلمبیا ۲۸ ماموریت را انجام داد و بیش از ۳۰۰ روز را در فضا گذراند. ماموریت‌های اولیه این سفینه روی تعمیر و استقرار ماهواره‌ها و تلسکوپ‌ها متمرکز بود. بعدها، ناسا اولویت‌های کلمبیا را به علم تغییر داد. در یکم فوریه ۲۰۰۳ ، کلمبیا هنگام ورود مجدد به جو آتش گرفت و خدمه آن جان خود را از دست دادند. این فاجعه برنامه شاتل را برای بیش از دو سال تعطیل کرد.

25. اولین زن آمریکایی وارد فضا شد

تاریخ: ۱۸ ژوئن ۱۹۸۳

«سالی راید» اولین زن آمریکایی بود که حدود ۲۰ سال پس از ترشکوا، اولین زن فضانورد اهل شوروی، به فضا رفت. راید که مدرک دکترای فیزیک داشت، به‌ عنوان یکی از شش فضانورد زن اول ناسا انتخاب شد. او با شاتل فضایی چلنجر وارد فضا شد. از جمله کارهایی که او در پرواز انجام داد، کار با بازوی رباتیک شاتل بود.

  

26. وویجر ۲ تصاویری از اورانوس مخابره کرد

تاریخ: ۲۴ ژانویه ۱۹۸۶

وویجر ۲ که همراه با وویجر ۱ در سال ۱۹۷۷ به مدار زمین پرتاب شد، در سال ۱۹۸۶ شروع به ارسال تصاویری از اورانوس کرد. این سیاره عظیم شواهدی از آب اقیانوس جوشان را نشان داد. وویجر ۲ همچنین ده قمر جدید و دو حلقه جدید در اطراف اورانوس پیدا کرد. وویجر ۲ تنها فضاپیمایی خواهد بود که هر چهار سیاره بیرونی منظومه شمسی را از فاصله نزدیک مطالعه می‌کند.

27. وویجر ۲ تصاویر نپتون را مخابره می‌کند

تاریخ: ۱ آگوست ۱۹۸۹

وویجر ۲ برای بررسی دورترین نقاط منظومه شمسی ساخته شد و این شامل سیاره نپتون نیز می‌شود. این فضاپیما تنها شی ساخت بشر است که به این سیاره پرواز کرده است. وویجر ۲ در طول سفر خود پنج قمر و چهار حلقه در اطراف نپتون پیدا کرد. همچنین به کشف این موضوع کمک کرد که بزرگ‌ترین قمر نپتون، تریتون، سردترین جرم سیاره‌ای شناخته‌شده در منظومه شمسی است. این سیاره همچنین بیش از آنچه قبلا تصور می‌شد فعال است و بادهایی با سرعت بیش از ۶۸۰ مایل در ساعت دارد.

 

28. تلسکوپ فضایی هابل

تاریخ: ۲۵ آپریل ۱۹۹۰

تلسکوپ فضایی هابل اولین دستگاهی بود که در فضا قرار گرفت تا دور زمین بچرخد. این رویداد جهشی بزرگ به سوی درک ما از کیهان و انقلابی در نجوم ایجاد کرد. این تلسکوپ که نام خود را از ادوین پاول هابل گرفته است، توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا ساخته شد و توسط شاتل فضایی دیسکاوری در مدار قرار گرفت. این تلسکوپ بالای ابرها و فراتر از آلودگی نوری قرار دارد و قادر است تصاویری با وضوح بالا از فضا ثبت کند. ناسا با کمک این تلسکوپ شاتل‌های فضایی و پیاده‌روی‌های فضایی را بهتر مشاهده می‌کند.

29. نقشه‌برداری از زهره

تاریخ: ۱۰ آگوست ۱۹۹۰

فضاپیمای ماژلان ناسا نقشه‌برداری از سطح زهره را با استفاده از تجهیزات رادار آغاز کرد. هدف از این ماموریت مطالعه نحوه شکل‌گیری سطح سیاره، تکتونیک صفحه‌ها و فرسایش بود. این فضاپیما همچنین وظیفه مدل‌سازی فضای داخلی زهره را بر عهده داشت. ماموریت ماژلان نشان داد که زهره هیچ شواهدی از تکتونیک صفحه‌ای مانند زمین نشان نمی‌دهد و ۸۵درصد از سطح آن از جریان گدازه‌های آتشفشانی و بقیه از ساختارهای کوهستانی تشکیل شده است.

30. کشف سیاره‌های فراخورشیدی

تاریخ: ۶ اکتبر ۱۹۹۶

جامعه علمی در ششم اکتبر ۱۹۹۵ اعلامیه مهمی صادر کرد: اخترشناسان سوئیسی «دیدیه کوئلوز» و «میشل مایور» اولین سیاره به‌ اصطلاح فراخورشیدی را پیدا کردند که دور ستاره‌ای مانند خورشید ما می‌چرخید. این سیاره به این دلیل که خارج از منظومه شمسی ما است، سیاره فراخورشیدی 51 Pegasi b نامگذاری شده که به آن دیمیدیوم نیز می‌گویند. سطح این سیاره داغ و گازی بوده و اندازه آن تقریبا نصف مشتری است. از آن زمان، ستاره‌شناسان چندین هزار سیاره فراخورشیدی دیگر پیدا کرده‌اند.

 

31. کاوشگر گالیله

تاریخ: ۷ دسامبر ۱۹۹۵

فضاپیمای گالیله ناسا در سال ۱۹۸۹ از شاتل فضایی آتلانتیس پرتاب شد و شش سال بعد به مشتری رسید. این فضاپیما تقریبا در عرض چهار سال مشتری و قمرهای آن را کاوش کرد. در این ماموریت، نشانه‌هایی از اقیانوس آب شور ذوب‌شده زیر یک لایه یخ در قمر مشتری، اروپا، پیدا شد. همچنین، شواهدی از آب شور مایع در دو قمر دیگر پیدا شد. ماموریت گالیله در ۲۱ سپتامبر ۲۰۰۳، وقتی که در جو مشتری فرود آمد، پایان یافت.

32. رهیاب به مریخ می‌رسد و داده‌ها را منتقل می‌کند

تاریخ: ۴ جولای ۱۹۹۷

رهیاب مریخ که در سال ۱۹۹۷ در روز تولد آمریکا به مریخ رسید، از این نظر مهم بود که اولین مریخ‌نورد موفق را به مریخ رساند. این مریخ‌نورد سوجورنر نام داشت. یکی از جنبه‌های جالب این ماموریت، استفاده ناسا از تکنیک فرود متفاوت برای فرودگر بود. ناسا به جای استفاده از موشک برای فرود آمدن روی سطح، از کیسه هوا استفاده کرد.

این مریخ‌نورد سنگریزه‌ها و سنگفرش‌های گرد را در محل فرود بررسی کرد. شکل این سنگ‌ها نشان داد که این به‌اصطلاح کنگلومراها در نتیجه جریان آب از گذشته و زمانی که هوا گرم‌تر بوده است، تشکیل شده‌اند. رهیاب مریخ همچنین در اوایل صبح ابرهای یخی آب را در پایین جو مشاهده کرد.

 

33. ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)

تاریخ: ۲۰ نوامبر ۱۹۹۸

ایستگاه فضایی بین‌المللی که در سال ۱۹۹۸ به فضا پرتاب شد، یک ماهواره چند ملیتی قابل‌سکونت است که در مدار پایین زمین قرار دارد. ایستگاه فضایی بین‌المللی بزرگ‌ترین جسم مصنوعی در فضا است و گاهی با چشم غیرمسلح نیز می‌توان آن را دید. ISS از زمان پرتاب خود نقش مهمی در ماموریت‌های فضایی آمریکا و روسیه ایفا کرده است. پانزده کشور ISS را مدیریت کرده و از آن استفاده می‌کنند که ناسا (ایالات متحده)، روسکوسموس (روسیه) و آژانس فضایی اروپا به‌ عنوان شرکای اصلی، بیشترین کمک مالی را به آن می‌کنند.

ایستگاه فضایی بین‌المللی شاهد نقاط عطف بسیاری بوده است، از جمله بزرگ‌ترین گردهمایی در فضا (۱۳ نفر) و طولانی‌ترین راهپیمایی فضایی به مدت ۸ ساعت و ۵۶ دقیقه در طول یک ماموریت ساخت و ساز در سال ۲۰۰۱ با حضور فضانوردان «جیم ووس» و «سوزان هلمز».

«جین کرو»، یک مهندس زن در ناسا، سپر چندلایه‌ای را اختراع کرد که به اندازه آلومینیوم سبک ولی از آن قوی‌تر است و هنوز در ایستگاه فضایی بین‌المللی استفاده می‌شود.

34. فرود آمدن روی یک سیارک

تاریخ: ۱ فوریه ۲۰۰۱

NEAR Shoemaker اولین فضاپیمایی بود که به‌ طور خاص برای مطالعه یک سیارک یعنی سیارک اروس، طراحی شد. اروس نزدیک‌ترین سیارک به زمین است. وقتی این فضاپیما روی اروس فرود آمد، ده‌ها عکس با وضوح بالا ارسال کرد. اگرچه NEAR برای فرود روی سیارک طراحی نشده بود، ناسا تصمیم به انجام این کار گرفت. این فضاپیما در ۲۸ فوریه ۲۰۰۱ سیگنال نهایی خود را ارسال کرد.

 

35. اولین گردشگر فضایی

تاریخ: ۲۸ آپریل ۲۰۰۱

«دنیس تیتو»، یک تاجر میلیونر از کالیفرنیا، اولین مسافری بود که به فضا سفر کرد و فرصت تجاری‌سازی پرواز فضایی را به‌وجود آورد. تیتو ۲۰ میلیون دلار برای کار هزینه کرد. او برای یک سفر هشت روزه با فضاپیمای روسی سایوز از قزاقستان به ایستگاه فضایی بین‌المللی رفت.

36. فضاپیمای کاسینی تصاویری از حلقه‌های زحل ارسال می‌کند

تاریخ: ۱ ژانویه ۲۰۰۴

ماموریت کاسینی، تلاش مشترک ناسا، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ایتالیا، در اکتبر ۱۹۹۷ پرتاب شد و حدود هفت سال بعد به زحل رسید. از زمانی که کاسینی به زحل رسید، بیش از ۴۵۰ هزار تصویر از این سیاره، حلقه‌های معروف و قمرهای آن گرفت. این فضاپیما به مدت ۱۳ سال قبل از فرو رفتن در جو زحل در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷، فعالیت کرد. این فضاپیما اکتشاف های فضایی خوبی را به تصویر کشید.

37. فرود مریخ‌نورد

تاریخ: ۶ آگوست ۲۰۱۲

مریخ‌نورد کنجکاوی همچنان در مریخ فعالیت می‌کند و عکس‌های دقیقی از مناظر مریخ و اکتشاف های فضایی در مریخ می‌فرستد. دانشمندان معتقدند که سیاره سرخ احتمالا مدت‌ها پیش محیطی داشته است که قادر بود از حیات پشتیبانی کند. به گفته ناسا، این ماموریت چهار هدف دارد: تعیین اینکه آیا تاکنون حیات در مریخ وجود داشته است یا خیر، تجزیه و تحلیل آب و هوای مریخ، مطالعه زمین‌شناسی مریخ و آماده‌سازی برای اکتشاف انسان.

برای اطلاع از مقاله اختروش ها هر آنچه که باید در مورد درخشان‌ترین اجرام جهان بدانید روی لینک کلیک کنید.

38. بازگشت موشک ماسک به زمین

تاریخ: ۸ آپریل ۲۰۱۶

«ایلان ماسک»، کارآفرین معروف وقتی در فناوری خودروهای الکتریکی پیشگام نیست، درگیر سفرهای فضایی برای اکتشاف های فضایی شد. در سال ۲۰۱۶، موشک ۱۴ ساله اسپیس ایکس با نام فالکون ۹ پس از رساندن یک محموله به ایستگاه فضایی بین‌المللی، اولین فرود خود را روی یک کشتی بدون‌سرنشین در دریا انجام داد. این اولین باری بود که شرکت ماسک توانست به یک فرود موفقیت‌آمیز در اقیانوس دست یابد. فرود موفقیت‌آمیز همچنین به این معنی است که شرکت ماسک می‌تواند دوباره از موشک‌های خود استفاده کند تا در هزینه‌های این شرکت صرفه‌جویی شود.

39. هفت سیاره به اندازه زمین پیدا شد

تاریخ: ۲۲ فوریه ۲۰۱۷

در سال‌های اخیر، ستاره‌شناسان اکتشاف های فضایی هیجان‌انگیزی فراتر از سیاره‌های منظومه شمسی داشته‌اند. در ۲۲ فوریه ۲۰۱۷، ناسا از کشف منظومه سیاره‌ای تراپیست ۱ خبر داد که شامل هفت سیاره به اندازه زمین است که دور یک ستاره کوتوله قرمز می‌چرخند. این منظومه حدود ۴۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی دلو فاصله دارد. دانشمندان به این نتیجه رسیدند که سه سیاره در این منظومه در منطقه قابل‌سکونت هستند. به این معنی که احتمال وجود آب مایع و جوی که از حیات پشتیبانی کند، وجود دارد.

40. کاوشگر ماه و حلقه‌ها

تاریخ: ۱۳ آپریل ۲۰۱۷

در شکار حیات فرازمینی، ماموریت فضاپیمای کاسینی ناسا ممکن است احتمال جالبی فراتر از کمربند سیارکی پیدا کرده باشد. یکی از قمرهای زحل، انسلادوس، یک واکنش شیمیایی زیر سطح یخی خود دارد که ممکن است نشانه این باشد که می‌تواند از حیات پشتیبانی کند.

نتیجه

اکتشاف های فضایی که در طول سالهای دور تا به امروز انجام شده بسیار زیاد هستند که ما تنها به 40 مورد از این اکتشاف های فضایی اشاره کردیم. مهم ترین اکتشاف های فضایی که به توسعه زندگی بشریت کمک کرده اند از اولین تا آخرین آنها همه مهم هستند و هر کدام به اندازه خود نقش داشته اند.

یکی از بهترین تکنولوژی هایی که با اختراع آن به علم نجوم و کمک شد اختراع تلسکوپ بود. تلسکوپ کمک بسیار زیادی را به دانشمندان برای درک و رصد بهتر فضا کرد. مردم نیز با خرید تلسکوپ توانستند بسیاری از اکتشاف های فضایی را با چشم خود ببینند. شما هم اگز علاقمند به رصد اکتشاف های فضایی هستید می توانید با خرید تلسکوپ از سایت موسسه طبیعت آسمان شب به این رویای خود جامعه عمل بپوشانید.

برای دانلود مقاله ۴۰ رویداد مهم در تاریخ اکتشاف های فضایی روی لینک کلیک کنید.

 منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و ۴۰ رویداد مهم در تاریخ اکتشاف های فضایی

ناسا چیست؟ کاوش جهان به ‌مدت ۶۵ سال

اداره ملی هوانوردی و فضایی یا به‌ اختصار ناسا، آژانس فضایی غیرنظامی دولت ایالات متحده است. وب‌سایت ناسا می‌گوید این آژانس ناشناخته‌ها را در هوا و فضا کاوش می‌کند، به نفع بشریت نوآوری می‌کند و از طریق کشف به جهان الهام می‌بخشد.

ناسا ۱۸ هزار کارمند و هزاران پیمانکار دارد و بودجه سالانه آن ۲۳ میلیارد دلار است. همچنین، این آژانس ۲۰ مرکز و تاسیسات در سراسر ایالات متحده دارد. این تاسیسات مشغول تحقیق در حوزه‌های مختلف از جمله آب و هوای زمین، خورشید، منظومه شمسی و توسعه هوانوردی هستند. پروژه‌های بزرگ ناسا در زمینه پرواز انسان به فضا، شامل ایستگاه فضایی بین‌المللی و برنامه آرتمیس می‌شوند که هدف آن فرود انسان روی ماه در دهه ۲۰۲۰ است.

ناسا و تنوع نیروی انسانی

ناسا تلاش می‌کند تا با رویکرد دولتی قدیمی مانند «ترس از اسطوخودوس» در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ علیه جامعه ال جی بی تی کیو و حذف زنان و رنگین‌پوستان از مشاغل فضانوردی و زمینی مبارزه کند و تنوع کارمندان خود را بهبود ببخشد. کلاس فضانوردی در سال ۱۹۷۸ که با عنوان «سی و پنج مرد جدید» شناخته می‌شود، یکی از تلاش‌های اولیه برای افزایش حضور سیاه‌ پوستان و زنان در این آژانس بود.

طبق گفته دفتر بازرس کل ناسا، تلاش‌های اخیر ناسا برای افزایش تنوع نیروی انسانی حداقل به سال ۲۰۱۰ باز می‌گردد. در می سال ۲۰۱۸، ناسا منشوری برای نشان دادن اتحاد خود با جامعه ال جی بی تی کیو وضع کرد. این آژانس همچنین در سال ۲۰۲۰ دفتر مرکزی خود را به نام یک زن سیاه‌پوست و ناشناس به اسم مری جکسون، نامگذاری کرد. ناسا برنامه‌های متعددی در زمینه اکتشاف‌های هوافضا و فضا دارد ولی در این مقاله به برنامه‌های اصلی اکتشاف فضایی آن، انسانی و روباتیک، می‌پردازیم.

 

شکل‌گیری ناسا

ناسا به‌ طور رسمی از طریق قانون ملی هوانوردی و فضایی در سال ۱۹۵۸ تشکیل شد تا فعالیت‌هایی را در فضا دنبال کند که اهداف صلح‌آمیز به نفع همه بشریت داشته باشند. امروزه ناسا نیروی کار متنوعی دارد و برای اشاره به آن‌ها از جایگزین‌هایی مثل «انسان» استفاده می‌کند. بررسی اجمالی ناسا نشان می‌دهد بیشتر تحقیق‌ها، کارمندان و برنامه‌های آن از کمیته ملی مشاوره هوانوردی که در سال ۱۹۱۵ در بحبوحه جنگ جهانی اول تشکیل شد، به ارث رسیده است.

سایر تاسیسات ناسا پس از تشکیل آن در یکم اکتبر سال ۱۹۵۸ اضافه شد. نمونه‌های قابل‌ توجه این تاسیسات عبارتند از آزمایشگاه پیش‌رانش جت (JPL) که بعدا به اکتشاف منظومه شمسی پرداخت و تحقیقات موشکی تحت زرادخانه رداستون در شهر هانتسویل ایالت آلاباما که در حال حاضر با عنوان مرکز پرواز فضایی مارشال شناخته می‌شود.

امروزه، فعالیت‌های فضانوردان در مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون و علوم منظومه شمسی در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در نزدیکی بالتیمور انجام می‌شوند.

انگیزه تشکیل ناسا پیچیده بود ولی به‌ طور خلاصه، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در بحبوحه جنگ سرد بودند. دانشنامه بریتانیکا این جنگ سرد را به‌ عنوان «رقابت سیاسی مداوم» بین این کشورها و متحدان آن‌ها از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ تا سال ۱۹۹۱ که اتحاد جماهیر شوروی منحل شد، توصیف می‌کند. این رقابت باعث رشد فناوری موشکی و توسعه موشک شد.

خود ناسا استدلال می‌کند که به ‌دلیل «پیشرفت‌های تکنولوژیکی در کشورهای دیگر» شکل گرفته و معتقد است که «تاخیر» در مسائل فضایی «آمریکا را نه ‌تنها در یک نقطه ضعف فنی، بلکه اقتصادی و شاید حتی نظامی قرار می‌دهد.»

با پایان یافتن جنگ جهانی دوم، ناسا و اتحاد جماهیر شوروی مهندسان سابق موشک آلمان نازی را به استخدام خود درآوردند. «ورنر فون براون» یکی از این مهندسان بود که به ناسا پیوست. نقش مهندسان در جنایت‌های نازی‌ها قابل‌انکار نیست ولی در حوزه برنامه فضایی، نقش مهمی در توسعه موشک‌های اولیه ایفا کردند.

این پیشرفت با پرتاب غافلگیرکننده فضاپیمای اسپوتنیک اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۵۷ به اوج رسید. اسپوتنیک اولین ماهواره مصنوعی ساخته‌شده توسط انسان در تاریخ است. در همین دوران (از یکم ژانویه ۱۹۵۷ تا ۳۱ دسامبر ۱۹۵۸)، ناسا تحت پروژه سال جهانی ژئوفیزیک روی ماهواره خود کار می‌کرد. پس از چند تلاش ناموفق، بالاخره اولین ماهواره آمریکایی به‌ نام اکسپلورر ۱ در ۳۱ ژانویه ۱۹۵۸ به مدار زمین رسید.

برنامه‌های پرواز فضایی انسان ناسا

کتاب‌های زیادی درباره تاریخچه پروازهای فضایی ناسا وجود دارد ولی برنامه‌های فضانوردی قابل‌ توجه آن عبارتند از:

1. برنامه فضایی مرکوری

برنامه فضایی مرکوری اولین پروژه پرواز فضایی انسان بود که یک فضانورد را به فضا فرستاد. در این پروژه، فضانورد آلن شپرد در ۲۵ می ۱۹۶۱، تقریبا 6 هفته پس از یوری گاگارین اتحاد جماهیر شوروی، به فضا فرستاده شد.

2. پروژه جمینای

پروژه جمینای مجموعه‌ای از ماموریت‌های دونفره برای آزمایش فناوری و روش‌های پیش از فرود روی ماه بود که از سال ۱۹۶۱ اولویت کلیدی ناسا در نظر گرفته می‌شد. از دستاوردهای دیگر این پروژه پهلوگیری فضایی و پیاده‌روی‌های فضایی بود.

3. آپولو

این پروژه با آپولو ۱۱ در ۱۲ ژانویه ۱۹۶۹ شروع شد و با فرود ۱۲ فضانورد روی ماه به اوج خود رسید. با این‌ حال، 3 فضانورد در جریان آتش‌سوزی سکوی پرتاب آپولو ۱ در ۲۷ ژانویه ۱۹۶۷ کشته شدند که اعتراض‌ها و بحث‌های زیادی را راه انداخت.

ماموریت آپولو-سایوز در سال ۱۹۷۵ منجر به دیدار آمریکا و شوروی در فضا در طول جنگ سرد شد.

4. ایستگاه فضایی اسکای‌لب

اسکای‌لب اولین ایستگاه فضایی آمریکا بود. این ایستگاه در طول پرتاب دچار آسیب جدی شد و مجموعه پیچیده‌ای از پیاده‌روی‌های فضایی برای تعمیر آن انجام شد. اسکای‌لب 3 خدمه داشت و به‌ طور غیرمنتظره ای در سال ۱۹۸۱ در مناطق روستایی استرالیا سقوط کرد.

 

5. شاتل فضایی

این شاتل ۱۳۵ خدمه داشت و شهرت آن به ‌دلیل به‌ کار گرفتن زنان، رنگین‌ پوستان و فضانوردان بین‌المللی پس از چندین دهه محدودیت بود. دو خدمه متشکل از هفت فضانورد جان خود را از دست دادند. یک مورد STS-51-L چلنجر در حین پرتاب در ۲۸ ژانویه ۱۹۸۶ و مورد دیگر STS-107 کلمبیا هنگام فرود در یکم فوریه ۲۰۰۳ بود. این شاتل نقش کلیدی در توسعه ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) داشت. مثلا از ایستگاه فضایی میر اتحاد جماهیر شوروی به‌ عنوان اولین بستر آزمایشی ISS‌ بازدید کرد.

6. ایستگاه فضایی بین‌المللی

ساخت ایستگاه فضایی بین‌المللی در سال ۱۹۹۸ آغاز شد و خدمه این مجموعه در سال ۲۰۰۰ در آن ساکن شدند. هدف ایستگاه فضایی بین‌المللی این است که سلامت انسان را در ماموریت‌های فضایی طولانی بررسی کند. صدها نفر در ISS خدمت کرده‌اند. اقامت معمولی در این ایستگاه 6 ماه است ولی تعداد انگشت‌شماری از فضانوردان ناسا یک سال را نیز در آن سپری کرده‎اند.

برای اطلاع از مقاله آسمان نماها و ظهور علم تماشایی روی لینک کلیک کنید.

7. فضاپیمای سایوز روسی

بازنشستگی شاتل در سال ۲۰۱۱ باعث شد نزدیک به یک دهه، فضاپیمای روسی سایوز تنها راه دسترسی به ایستگاه فضایی بین‌المللی باشد. ناسا به‌ ازای هر صندلی به سایوز پول پرداخت می‌کرد. اگرچه ده‌ها ماموریت به‌ خوبی انجام شد، روابط دو کشور گاهی بد می‌شد و یک خدمه در سال ۲۰۱۸ یک سقوط ترسناک (ولی امن) را تجربه کرد.

8. خدمه تجاری

ناسا به‌ عنوان اولین شرکت تجاری آمریکایی، Crew Dragon اسپیس ایکس و استارلاینر بوئینگ را تامین مالی کرد تا فضاپیمای خود را به ایستگاه فضایی بین‌المللی بفرستند. اسپیس ایکس و بوئینگ اجازه دارند از این فناوری برای سایر امور فضایی نیز استفاده کنند. این برنامه هنوز خیلی جوان است. اسپیس ایکس اولین ماموریت با خدمه خود را در سال ۲۰۲۰ به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاد، در حالیکه انتظار می‌رود بوئینگ در سال ۲۰۲۳ یا بعد از آن همین کار را انجام دهد.

برنامه فضایی آرتمیس

هدف ناسا از برنامه فضایی آرتمیس بازگرداندن انسان به ماه در دهه ۲۰۲۰ با شرکای بین‌المللی است. آرتمیس ۱ بدون‌ سرنشین در سال ۲۰۲۱ با موفقیت دور ماه پرواز کرد و انتظار می‌رود که یک ماموریت با خدمه به نام آرتمیس ۲ در حدود سال ۲۰۲۴ همین کار را انجام دهد. آرتمیس ۳ با ماموریت فرود روی ماه در سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶ به فضا پرتاب خواهد شد.

 

کاوش‌های ناسا در منظومه شمسی

کاوشگرهای متعدد ناسا زمین و منظومه شمسی را کاوش کرده‌اند. بعضی از ماموریت‌های قابل‌ توجه در این زمینه به شرح زیر هستند.

1. سری پایونیر

این فضاپیماهای اولیه زمانی منظومه شمسی را کاوش کردند که مهندسی پروازهای فضایی در مراحل ابتدایی خود بود. با وجود شکست‌های متعدد به ‌دلیل بی‌تجربگی، این برنامه با موفقیت کاوشگرهایی را به ماه، زهره، مشتری و زحل فرستاد.

2. سری مارینر

پروژه مارینر که بین سال‌های ۱۹۶۲ و ۱۹۷۳ انجام شد، شامل بازدید از عطارد، زهره و مریخ بود. مارینر ۹ اولین مدارگرد مریخ است که آتشفشان‌ها و دره‌های وسیع این سیاره را در دورانی که دانشمندان تصور می کردند سطح آن مانند ماه آرام زمین است، کشف کرد.

برای اطلاع از مقاله کهکشان آندرومدا حقایقی درباره نزدیکترین همسایه کهکشانی ما روی لینک کلیک کنید.

3. فرود وایکینگ ۱ و وایکینگ ۲

فضاپیماهای وایکینگ ۱ و وایکینگ ۲ در سال ۱۹۷۶ روی سطح مریخ فرود آمدند و اولین فرود روی سیاره سرخ را رقم زدند. این کاوشگرها سال‌ها روی سطح مریخ کار کردند و داده‌های ارزشمندی را درباره محیط آن جمع‌آوری کردند. همچنین، آزمایش‌های بحث‌برانگیز جستجوی حیات را انجام دادند.

4. وویجر ۱‍ و وویجر ۲

این فضاپیماها در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شدند تا از هم‌ترازی نادر بین سیاره‌ها استفاده کنند. وویجر ۲ با بودجه اضافی توانست در سال ۱۹۸۶ از کنار اورانوس و در سال ۱۹۸۹ از کنار نپتون عبور کند. هر دو فضاپیما مشتری و زحل را نیز کاوش کردند و دهه‌ها بعد همچنان در حال ارسال اطلاعات علمی از فضای بین‌ستاره‌ای هستند.

5. تلسکوپ فضایی هابل

این رصدخانه که بودجه آن توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا تامین شد در سال ۱۹۹۰ برای کاوش جهان در نور اپتیکال و مادون قرمز پرتاب شد. آینه معیوب این تلسکوپ باعث شد یک شاتل فضایی برای تعمیر آن در سال ۱۹۹۳ به فضا برود. تا سال ۲۰۰۹، چهار ماموریت خدماتی دیگر انجام شد. تلسکوپ هابل همچنان فعال است و از مهم‌ترین اکتشاف‌های آن می‌توان به اثبات شتاب جهان اشاره کرد.

 

6. سریع‌تر، بهتر، ارزان‌تر

با پیشرفت فناوری رایانه در دهه ۱۹۹۰، ناسا رویکرد «سریع‌تر، بهتر، ارزان‌تر» را در فضاپیماهای انتخابی اجرا کرد. ناسا بیش از ده‌ها ماموریت را با استفاده از چند تکنیک برای کاهش هزینه‌ها به فضا فرستاد، مثل کار در تیم‌های کوچک، استفاده از فناوری آماده مصرف و کاهش بازرسی‌ها قبل از پرتاب.

قابل‌ توجه‌ترین موفقیت‌های این پروژه رهیاب مریخ، کاوشگر ماه و کاوشگر سیارکی به‌ نام استارداست و NEAR-Shoemaker بود. با این‌ حال، از دست دادن مدارگرد آب و هوای مریخ و کاوشگر قطبی مریخ به ‌دلیل خطاهای ساده مهندسی، باعث شد ناسا درباره این برنامه تجدیدنظر کند.

7. مدارگرد شناسایی ماه

مدارگرد شناسایی ماه (LRO) در سال ۲۰۰۹ برای نقشه‌برداری با وضوح بالا از سطح ماه پرتاب شد و با موفقیت گزارش‌هایی را که ماموریت‌های دیگر درباره یخ آب فراهم کرده بودند، تکمیل کرد.  LRO در حال حاضر به‌ عنوان دیده‌بان پروژه آرتمیس عمل می‌کند و تصاویری را برای ماموریت‌های فرود در قطب جنوب (یک منطقه کلیدی به‌ دلیل وجود احتمالی یخ آب در دهانه‌های آن) ارائه می‌دهد.

8. برنامه مریخ‌نورد

چند مدارگرد ناسا شواهدی از آب باستانی روی سطح سیاره سرخ پیدا کردند که انگیزه بزرگی برای برنامه مریخ‌نورد در حال انجام بود. سوجورنر، اولین مریخ نورد ناسا، یک ماشین کوچک بود که در سال ۱۹۹۶ با کاوشگر رهیاب به سطح این سیاره رفت. ناسا در ادامه دو مریخ نورد اکتشافی دیگر را با نام‌های اسپریت و آپورچونیتی به فضا فرستاد که در سال ۲۰۰۴ به سطح مریخ رسیدند و فراتر از عمر ۹۰ سول خود کاوش کردند.

در سال ۲۰۱۲، یک مریخ‌نورد به ‌اندازه ماشین به نام کنجکاوی و سپس در سال ۲۰۲۱، یک ماشین پیشرفته‌تر با نام استقامت به فضا رفتند. این دو مریخ‌نورد هنوز فعال هستند. آژانس فضایی اروپا یک ماموریت بازگشت نمونه از مریخ را در دهه ۲۰۳۰ برنامه‌ریزی کرده است.

 

9. برنامه رصد زمین

ناسا چند دهه است که سیاره زمین را رصد می‌کند تا درباره مسائلی مانند تغییر آب و هوا، آتش‌سوزی، آب و پیش‌بینی آب و هوای شدید اطلاعات بیشتری کسب کند. ده‌ها ماهواره به فضا پرتاب شده‌اند که از بین آن‌ها می‌توانیم به سری لندست با همکاری سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده، سامانه ماهواره عملیاتی زیست‌محیطی زمین‌ ایستا (GOES) با همکاری اداره ملی اقیانوسی و جوی و ماهواره‌هایی مانند آکوا و ترا اشاره کنیم.

10. سایر اوشگرهای منظومه شمسی

ناسا کاوشگرهای مختلفی را به فضا ارسال کرده است، مثلا ماموریت ماژلان به زهره، مریخ‌نوردهای متعدد مانند مدارگرد شناسایی مریخ، ماموریت‌های گالیله (با همراهی آژانس فضایی اروپا) و جونو (مستقل) به مشتری، ماموریت کاسینی-هویگنس (با همراهی آژانس فضایی اروپا) به زحل، ماموریت نیوهورایزنز به پلوتون و کمربند کویپر و چند فضاپیمایی که از دنباله‌دارها و سیارک‌ها بازدید کرده یا آن‌ها را لمس کرده‌اند.

11. تلسکوپ فضایی جیمز وب

 Webbیا JWST در سال ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شد تا اولین کهکشان‌ها و تاریخ کیهان را کشف کند. اکتشاف‌های قابل‌توجه این تلسکوپ طیف وسیعی از اخترفیزیک در ستاره‌ها، سیاره‌های فراخورشیدی و کهکشان‌های جوان را در برمی‌گیرد.

برای اطلاع از مقاله اختروش ها هر آنچه که باید در مورد درخشان‌ترین اجرام جهان بدانید روی لینک کلیک کنید.

12. دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای ناسا

این آژانس با تلسکوپ‌های شریک همکاری می‌کند تا تهدیدهای احتمالی سیارک‌ها یا دنباله‌دارها را اسکن کند. خوشبختانه، هیچ تهدید قریب‌الوقوعی پس از دهه‌ها جستجو پیدا نشده است. سایر آژانس‌ها یا دپارتمان‌های ایالات متحده نیز برای کمک به مواردی مانند آموزش و مدیریت شرایط اضطراری با این دفتر همکاری می‌کنند.

نتیجه

ناسا از زمانیکه تشکیل شد تا به همین امروز اکتشافات زیادی را در منظومه شمسی و کیهان ثبت کرده است. همچنین به کمک دیگر کشورها توانسته ماموریت های متنوعی را انجام دهد و اطلاعات جدیدی را نسبت جهان پیرامون ما کشف کند. تلسکوپ ها نیز به این آژانس فضایی و دیگر آژانس های فضایی کمک قابل توجهی کردند تا سرعت این اکتشافات بیشتر شود. مردم نیز با خرید تلسکوپ توانستند از رصد عجایب شگفت انگیز آسمان لذت ببرند. اگر شما هم به رصد آسمان علاقمند هستید می توانید با خرید تلسکوپ از سایت موسسه طبیعت آسمان شب رویاهای خود را به حقیقت تبدیل کنید.

برای دانلود مقاله ناسا چیست؟ کاوش جهان به ‌مدت ۶۵ سال روی لینک کلیک کنید.

منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و ناسا چیست؟ کاوش جهان به ‌مدت ۶۵ سال